Kimberly Corman wraz z grupą swoich przyjaciół wybiera się w podróż. W czasie drogi przytrafia im się wypadek, z którego cało wychodzą Kimberly i kilka innych osób. Niedługo później ludzie, którym udało się uniknąć katastrofy, zaczynają umierać w tajemniczych okolicznościach. Kimberly musi odkryć tajemnicę tych tajemniczych śmierci zanim nadejdzie jej kolej...

Jeśli ktoś lubi rozrywać się w kinie oglądając na ekranie różne metody rozrywania innych, to Final Destination 2 jest całkiem znośnym sposobem na odreagowanie ciężkiego dnia pracy. Film jest w zasadzie dokładną kopią poprzednika, więc wiadomo czego się spodziewać. Jeden element warto pochwalić - film stawia na głowie podstawową zasadę horrorów dla nastolatków, czyli przewidywalność tego kto kiedy zejdzie z naszego świata. W FD2 umrzeć może w każdej chwili każdy.

Prawie że dokładna kopia oryginału, ale bardziej widowiskowe zgony. Plus genialnie nakręcony karambol na autostradzie. Przednia zabawa.

Dość głupkowaty film. W jedynce był pomysł, tutaj otrzymujemy wierną kopię, w efekcie czego wszystko sprowadza się do "następnych dziesięciu zabawnych sposobów umierania". Scena autostradowego karambolu widowiskowa, potem znacznie gorzej.

Kto widział część pierwszą, mniej więcej wie, czego się spodziewać, i mniej więcej to dostanie. Mnie podobało się dokładnie to samo, co urzekło mnie w jedynce – misternie zaplanowane, precyzyjne zbiegi okoliczności, które przynoszą śmierć kolejnym bohaterom. Jednak im dalej w las, tym więcej pomysłów typu deus ex machina i cała idea bierze w łeb, a film staje się kolejnym marnie zagranym horrorem dla nierozgarniętych nastolatków, którego najjaśniejszym punktem jest fenomenalnie zrealizowana scena katastrofy drogowej na samym początku. Ostatnie dwadzieścia minut wymaga wręcz odłożenia mózgu na siedzenie obok – i to nawet od widzów najbardziej odpornych na niedorzeczności. W sumie tyle samo plusów co minusów, ale choćby dla wspomnianego już karambolu na autostradzie warto zobaczyć na dużym ekranie.

Wiem, że to nieładnie obśmiać się z czyjejś śmierci, ale tu nie mogłem wytrzymać. Pierwsza część oparta była na suspensie, ta to czysty hardcore i eskalacja coraz brutalniejszych i bardziej widowiskowych zejść. Polecam oglądaczom, którzy lubią wyrafinowane i dokładnie pokazywane niszczenie fizyczne ludzi.

Film efektowny, ale niezbyt mądry. Fakt, scena na autostradzie efektowna, a kolejne egzekucje widowiskowe, choć bardzo absurdalne. Ale to co najlepsze - pomysł, wzięte z części pierwszej, stąd niezbyt wysoka ocena.