Rok 1918. Do małego garnizonu gdzieś na węgierskiej prowincji przybywa nowy zastępca dowódcy – oberleutnant von Nogay, pewny siebie Austriak, gorąco pragnący uczynić ze stacjonującej tu wielonarodowościowej zbieraniny dekowników i maruderów doborową kompanię prawdziwych żołnierzy c.k. armii. Nowo przybyły zwraca szczególną uwagę na osobników „podejrzanych politycznie”. Jest wśród nich młody Polak – szeregowiec Jan Kaniowski, zwany Kanią, człowiek obdarzony niezwykłym sprytem. To on, rozpowiadając wokół o ranie, która pozbawiła go męskości, zyskał zaufanie właścicielki miejscowego domu publicznego, znajdując w ten sposób drogę do łóżka pięknej Mitzi, jej córki. On też – wraz z Węgrem Benedekiem – planuje operację „Pierzyna”, czyli dezercję. Haber, żydowski krawiec z Wiednia, służący w garnizonie jako kancelista, domyśla się zamierzeń przyjaciół. Jako swój udział w operacji wnosi czyste blankiety rozkazów wyjazdu, niezbędnych w podróży po monarchii austro-węgierskiej. Ale na eskapadę potrzebne są pieniądze.