Pewnego razu we Francji #2: Czarne wrony
Fabien Nury, Sylvain Vallee
‹Pewnego razu we Francji #2: Czarne wrony›
Opis wydawcy
Józef Joanovici. Nawet pisownia nazwiska tego człowieka pozostaje zagadką: Joinovici? Joanovici? Będziemy go nazywać „Joano”, tak jak jego przyjaciele ze „środowiska”
Robotnik żydowskiego pochodzenia, który przyjechał do Francji bez grosza, a kilka lat później kierował świetnie prosperującym przedsiębiorrstwem zajmującym się skupem metali. Ten niezwykły awans społeczny pobudza wyobraźnię i przyczynia się do powstania „mitu Joano": miliardera-analfabety, świetnego księgowego, śmieciarza chrupiącego żelazo i zbierającego złoto.
Opowiadając historię Joano, Nury i Valle eksplorują ciemną stronę okupacyjnej historii Francji. Epoki odwróconych wartości, w której chuligani mogli robić wrażenie na policjantach, złodzieje nie musieli się ukrywać, a mordercom gratulowano i wręczano medale za zbrodnie.
Tak było… pewnego razu we Francji.
(ze wstępu Gregory′ego Audy)
Drugi tom niezwykłej opowieści mistrzów francuskiego komiksu. Kim okaże się Joanovici? Czy tylko potworem? „Pewnego razu we Francji” to mistrzowska narracja, która przenosi czytelnika w trudny, wojenny czas.
„Pewnego razu we Francji” w brawurowy sposób opowiada koleje życia Józefa Joanovici, które wciąż dla historyków pozostaje zagadką. Doskonała pozycja dla wszystkich miłośników historii kryminalnych i sensacyjnych, co potwierdzają nagrody, m.in.:
– Prix Saint-Michel za najlepszy scenariusz na Festiwalu w Brukselli w 2008 roku
– Prix Saint-Michel za francuski komiks roku na Festiwalu w Brukselli w 2009 roku
– Najlepsza seria komiksowa w Festiwalu w d’Angoulême w 2011 roku.
Teksty w Esensji
Komiksy – Recenzje
Komiksy – Publicystyka
Utwory powiązane
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…]
[rozwiń]
