Turyn, Włochy. Czworo przypadkowych ludzi ginie w nieudanej próbie zabójstwa. Philippa (Cate Blanchett), nauczycielka angielskiego, nie stawia oporu podczas aresztowania. Niczemu nie zaprzecza - jest zdruzgotana konsekwencjami swojego czynu. Jej celem był ktoś zupełnie inny - dealer narkotyków, który ma na sumieniu życie jej męża i wielu jej uczniów. Policja uparcie doszukuje się w tragicznym wydarzeniu znamion aktu terrorystycznego o motywach politycznych. Jedynie młody policjant Filippo (Giovanni Ribisi) wierzy słowom Philippe. Wymyśla plan, dzięki któremu odzyskuje ona wolność.

Tu siedzą dwa filmy: piękny poetycki obraz o pułapkach moralności i thriller o uciekających kochankach. Domyślam się, że scenariusz Kieślowskiego i Piesiewicza był materiałem tylko na ten pierwszy film, a Tykwer trochę się pogubił, szczególnie zakończenie jest już kompletnym nieporozumieniem. Niemniej zobaczyć warto, aktorstwo i zdjęcia pierwszorzędne.

Rzadkiej klasy połączenie wszyskich wad dotychczasowych filmów Tykwera ze słabościami scenariuszy Piesiewicza (Kieślowski gdzieś wyparował). Kiepściutka fabułka, płaskie postacie, miałka i łopatologiczna metafizyka dla inteligentnych inaczej. Są widzowie i krytycy nazywający to sztuką. Smutni ludzie...

Poetycki film Toma Tykwera, reżysera 'Biegnij, Lola biegnij' do scenariusza Kieślowskiego i Piesiewicza. I to powinno wystarczyć jako recenzja. Nie oczekiwałem zwartej fabuły, akcji, wiarygodności - i tego nie otrzymałem. Otrzymałem ładne ujęcia, piękne pejzaże, smutek, zagubienie. Przesłanie niejasne.