Esensjopedia

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Wilkołak (The Wolfman)

Joe Johnston
‹Wilkołak›

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Wilkołak
Tytuł oryginalny	The Wolfman
Dystrybutor	UIP
Data premiery	26 lutego 2010
Reżyseria	Joe Johnston
Zdjęcia	Shelly Johnson
Scenariusz	Andrew Kevin Walker, David Self
Obsada	Benicio del Toro, Anthony Hopkins, Hugo Weaving, Emily Blunt, Geraldine Chaplin, Elizabeth Croft, Art Malik
Muzyka	Danny Elfman
Rok produkcji	2008
Kraj produkcji	USA, Wielka Brytania
Czas trwania	125 min
WWW	Strona
Gatunek	groza / horror
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Opis dystrybutora

Bohaterem opowieści jest mężczyzna, który po długim pobycie w Stanach Zjednoczonych powraca do swojego rodzinnego domu w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii. Tutaj zostaje ugryziony przez wilkołaka i sam zaczyna się zmieniać w obrośniętego futrem potwora.

Inne wydania

‹Wilkołak›, DVD

Teksty w Esensji

Filmy – Recenzje

Jakub Gałka ‹SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (16)›

Tomasz Rachwald ‹Groza na wrzosowisku›

Filmy – Publicystyka

Esensja ‹Do kina marsz: Luty 2010›

Jakub Gałka ‹Co nam w kinie zagra… w 2009 roku (2)›

Filmy – Wieści

Filmoteka Narodowa ‹Oscarowy remanent w kinie Iluzjon›

Esensja ‹Co nam w kinie gra: Lotem bliżej, przy pełni straszniej (26.02.2010)›

‹Nowy zwiastun „Wilkołaka”›

‹Wilkołak nadchodzi›

Utwory powiązane

Filmy (6)

[rozwiń]

‹Captain America: Pierwsze starcie› – Joe Johnston

‹Dziadek do Orzechów i Cztery Królestwa› – Lasse Hallström, Joe Johnston

‹Hidalgo: Ocean ognia› – Joe Johnston

‹Jumanji› – Joe Johnston

‹Park Jurajski III› – Joe Johnston

Tetrycy o filmie [4.50]

PD – Piotr Dobry [6]

Ten „Wilkołak” zbyt często pachnie „Van Helsingiem” Sommersa. Gotyk przejawia się tu jedynie w dekoracjach; atmosferę już od pierwszych minut rozrzedzają liczne sceny akcji i efekty specjalne. Na szczęście te ostatnie – podobnie jak zgromadzeni przed kamerą aktorzy – są wystarczająco wysokiej próby, by przykuć uwagę widza nawet do tak mizernej, pozbawionej suspensu fabuły.

PP – Piotr Pluciński [3]

Nie jedyny to przypadek, gdy nadmierna dynamika staje się katem filmu w kostiumie z epoki, ale jedyny, gdy egzekucja następuje u progu pierwszego aktu. Nuda!

Oceń lub dodaj do Koszyka w Kulturowskazie