Akcja filmu rozgrywa się w epoce Heian (IX- XI wiek), niedaleko ówczesnej stolicy – Kyoto. Klamrą utworu są sceny w ruinach świątyni, w których schroniła się grupa podróżnych. Z ich opowieści widz dowiaduje się o tajemniczej śmierci samuraja, a także o sprzecznych zeznaniach jakie złożyli świadkowie zbrodni. Oskarżony bandyta Tajomaru twierdzi, że zgwałcił żonę samuraja, a samuraja zabił w rycerskim pojedynku. Żona z kolei wyznaje, że to ona zabiła męża w ataku rozpaczy, nie mogąc znieść poniżenia jakiego doznała. Duch zamordowanego (przemawiający przez medium) mówi, że samuraj popełnił samobójstwo, ponieważ żona nie tylko chciała odejść z bandytą, lecz żądała także, by ten zabił jej męża. Natomiast drwal, przypadkowy świadek wydarzenia, demaskuje całą trójkę. Kobieta sprowokowała walkę, ale mężczyźni okazali się tchórzami i myśleli o ratowaniu własnej skóry, a nie o pokonaniu wroga.

Ale czy drwal mówi prawdę? Na pewno wiadomo tylko, że ukradł sztylet znaleziony na miejscu zbrodni.

I tak wszystkie zeznania są zgodne co do faktu śmierci samuraja, jednak przedstawiają wypadki pod zupełnie innym kątem, zwielokratniając i zagęszczając tym samym rzeczywistość.