Jane Austen wierzy w miłość. Jej rodzice oczekują jednak od niej, żeby wyszła za mąż za kogoś kto zapewni jej i rodzinie godziwy byt. W Anglii 1795 roku tak właśnie wygląda świat młodych kobiet. Kiedy dwudziestoletnia Jane spotyka młodego, pewnego siebie Irlandczyka, Toma Lefroy’a, jego intelekt i arogancki styl bycia wzbudzają w niej wielką ciekawość, a jej świat staje nagle na głowie.

Fikcyjna biografia Jane Austen, czyli – powiedzmy to sobie bez ogródek – po prostu jeszcze jedna wersja „Dumy i uprzedzenia”. Mając ich już tyle do wyboru, łącznie z bollywoodzką i rozgrywającą się współcześnie, radziłbym dobrze się zastanowić przed zostawieniem w kinowej kasie tych kilkunastu złociszy. Tym bardziej, że choć „Zakochana Jane” opowiada oczywiście o wielkich porywach serca, a aktorzy grają poprawnie, to emocje z tego wynikające są co najwyżej letnie – brak tu przede wszystkim wigoru, którym odznaczała się niedawna wersja „Dumy…” z Keirą Knightley, ale i brak czegokolwiek, co by wyróżniało ten film spośród dziesiątek adaptacji Austen.

Kolejna próba eksploatacji postaci Jane Austen, luźno oparta na faktach, dużo mocniej na przypuszczeniach. Krótko mówić kolejna wersja „Dumy i uprzedzenia”, tyle że z autorką w roli głównej. Nic odkrywczego, fabularnie prosty melodramat kostiumowy ale da się obejrzeć. I naprawdę nie bardzo wiem, co jeszcze mógłbym dodać.