Seyfried i Garcia grają role narzeczonych spędzających urlop we Włoszech. W czasie jego trwania natykają się na list napisany do Julii Capuletti. Jego autorką jest kobieta, która poszukuje mężczyzny spotkanego we Włoszech wiele lat wcześniej.

Autorzy filmu włożyli tyle serca w pisanie listów do Julii, że zapomnieli o scenariuszu. Cała treść zawiera się w trailerze. Znaczne lepiej prezentuje się warstwa wizualna – Werona, Toskania, Amanda…

Fabułę „Listów do Julii” mógłby napisać Nicholas Sparks, autor poczytnych romansideł, który sukces odniósł zaprawiając klasyczną melodramę własnymi doświadczeniami, nostalgią i poetyką przesadnego ekshibicjonizmu. Powstałe w oparciu o jego powieści ekranizacje, m.in. „Pamiętnik”, „Szkoła uczuć” czy „Wciąż ją kocham”, niczym się od filmu Gary’ego Winicka nie różnią, w miejsce urokliwie romantycznych uniesień oferując tani, płaczliwy melodramatyzm i szereg niskogatunkowych zagrań. Tym większe moje zdziwienie, że na liście płac nazwiska Sparksa nie ma. Znaczy się, choroba się rozprzestrzenia.