Druga część wielkiego hitu z 2006 roku. Samochód wyścigowy Zygzak McQueen po raz kolejny weźmie udział w wielkim wyścigu. Tym razem wyścig będzie obejmował trasę w Japonii, Austrii, Włoszech, Francji oraz Wielkiej Brytanii, jednak Zygzak wraz z swoim wiernym towarzyszem Złomkiem zostanie wplątany w między narodową intrygę szpiegowską.

Wątpiłem, że dotrwam do końca, kiedy zobaczyłem, jak Zygzak i Złomek podają sobie oponki na powitanie. Ale ucieczka w konwencję filmu Bondowskiego uratowała dla mnie seans. Nie wiem tylko, co na to dzieciaki. Film ze znakiem jakości „oglądaj w 2D”.

Pierwsze poważne rozczarowanie filmem Pixara. Animowany wariant kina szpiegowskiego spod znaku Bonda: sformatowany do bólu, moralizatorski i deklaratywny w ogłaszaniu przesłania. Koncepcja barwna jak zwykle przemyślana, ale tym razem nieznośnie landrynkowa. Gdybym miał ochotę na proste odtwarzanie gatunkowych schematów z dialogami w rodzaju „mówiłem, że jesteś wieśniakiem, ale tak naprawdę jesteś super i uwierz w to” – obejrzałbym pierwszą lepszą animację Dreamworks. Pixar przyzwyczaił mnie do oryginalniejszych pomysłów i subtelniejszego wykonania.

Porażka na planie fabularnym (pierwsza w dorobku Pixara), cymes na poziomie wizualnym. Utrzymuję, że pod względem zmysłowego overloadu „Auta 2” mogą się ścigać z samym „Wkraczając w pustkę”. Wychodziłem z kina na przyjemnym rauszu, mimo że scenariusz jest katastrofą.

No cóż, to musiało nastąpić: pierwszy film Pixara, który nie rzuca na kolana. Oczywiście, nawet najsłabszy film Pixara to ciągle coś zdecydowanie powyżej średniej, ale teraz zacząłem się bać o następne.

Pierwszy nieudany film Pixara w rozumieniu kina familijnego. „Auta 2” z trzech co najmniej powodów nie nadają się dla młodego widza – szpiegowska fabuła jest zbyt skomplikowana, ma zbyt duże tempo bez przestojów, co zwiększa chaos, a polski dubbing jest mocno niewyraźny. Co tam dzieci – sam się nieco pogubiłem.

Żartobliwie można by określić „Auta 2” wariacją na rewolucją francuską w samochodowym świecie. Poślednie modele samochodów, do których nie produkuje się już części, postanawiają przejąć kontrolę nad światem rządzonym przez przez marki z pięknie wyklepanymi maskami. Oczywiście, najlepszą ku temu drogą będzie przejęcie kontroli nad złożami ropy (brzmi znajomo?) przy jednoczesnej dyskwalifikacji biopaliwa. Szpiegowska fabuła „Aut 2” z wątkami politycznymi jest zdecydowanie nie dla dzieci, co odbiera filmowi uniwersalizm poprzednich dokonań Pixara. Twórcy próbowali się zrehabilitować przesłaniem, które jeszcze bardziej go osłabiło – wyszło moralizatorsko i dydaktycznie, ale – jak napisał jeden z Tetryków – nawet najsłabszy film Pixara to ciągle coś zdecydowanie powyżej średniej. A dorośli winni bawić się dobrze – film jest dopracowany wizualnie, bawi dialogami ruskich aut-mafiozów, a mnie kazał się zastanowić, czy gdyby 007 żył w XVIII wieku, powstrzymałby jakobinów?