Historia dwudziestokilkuletniego chłopaka, który po wyjściu z więzienia nie może znaleźć miejsca w swojej rodzinnej miejscowości. To opowieść bez happy endu traktująca o naszej rzeczywistości.

Film słabszy niż "Głośniej od bomb" tegoż reżysera. Ale jednak ma w sobie tyle ciekawych elementów, że każdy kolejny film Wojcieszka chciałbym obejrzeć już dziś. Świetny anty-komercyjny pomysł z prowincjonalnymi problemami, świetny podział bohaterów na postawę nowoczesną i tradycyjną, dobre dialogi i przede wszystkim Bluszcz jako gangster to najlepsze filmowe wejście smoka od czasu Chyry w "Długu". Tyle że całość mimo wszystko dosyć naiwna (błędem było chyba tak naiwne skonstruowanie głównego bohatera i oddanie mu całej narracji), zakończenie zbyt patetyczne i niestety aktorstwo - zwłaszcza głównego bohatera - stanowczo zbyt drewniane.

No, lubię Wojcieszka i jest w tym filmie sporo rzeczy za które go lubię. Niestety jest w nim również sporo filmowych bzdur, których nie znoszę, ale je z kolei na pewno doceniają krytycy preferujący dogłębne głębokie kino nad którym należy się pochylać. Pozostaje mi tylko mieć nadzieje, ze to jednorazowy eksperyment, reżyser zrozumie, ze jeśli się nachyla, to bardzo wtedy wypina pewna część ciała i zacznie znowu robić filmy z większą ikra.