Astrid Magnussen wraz z Ingrid - swoją matką i uduchowioną poetką, mieszka w Kalifornii. Pewnego dnia uporządkowane życie matki i córki burzy pojawienie się fascynującego mężczyzny Barry′ego Kolkera, który łamie Ingrid serce i całkowicie rujnuje jej życie. Zrozpaczona kobieta postanawia zamordować Barry′ego. Jako narzędzie morderstwa posłuży trucizna z ulubionego kwiatu Ingrid - białego oleandra. Za popełnioną zbrodnię kobieta trafia do więzienia, a jej córka umieszczona zostaje w rodzinie zastępczej.

Reżyser dostał za zadanie skroić melodramat na hallmarkowską modłę, ale wybrnął z tego nielicho – w żadnym telewizyjnym dramacie nie zobaczycie czterech doskonałych kreacji kobiecych i sceny, gdzie Renee Zellweger nabija się ze swojej roli w „Powrocie teksańskiej masakry piłą mechaniczną”.

Dość interesujący, dobrze zagrany dramat. Poruszane problemy są potraktowane jednak dość płytko i w konsekwencji "Biały oleander" w pamięci pozostawia po sobie niewiele.

Niezły, choć niewątpliwie złagodzony dramat psychologiczny ze znakomitą Michelle Pfeifer (nieco dziwi brak nominacji do Oscara za rolę drugoplanową). Film o kobietach i raczej dla kobiet.