Wymyk
Greg Zgliński
‹Wymyk›
Opis dystrybutora
Bracia Alfred i Jerzy w trakcie podróży kolejką podmiejską są świadkami brutalnego incydentu – kilku chuliganów napastuje dziewczynę. Młodszy z braci, Jerzy, dzielnie staje w jej obronie, natomiast starszy zawodzi – reaguje poniewczasie i w konsekwencji staje się biernym świadkiem tragedii młodszego brata, który na jego oczach zostaje wyrzucony z pędzącego pociągu.
Teksty w Esensji
Filmy – Recenzje
Filmy – Publicystyka
Filmy – Wieści
Utwory powiązane
Filmy
PCz – Piotr Czerkawski [8]
Greg Zgliński korzysta z mniej dosadnych przesłanek, ale dochodzi do tych samych wniosków, które Paweł Sala sformułował w „Matce Teresie od kotów”. „Wymyk” w przekonujący sposób kompromituje mit patriarchalnej rodziny. Zgliński ma talent do szczegółów i wydobywa z graciarni zakorzenione w kulturze symboli męskości. Nie przez przypadek do najważniejszych rekwizytów w filmie należą: zepsuty samochód i niedziałający pistolet. Wszystkie sygnały przekonują, że testosteron stracił swoją moc.
Nadszedł czas na kurację hormonalną.
MO – Michał Oleszczyk [5]
Głęboka na dwa palce, skonstruowana jak czytanka przypowieść o „dwóch braciach”, „winie”, „złym ojcu” i czym tam jeszcze. Każda postać ma jeden główny rys, każde wydarzenie pięknie układa się w książkowy przypadek scenariuszowej drabinki następstw. Lokalne zachwyty nad rzekomą „głębią” tego prostego jak konstrukcja cepa (choć bardzo kompetentnego!) filmiku świadczą o ogromnej dobrej woli recenzentów i widzów.
Kino bardzo dobrze opowiedziane i wiarygodne psychologicznie.