Biłem się z myślami jeszcze długo po lekturze tego komiksu. Z jednej strony świetnie narysowany, doskonały fabularnie, naszpikowany nowatorskimi pomysłami, o abstrakcyjnej, ale wciąż przemawiającej do mnie historii. Ale z drugiej strony pozostawił we mnie ten komiks jakiś niedosyt, jakby finał nie przyniósł spełnienia, jakiego oczekiwałem. Cóż, może po prostu mierzyłem zbyt wysoko. A może wyżej się już nie da!

No ja się nie dziwię że duet Janusz & Gawronkiewicz zgarnął główną nagrodę we Francji. Esensja to komiks kompletny, pełen inteligentnego humoru, ciekawych rozwiązań fabularnych no i przepięknej grafiki. Niektórz będą zapewne marudzić że to za drogo. Z całą odpowiedzialnością mówię więc: ten komiks wart jest swojej (a nawet w chwilach euforii: każdej) ceny. Pozycja absolutnie obowiązkowa. Pozostaje jedynie zyczyć autorom świetlanej kariery na zachodzie, a nam kolejnych równie udanych produkcji. Acha różni znajomi ludkowie się w albumie pojawiają (huhu). Gorąco polecam!

Gawronkiewicz zrezygnował z mozolnej, czasochłonnej techniki na rzecz pewnego schematu graficznego, który ma opanowany do perfekcji. Grzegorz Janusz zamiast krótkiego, lecz powalającego opowiadanka skoncentrował się na dłuższej, lecz pełnej błyskotliwych niuansów fabule. I dzięki takiemu kompromisowi dostaliśmy pierwszą część "Otto Bohatera", miły oku i duszy ten "kompromis". Polecam z czystym sumieniem.

Historia - jak to w opowieściach Janusza - surrealistyczna, choć prowadzona jasno i spójnie (sympatyczne nawiązanie do słynnego skeczu Monty Pythona). Nieco oryginalnego humoru, jak choćby w scenie wyprawy Watsona po kartkę z Esencją. Rewelacyjny pomysł zasobów pracowni Aptekarza. Ale największą zaletą - jak to u Gawronkiewicza - jest stylizacja na czarny kryminał w pięknie odrysowanych realiach współczesno-magicznej Warszawy. Bardzo udany polski desant na francuski rynek.