Najskuteczniejsi agenci świata w nowej misji. Jeszcze bardziej diaboliczni wrogowie, jeszcze bardziej nowoczesne gadżety, tylko agenci są ciągle tak samo prawdziwi, tylko... trochę mniejsi.

Soczysta porcja energetycznej pulpy. Rodriguez udowadnia, że w jego meksykańskiej kuchni niektóre odgrzewane dania mogą smakować nie gorzej, niż gdy były podane za pierwszym razem.

Jak na sequel ten film ogląda się nadspodziewanie przyjemnie, jednak nie jest wolny od typowej choroby sequeli: kompletnego braku oryginalności. Już w jedynce Rodriguez trochę spuścił z tonu w porównaniu do swoich wcześniejszych dokonań: trzeba jednak brać poprawkę, że obydwie odsłony przygód szpiegowskich dzieciaków robione były z myślą o nieletniej części kinowej publiczności. Dorośli też mogą obejrzeć bez zbytniego obrzydzenia, a obecność Steve’a Buscemiego w roli zbzikowanego naukowca umili czas spędzony na poświęcaniu się dla swoich pociech.

No, Rodriguez po prostu potrafi opowiadać. Jak na prosty, tani i sympatyczny film dla najmłodszych to dzieło wręcz genialne. A przy latającej świni się mało nie popłakałem ze śmiechu.