Coś zaczyna się w psuć. Dwa pierwsze zeszyty naprawdę mnie wciągnęły, co zdarza mi sie stosunkowo rzadko w przypadku opowieści o mutantach. Ale trójka wzbudziła we mnie wyraźne obawy, że autorzy nie będą potrafili pociągnąć tej historii.

Zachowanie bohaterów tego komiksu jest absolutnie pozbawione sensu. Chyba nikomu nie zaspoileruję mówiąc że Wolvie najpierw obrywa, potem go składają potem znowu obrywa.Do tego wszystkie poważne rozmowy muszą odbywac się podczas walki. Przecież wtedy nie ma na to czasu. Czy amerykańscy superbohaterowie mają jakiś system podwójnego oddychania? Czy po prostu scenarzyści nie moga się zmusić do posadzenia ich przy stole pijących kawę i prowadzących NORMALNĄ rozmowę?