Scenariusz nieco chwiejny tym razem. Po dobrym wprowadzeniu tutaj odnoszę wrażenie, że nie do końca Jenkins mógł się zdecydować co począć dalej... Choć może to błędne wrażenie wynikające z braku znajomości całości. W każdym bądź razie to nadal dobra seria, która bardzo odpowiada mi i plastycznie i nastrojowo. Ciekawy jestem, co przyniesie zeszyt trzeci.

Wolvire w Japoni trochę bez sensu naparza jakichś sekciarzy, a tak w ogóle to wszyscy chcą mu zrobić kuku. Ale dla naszego bohatera to codzienność - jemu zawsze ktoś chce zrobić kuku. Musi mieć mocno zszarpaną psychikę. Rysunek przeciętny, okładka fajna. Na minus bezsensowne nawalanki.