Historia Ireny Sendler, któa przed wojną była pracownikiem opieki społecznej. Gdy powstało getto w Warszawie, niemieckie władze nie zgodziły się, by opieka społeczna docierała do mieszkających tam Żydów. Zezwalano jednak na udzielanie im pomocy medycznej. Sendlerowa przebierała się za pielęgniarkę i razem ze współpracowniczkami nosiła do getta jedzenie, leki i pieniądze. Po ogłoszeniu decyzji o likwidacji getta, wyprowadziła z niego około 2,5 tys. dzieci, ratując im w ten sposób życie.

Ładnie skręcone i zupełnie mdłe. Opowieść bez początku, bez końca i bez postaci. Szlachetność potrafi jednak zabijać.

Solidna pozycja z cyklu „Hallmark Hall of Fame”. No właśnie – ale dlaczego w kinach?

Powtarzany jak mantra żal, że ten film nie powstał w Polsce niestety wyłuskuje kluczowe ułomności „Dzieci Ireny Sendlerowej”. Widać, że rzecz została zrobiona przez obcego, który trochę o niej poczytał, starał się w miarę uczciwie odwzorować historyczne fakty i kompletnie nie czuł monumentalności postaci z jaką obcuje. Trudno tu nawet dostrzec ślad autentycznego podziwu Johna Kenta Harrisona, który wybrał najgorszą z możliwych dróg – jako punkt honoru postawił sobie udowodnienie, że Sendlerowa była absolutnie zwykłą kobietą z np. zwyczajnymi problemami sercowymi. Szkoda, że zrobił to jeszcze zanim w podniosły i choć odrobinę adekwatny do niesamowitego bohaterstwa sposób opowiedział o jej czynach.

Szkolne wypracowanie na piątkę z minusem. Jeden punkt odejmuję za fatalny polski dubbing, ale i tak uważam, że negatywna reakcja większości rodzimych krytyków jest przesadzona. Anna Paquin jest świetna w swym doraźnym pragmatyzmie: dla tej Ireny nie ma „jutro” i „wczoraj”; jest tylko tu i teraz. Film nie sięga po sentymentalny profetyzm „Listy Schindlera”; jest zgrzebny, poprawny, szlachetny. Polecam.

Świetnie, że ten film powstał. O Irenie Sendlerowej trzeba mówić dużo i głośno. Pięknie zagrała ją Anna Paquin. Film ma niestety momentami wdzięk akademii ku czci. Z drugiej strony wiele pracy włożono w odwzorowanie realiów sprzed ponad 60 lat; obrazy getta są bardzo sugestywne.