Czy Carrie i Big staną na ślubnym kobiercu? Czy Samantha rzeczywiście zadowoli się związkiem z jednym mężczyzną? Czy Charlotte uda się zajść w ciążę i urodzić dziecko? Czy nic nie stanie na przeszkodzie szczęściu Steve’a i Mirandy?

Przy transferze z małego na duży ekran zagubił się gdzieś – przeciętny, bo przeciętny, ale zawsze – dowcip serii. Bohaterki są już tylko podstarzałymi idiotkami w luksusowych ciuchach, unieszczęśliwianymi co i rusz przez scenarzystę tak ważkimi problemami, jak np. stały związek czy biegunka. Przerobić feministyczny serial na antyfeministyczny film to naprawdę duża sztuka.

Dno. A może nawet – jak to ujął pewien wyjątkowo zażarty amerykański krytyk – wideo werbunkowe dla Talibanu. Nawet jeśli komuś nie przeszkadza przeraźliwa pustota i z upodobaniem eksponowany przez twórców filmu rasizm bohaterek i potrafi wybaczyć wszystko dla ładnych szmat i lajfstajlowego sztafażu – aktorstwo jest tak beznadziejne, fabuła tak infantylna, dowcipy (głównie o prukaniu, depilacji i botoksie) tak niesmaczne, a całość tak niezmiernie, przygnębiająco długa, że nikt z choćby jedną żywą szarą komórką tego nie wytrzyma. Kobiety – lepiej spędźcie bezcenne trzy godziny życia u kosmetyczki! Mężczyźni (szczególnie ci skłonni do poświęceń dla kobiety swego życia) – nie dajcie się namówić pod żadnym pozorem!

Będąc jednym z trzech mężczyzn, którzy autentycznie lubią ten serial, seans kinowy był dla mnie w sumie akceptowalny – decyduje o tym po prostu sympatia do bohaterek, znajomość ich losów i charakterów. W zupełności nie przeszkadzał mi też nasilony product placement torebek, butów, ślubnych akcesoriów – to po prostu część konwencji i bez tego film nie byłby kompletny. To prawda jednak, że bardzo „Seks” poszedł tu w kierunku typowego rom-comu – o ile bowiem sercowe problemy Mirandy czy seksualne Samanthy są w zupełności zgodne z konwencją, to już Carrie Bradshaw jako porzucona panna młoda i cukierkowe zakończenie z pewnością tu nie pasuje.

Fani serialu powinni trzymać się od kina z daleka. Brak tego wszystkiego, co stanowiło o jego fenomenie. Ostry dowcip i satyra odeszły w siną dal albo rozpuściły się w smogu nad Manhattanem. Pozostała komedia romantyczna (raczej wątła) plus rewia mody. Nowojorskim kobietom wyzwolonym przytępiono pazurki, by wtłoczyć je w ramy hollywoodzkiej produkcji. Odtwórczynie 4 głównych ról chyba niezbyt dobrze czują się na dużym ekranie.