Daniel Hudler, ukrywający się pod tajemniczym pseudonimem Lemony Snicket, począwszy od 1999 r. bawi najmłodszych (i nie tylko) czytelników, ucząc jednocześnie dzieci znaczenia takich elementarnych pojęć, jak przyjaźń, zaufanie, odpowiedzialność... Film bazuje na pierwszej z serii książeczek i opowiada historię rodzeństwa Baudelaire, których rodzice zginęli w wielkim pożarze. Odesłane do dalekiego krewnego dzieci odkrywają, że ten zamierza je zgładzić i przejąć ich majątek. Nie pozostaje im nic innego, jak stawić czoła złemu wujowi...

Sprawnie zrealizowane kino familijne. Ale z lemoniadowych bohaterów wolę jednak Joe.

O rety, najstraszniejszy film dla dzieci w dziejach strasznych filmów dla dzieci! Gotycka opowieść grozy! "Dziwne losy Jane Eyre" przełamane "Harrym Potterem"! Scenografia nieeeeeeeessssamowita. Tylko obawiam się, że nawet dla dzieci zaprawionych na Quake'u i Cartoon Networku, to jednak za ostre. Ze swoich zabieram tylko najstarsze.

Kolejny dowód na to, że jak się w dzisiejszych czasach chce obejrzeć mainstreamowy film, który ma jakieś sensowne przesłanie, inteligentny humor, dobrych aktorów i jest wspaniale zrealizowany – najlepiej pójść na film dla dzieci. Z uroczej, ironicznej, stosunkowo mrocznej prozy Lemony Snicketa wyszedł Silberlingowi równie uroczy film, w którym wszyscy – starzy i młodzi – znajdą coś dla siebie. Świetnie naszkicowane i znakomicie zagrane postacie (Me-ryl! Me-ryl!), dużo emocji (bo to prawie horror jest!) I przepiękna oprawa - dokładnie tego oczekuję od dobrego wysokobudżetowego kina.