Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Francis Ford Coppola
‹Czas Apokalipsy: Powrót›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
100,0 (0,0) % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzas Apokalipsy: Powrót
Tytuł oryginalnyApocalypse Now Redux
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery11 lipca 2003
ReżyseriaFrancis Ford Coppola
ZdjęciaVittorio Storaro
Scenariusz
ObsadaScott Glenn, Robert Duvall, Harrison Ford, Laurence Fishburne, Martin Sheen, Marlon Brando, Dennis Hopper
MuzykaFrancis Ford Coppola, Carmine Coppola, Mickey Hart
Rok produkcji1979
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania202 min
Gatunekdramat, wojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Apokalipsa spełniona
[Francis Ford Coppola „Czas Apokalipsy: Powrót” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Czas Apokalipsy” to bez wątpienia magiczny film. Po dwudziestu czterech latach od premiery, Francis Ford Coppola pokazał światu wersję reżyserską swojego filmu.

Joanna Bartmańska

Apokalipsa spełniona
[Francis Ford Coppola „Czas Apokalipsy: Powrót” - recenzja]

„Czas Apokalipsy” to bez wątpienia magiczny film. Po dwudziestu czterech latach od premiery, Francis Ford Coppola pokazał światu wersję reżyserską swojego filmu.

Francis Ford Coppola
‹Czas Apokalipsy: Powrót›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
100,0 (0,0) % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzas Apokalipsy: Powrót
Tytuł oryginalnyApocalypse Now Redux
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery11 lipca 2003
ReżyseriaFrancis Ford Coppola
ZdjęciaVittorio Storaro
Scenariusz
ObsadaScott Glenn, Robert Duvall, Harrison Ford, Laurence Fishburne, Martin Sheen, Marlon Brando, Dennis Hopper
MuzykaFrancis Ford Coppola, Carmine Coppola, Mickey Hart
Rok produkcji1979
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania202 min
Gatunekdramat, wojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Reżyser wraz z montażystą dokonał zmian zarówno na planie treściowym, jak i formalnym. Przede wszystkim zadziwia świeżość i intensywność obrazu, która uzyskana jest między innymi poprzez cyfrowe poprawienie koloru filmu, usunięcie rys oraz przebarwień, a także unowocześnienie dźwięku i zastosowanie szybkiego, dynamicznego montażu. Wszystkie te zabiegi nie są, jak mogłoby się wydawać, jedynie ozdobnym ornamentem bądź wyrafinowaną stylizacją samą w sobie. Strona plastyczno-dźwiękowa staje się tu jednym z głównych bohaterów, podkreślając jednocześnie dojmujący dramat i samotność postaci.
Film opowiada o podróży kapitana Benjamina Willarda (Martin Sheen) w głąb kambodżańskiej dżungli, którego misją jest usunięcie pułkownika Waltera E. Kurtza (Marlon Brando), podejrzewanego przez gremium dowódców armii amerykańskiej o szaleństwo. Zadanie iście karkołomne, zważywszy na fakt, że Kurtz to osobowość nieprzeciętna, wsławiona (nad)heroicznymi zwycięstwami w toczącej się właśnie wojnie w Wietnamie. Pułkownik w chaosie wojennym traci zdrowy rozsądek, uciekając się do makabrycznych morderstw i podporządkowując sobie ludzi w stworzonym przez siebie prywatnym państwie – królestwie.
Od pierwszych kadrów wyczuwa się nastrój stopniowo i konsekwentnie narastającego napięcia, a potoczne stwierdzenie o ciszy przed burzą jest tu jak najbardziej uzasadnione. Film rozpoczyna i kończy utwór „The end” zespołu The Doors, który w mistrzowski sposób oddaje hipnotyczną i zagadkową naturę przestrzeni, pełną grozy, bólu i strachu. Obrazy znieczulonych alkoholem i narkotykami żołnierzy na tle odrealnionych miejsc przewijają się przez film niczym bolesny refren do piosenki o bezsensie wojny, przemijaniu i śmierci. Atmosfera hipnozy i szczególnego mroku towarzyszy nam właściwie przez cały czas, przeczuwamy obecność czegoś nieprzeniknionego, trudnego do zdefiniowania, a jednocześnie trudno oprzeć się wyznaniu, że jesteśmy blisko jakiejś prawdy. Prawdy o trudnej do określenia naturze ludzkiej, zmagającej się nieustannie z jednej strony z przypadkową i absurdalną rzeczywistością, z drugiej natomiast, z przekraczaniem, jak by to powiedział Roman Ingarden, granic zwierzęcości tkwiącej w człowieku i wyrastania ponad nią człowieczeństwem. Potwierdza to pułkownik Kurtz, który zatracił poczucie godności i moralności, potwierdza to także kapitan Willard, zwłaszcza w triumfalnej, końcowej scenie.
Coppola swoim filmem udowadnia, jak niewiele trzeba, by przekroczyć granicę między dobrem a złem, między lojalnością a obłudą, między prawdą a kłamstwem czy wreszcie między życiem a śmiercią. Wiele podziałów okazuje się być czysto umownymi, stworzonymi na potrzeby chwili, nic nie jest jednoznaczne, a wszystko może być możliwe. Wyznaczniki rzeczywistości i natury ludzkiej poddane są tu skrajnemu relatywizmowi, niemożliwe jest ustalenie jednej tożsamości, jednej definicji czy opisu. Chaos i związane z nim rozbicie zdają się dominować w zastanym świecie.
„Czas Apokalipsy” to pozbawiony patosu i moralizatorstwa wykład o istocie zła, które przeraża, poraża, budzi strach, ale i fascynację. Właściwie można powiedzieć, że mamy tutaj do czynienia z eskalacją zła, wspomnianym już narastaniem emocji, pogłębianiem związanego ze złem lęku, obsesji, obłędu. Im bliżej spotkania z Kurtzem, tym doświadczenie zła i tragizmu jest bardziej spektakularne, tajemnicze, prowokujące i bolesne. W filmie uosobieniem zła jest pułkownik Kurtz, będący jednocześnie uniwersalnym symbolem wojny w ogóle: bezsensownej, chaotycznej, zwierzęcej i bezwzględnej. Ze złem związane jest także pojęcie władzy, autorytetu, które uwodzi i obezwładnia. Kurtz niczym Bóg panuje nad swoimi poddanymi, włączając ich w zbrodniczy korowód szaleństwa. Również Willard, zwłaszcza w osobistym komentarzu – monologu zza kadru, ujawnia szczególne podejście do pułkownika: obawa zmieszana jest tu z odwagą, gniew z fascynacją Znamienne jest także to, że im bliżej celu podróży, tym więcej kapitan dowiaduje się o samym sobie, o własnych emocjach, niejednokrotnie wstydliwie bagatelizowanych czy skrywanych oraz pragnieniach, często nieuświadamianych. Willard w rezultacie wyzna, że przeraża go to, jak bardzo pragnie konfrontacji z Kurtzem.
Ale byłoby uproszczeniem, gdyby postać pułkownika definiować wyłącznie w kategoriach zła i okrucieństwa. Kurtz jest także bohaterem tragicznym, przenikającym absurdy wojny, obnażającym dwulicową i kabotyńską naturę ludzką oraz moralność rządzących, a jednocześnie świadomym tego, jak niewiele tak naprawdę znaczy w rozgrywce o władzę i zwycięstwo. Rozdarty, rozbity, osamotniony, zmęczony wojną i tym, co „ludzkie”, ucieka w barbarzyństwo i anarchię, jakby były to jedyne możliwości opanowania rzeczywistości, z jej koszmarami i grozą.
Coppola bardzo sugestywnie prowadzi swoich bohaterów; nieprzenikniony Willard, demoniczny Kurtz, a także szarżujący porucznik Kilgore (Robert Duvall) tworzą dramatyczny portret ludzi wypalonych i opuszczonych. W takim tonie reżyser przedstawił również grupę plantatorów francuskich w nowowprowadzonym wątku, który jednak pomimo symbolicznego i gorzkiego wydźwięku, rozbija nieco kompozycję i harmonię opowiadanej historii. Ale bynajmniej nie przeszkadza to filmowi w utrzymaniu tytułu arcydzieła. „Czas Apokalipsy” porusza, zmusza do głębokiej refleksji, prowokuje monumentalizmem i epickością, podsycanymi Wagnerem, The Doors i The Rolling Stones, fascynuje tajemnicą i niejednoznacznością Film Coppoli jest jednym z najmocniejszych głosów wśród filmowych propozycji, podejmujących temat wojny wietnamskiej. Zbliża się tym samym do uniwersalnego manifestu, który bezpretensjonalnie i z odwagą wpisuje się w dyskurs o wojnie, istocie zła i naturze ludzkiej.
Materiały dodatkowe:
„Czas Apokalipsy” otrzymujemy w ekskluzywnym dwupłytowym wydaniu z licznymi dodatkami:
  • Dwa zwiastuny filmu
  • Wywiady z twórcami filmu (z polskimi napisami), m.in.: F. F. Coppola, R. Duvall, L. Fishburne, W. Murch (montaż) i inni
  • 15 minutowy Making of…, stworzony na potrzeby promocji telewizyjnej filmu
  • Ujęcia z montażu nowej wersji filmu (można podejrzeć jak w studio powstawała ostateczna wersja filmu)
  • Materiał z premiery filmu w Cannes 2001
  • Galeria zdjęć
  • Książeczka
  • Zwiastuny najbliższych wydań DVD
  • Katalog wydawcy
koniec
1 listopada 2003

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Niedożywiony szkielet
Jarosław Loretz

27 V 2023

Sądząc ze „Zjadacza kości”, twórcy z początku XXI wieku uważali, że sensowne pomysły na horrory już się wyczerpały i trzeba kleić fabułę z wiórków kokosowych i szklanych paciorków.

więcej »

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
Jarosław Loretz

28 II 2023

A gdyby tak przenieść młodzieżową dystopię w kosmos…? Tak oto powstał film „Voyagers”.

więcej »

Bohater na przekór
Sebastian Chosiński

2 VI 2022

„Cudak” – drugi z trzech obrazów powstałych w ramach projektu „Kto ratuje jedno życie, ten ratuje cały świat” – wyreżyserowała Anna Kazejak. To jej pierwsze dzieło, które opowiada o wojennej przeszłości Polski. Jeśli ktoś obawiał się, że autorka specjalizująca się w filmach i serialach o współczesności nie poradzi sobie z tematyką Zagłady, może odetchnąć z ulgą!

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Więcej czasu, mniej Apokalipsy
— Michał Chaciński

Tegoż twórcy

Tetro w stylu retro
— Konrad Wągrowski

Konstruktor refleksji
— Urszula Lipińska

Więcej czasu, mniej Apokalipsy
— Michał Chaciński

Tegoż autora

Miłość obnażona
— Joanna Bartmańska

M jak Wong Kar-Wai
— Joanna Bartmańska

Jeszcze słychać śpiew Lolity
— Joanna Bartmańska

Kłamiesz, znikasz!
— Joanna Bartmańska

Odrażający, brudni, źli
— Joanna Bartmańska

Siedmiu wspaniałych
— Joanna Bartmańska

Mokra historia
— Joanna Bartmańska

Nic takiego
— Joanna Bartmańska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.