Umberto Eco (ur. 1932), jeden z najwybitniejszych intelektualistów współczesnych Włoch, semiolog, estetyk, teoretyk literatury. Wykładowca na uniwersytetach w Turynie, Mediolanie, Florencji i Bolonii oraz na prestiżowych uniwersytetach amerykańskich. Współpracuje z „L’Espresso”. Publikował uczone rozprawy: m.in. „Dzieło otwarte” (pol. wyd. 1973), „Lector in fabula” (pol. wyd. 1994); felietonową prozę: „Zapiski na pudełku od zapałek” (pol. wyd. 1993), a także powieści, które przyniosły mu światowy rozgłos: „Imię róży” (pol. wyd. 1987), „Wahadło Foucaulta” (pol. wyd. 1993), „Wyspa dnia poprzedniego” (pol. wyd. 1995).