Laura Ash (Rebbeca Romijn-Stamos) jest zabójczo piękną uwodzicielką: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu filmowego w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Jednak fotograf Nicolas (Antonio Banderas) odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się dla niego również fatalne?

Uwielbiam takie zakręcone pointy, ale sama finałowa niespodzianka niestety nie wystarczy. Bo żeby móc do niej dotrwać trzeba ogromnych zasobów silnej woli – film ładnie się zaczyna (nie ma jak dwie całujące się kobitki) i jeszcze lepiej kończy, ale środek jest udziwniony do tego stopnia, że odniosłem wrażenie, iż komuś tu za bardzo dePalma odbiła.

Zdecydowanie najlepszy film De Palmy od bardzo, bardzo dawna – ale żeby w pełni docenić jego walory, trzeba obejrzeć przynajmniej ze dwa razy. Z wierzchu to tylko mocno wystylizowany thriller ze świetnym początkiem, niezłą końcówką i bardzo średnią resztą. Kiedy przyjrzeć mu się bliżej, widać, że jak to u DePalmy – nic nie jest tym, czym się wydaje: diamenty okazują się szkiełkami, Bolero Ravela nie jest wcale Bolerem, a kobieta fatalna może mieć złote serce. Ci, co nie mają cierpliwości do estetycznych gierek reżysera albo do Antonio Banderasa, mogą obejrzeć choćby dla pięknej, zmysłowej i zastanawiająco dobrej w tytułowej roli Rebeccy Romjin-Stamos oraz wspaniałych zdjęć Thierry’ego Arbogasta – ze szczególnym uwzględnieniem sekwencji z Cannes. Idąc do kina należy jednak przygotowywać się raczej na postmodernistyczną wersję gry w ‘znajdź 5 szczegółów, którymi różnią się te dwa obrazki’ niż na klasyczny dreszczowiec.

Uwielbiam takiego De Palmę. Może to trochę pod publiczkę, ale jestem właśnie tą publiczką. Piękne kilkakrotne pętle, świetna obsada, wciągające zdjęcia, Paryż jak z obrazka i ponieważ film produkcji francuskiej, to czarne charaktery mogą być czarne bez jakiegokolwiek 'correct'. Uwaga - pierwsza puenta rozczarowuje, ale nie zniechęcajcie się.

Dziwny film - efektowny od strony wizualnej, o zakręconej fabule, ale w gruncie rzeczy pusty jak wydymuszka. Po stronie plusów - niebrzydka scena erotyczna.