Miara talentu Doris Lessing leży w różnorodności gatunków, które umiejętnie łączy, w zróżnicowaniu i ważkości tematów, jakie podejmuje. Wydaje się, że rdzeń jej opowieści o człowieku – bo w istocie cała twórczość Noblistki jest wielką opowieścią o człowieku – nie może pomieścić się w ramach języka, wykracza poza wszelkie granice gatunkowe. Stąd też Lessing nie przywiązuje się do formy: osiąga wyżyny pisarstwa zarówno na kartach opasłych powieści, jak i miniatur prozatorskich; prawdę o nas potrafi odnajdywać z epickim rozmachem i w kilku ruchach piórem.

Prezentujemy wczesny tom opowiadań Noblistki, kilkanaście zajmujących historii, przewrotnych i błyskotliwych, głębokich i poruszających.

Lessing patrzy na swoich bohaterów chłodnym okiem, wycofana, zdystansowana; jednocześnie nie można się oprzeć wrażeniu, że żyje wśród nich, rozumie ich dylematy. Okrucieństwo łączy z ciepłem; subtelność z dążeniem do sedna; jej proza jest uczciwa i do bólu szczera.