W roku 2006 po światowym sukcesie „Boga urojonego” Richard Dawkins stał się ikoną ruchów ateistycznych i sceptycznych. Ten sukces przyćmił nawet jego ważne dokonania naukowe i kluczową rolę, jaką w popularyzacji neodarwinizmu – i szerzej, naukowej wizji świata – odegrały jego poprzednie książki – od „Samolubnego genu” poprzez „Fenotyp rozszerzony” i kilkanaście innych, aż po „Najwspanialsze widowisko świata”. W każdym razie dziś nikt, nawet przeciwnicy Dawkinsa (a ma ich wielu) nie kwestionuje jego wyjątkowej pozycji naukowca, intelektualisty i obrońcy rozumu. „Apetyt na cuda” to pierwszy tom wspomnień, które profesor Dawkins postanowił przygotować z okazji swoich siedemdziesiątych urodzin (tom drugi – „Światełko w mroku” – ukaże się w polskim przekładzie jesienią 2016).