Rozstanie
(Jodaeiye Nader az Simin)
Asghar Farhadi
‹Rozstanie›
Opis dystrybutora
Simin chce opuścić Iran wraz z mężem Naderem i córką Termeh. Mają już załatwione wszystkie formalności, jednak Nader wciąż ma wątpliwości, ponieważ musiałby zostawić ojca chorego na Alzheimera. Simin postanawia złożyć podanie o rozwód, jednak córka chce zostać z ojcem, co jest początkiem sporych komplikacji…
Inne wydania
Teksty w Esensji
Filmy – Recenzje
Piotr Dobry, Łukasz Gręda, Mateusz Kowalski, Karol Kućmierz, Joanna Pienio, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
‹Porażki i sukcesy A.D. 2011›Filmy – Wieści
Utwory powiązane
Filmy
PCz – Piotr Czerkawski [9]
Sieć intryg misternie naszkicowana przez Asghara Farhadiego. Skomplikowany dramat społeczny ubrany w kostium trzymającego w napięciu thrillera. Znakomite kino!
BH – Błażej Hrapkowicz [10]
Widziałem trzy poprzednie filmy Farhadiego (znakomite, zwłaszcza „Co wiesz o Elly?”), ale nadal nie mam pojęcia, jak on to zrobił – „Rozstanie” to nietuzinkowe portrety jednostek i przenikliwa analiza społeczeństwa Iranu; dramat, który jest zbudowany jak thriller i trzyma w niesamowitym napięciu; wybitny film polityczny, pokazujący uwikłanie Irańczyków we własną kulturę, tradycję i klasowe podziały. Kino dogłębnie przejmujące, intelektualnie stymulujące, nieoczywiste etycznie i moralnie, niezwykle empatyczne. Arcydzieło.
MO – Michał Oleszczyk [10]
Dramat sądowy według Farhadiego: kilka sprzecznych wersji prawdy w ciągłym, zziajanym, wyczerpującym starciu. Pod koniec filmu fasady (motywów personalnych, przekonań religijnych, kruczków prawnych) padają jedna za drugą i obserwujemy umęczone, drżące od emocji człowieczeństwo ludzi uwikłanych w rozprawę zwaną życiem. Wielkie kino, perfekcyjne pod każdym możliwym względem.
KW – Konrad Wągrowski [9]
Mistrzostwo. Właściwy dla greckiej tragedii konflikt równoważnych racji, wyraziści bohaterowie, których postrzeganie przez nas zmienia się kilkukrotnie w trakcie seansu, intryga prawie że kryminalna, mocno przykuwająca do ekranu, brak prostych odpowiedzi, a przy tym, jakby mimochodem przemycony złożony i nieoczywisty, krytyczny, ale odbiegający od stereotypu wizerunek współczesnego Iranu.
„Rozstanie” dowodzi, że irańska kinematografia jest obecnie najciekawsza na świecie. Potwierdza się stara reguła: najlepsze filmy powstają, kiedy trzeba oszukać czujne oko cenzury.
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…]
[rozwiń]
Naprawde nie ustalaliście miedzy sobą tych podsumowań??