Przez kilkadziesiąt lat rządził jedną czwartą ludności świata. Jako władca absolutny odpowiadał za śmierć ponad siedemdziesięciu milionów ludzi w czasie pokoju. Kim tak naprawdę był Mao Zedong, człowiek, którego nazywano Bogiem?

Na pierwszy rzut oka niczym się nie wyróżniał. Nie umiał porywająco przemawiać, był kiepskim organizatorem i nie znał żadnego języka obcego. Ten przeciętny chłopak z wiejskiej chaty miał tylko jedno pragnienie: stanąć na czele światowego supermocarstwa. Zamienił Chiny w gigantyczny obóz pracy. Jego pomysły doprowadziły do największych katastrof gospodarczych w historii ludzkości. Za jego rządów kultura i edukacja zamieniły się w pranie mózgów.

Ludzie, których terroryzował i oszukiwał, otaczali go bezgranicznym kultem. Bezwzględnie wykorzystywał zarówno politycznych przeciwników, jak i kobiety, które do niego lgnęły. Nad pekińskim placem Tiananmen do dziś góruje jego monumentalny portret, a za przeczytanie tej książki w Chinach można trafić do więzienia.