Wampiry powodują, że Daywalker zostaje odkryty przez ludzkość i uznany za potwora. Wkrótce zaczną go ścigać policjanci, a tymczasem wampiry powoli zajmą się swoimi sprawami...

Po energetycznej części pierwszej i klimatycznej drugiej dostaliśmy wybitnie pozbawioną napięcia, straszliwie wymęczoną trójkę. Realizacja rodem z kina B początku lat 90., brzemienne w skutki pomysły inscenizacyjne (sztuczne ognie udające popiół z wampirów), fabularne (wampirza księżniczka z kłami w waginie) i obsadowe (Purcell jako „Drake” Dracula), o poziomie aktorstwa nie wspominając. Goyer próbuje się ratować humorem, ale skoro najzabawniejszy one-liner, jaki tu pada, mówi o pierdzeniu czosnkiem, spróbujcie sobie wyobrazić pozostałe. Nie jest oczywiście ta kopanko-strzelanka aż tak okropna jak np. sequel „Resident Evil”, daje się oglądać bez znużenia, ale w sumie z całego seansu najbardziej zapadła mi w pamięć lecąca podczas napisów końcowych piosenka Diggsa, i jako zagorzały fan Blade’a czuję się bardzo rozczarowany.

Mimo antypatii do Snipesa, pierwsze dwa Blade'y wspominam miło. Trójka to niestety porażka. Trudno ocenić, czy część ta rzeczywiście jest jakoś szczególnie gorsza od poprzednich, ale po prostu nie oferuje nic nowego – nawalanki wyglądają jak przeklejone z poprzednich części, efekty nie robią większego wrażenia, humor jakiś taki wyblakły, "nowi pomocnicy Blade'a" dodani zostali z braku laku. Na ekranie dzieje się dużo, ale pozostawia całkowicie obojętnym.

Dla mnie Bomba!!! Zgodnie z odwieczna zasada, że nie da się zrobić na serio trzeciej części horroru - twórcy poszli w subtelna autoparodie i trafili w sedno. Dialogi zdecydowanie najlepsze z całej trylogii. Fabuła tak bzdurna, że aż genialna (Dracula to tajna bron Saddama zakopana w Iraku), a wirusy zjadające krwinki spowodowały taki wybuch śmiechu siedzącego obok mnie na widowni KoLCa, że omal się udusił. Tylko dlaczego role wyraźnie napisana dla Jasona Lee gra jakiś mniej zabawny misio?

Po recenzjach uznających trzeciego Blade za część najgorszą, a uważając poprzednie dwa filmy za gnioty, spodziewałem się najgorszego. Tymczasem film jest po prostu tak samo zły jak poprzednie dwie części, ani bardziej, ani mniej, ale przynajmniej gra w nim ładna kobieta. Wbrew pozorom jego najsłabszą częścią nie jest reżyseria amatora, lecz fatalny scenariusz - sztampowy, pełen dziur i nielogiczności, bez iskry polotu. Ale jak ktoś lubi podrasowywane bójki, to widziałem gorsze.