Karol prowadzi życie, o którym marzy niejeden mężczyzna. Uwodzi, flirtuje - i sprawia, że piękne panie są w siódmym niebie. Po prostu: kocha kobiety. Wszystkie bez wyjątku. I to mimo, że w domu czeka na niego narzeczona! Karol żyje pełnią życia. Do chwili, gdy miłosny raj zamienia się w domowe piekiełko. W końcu, narzeczona odkrywa prawdę o jego romansach. I planuje zemstę. Tak, by Karola - przez miłosne problemy - zabolała nie tylko głowa!

Za wątek lesbijski z Anką Muchą, film powinien zostać oskarżony przez wszystkie możliwe organizacje gay friendly. Homoseksualna kobieta w tym filmie zostaje sprowadzona do karykaturalnej figury „faceta z cyckami”. W takiej roli pojawia się na wieczorze kawalerskim, gdzie w heteronormatywnym otoczeniu może poczuć się „wśród swoich”, napić się piwa i pogadać o babach. Żenada. Filmowy remake komedii Załuskiego z 1985 roku nosi w sobie wszelkie znamiona współczesnej komedii romantycznej: poligamiczna hucpa rozpada się na monogamiczne związki, które wieńczy się przed ołtarzem (postaci granej przez Annę Muchę mieszkającej ze swoją dziewczyną pozostaje jedynie rysowanie serduszek na zaparowanych oknach i życie na uboczu „normalnych” przyjaciół). Wcale śmiesznie, wcale fajnie. Żenada.

Kolejny polski produkt filmopodobny. Właściwie najważniejsza jest promocja i reklama. Widz w sieć złapany biegnie do kina, wydaje 20 zł na bilet i już. Sukces finansowy można odtrąbić. Dużo product placementu, gwiazd i gwiazdeczek, mało sensu i humoru. O dziwo, broni się Piotr Adamczyk w roli kolejnego Karola. Przypominają o tym sami twórcy filmu; stać ich na autoironię czy to kolejny chwyt reklamowy?