„Nietykalni” najlepszym filmem II kwartału 2012Kilka dni temu dobiegł końca II kwartał 2012 roku. Tradycyjnie już dziennikarze Stopklatki i Esensji podsumowali ostatnie trzy miesiące w kinie. I w zestawieniach box office’u i w naszym głosowaniu najlepsi okazali się „Nietykalni” .
Esensja„Nietykalni” najlepszym filmem II kwartału 2012Kilka dni temu dobiegł końca II kwartał 2012 roku. Tradycyjnie już dziennikarze Stopklatki i Esensji podsumowali ostatnie trzy miesiące w kinie. I w zestawieniach box office’u i w naszym głosowaniu najlepsi okazali się „Nietykalni” . Zawiedzeni nowym filmem Tima Burtona czy kolejną ekranizacją „Avengers” powiedzą, że miniony kwartał nie należał do zbyt udanych. Ci, którzy zakochali się w „Nietykalnych”, odkryli fabularny talent znanego dotąd wyłącznie z dokumentów („Królik po berlińsku”) Bartka Konopki i doczekali się kolejnego filmu Sachy Barona Cohena, uznają, że było wręcz przeciwnie. Jednego nie można mu odmówić na pewno: suspensu. Gdyby ktoś powiedział nam kilka miesięcy temu, że skromna komedia obyczajowa z Francji przebije w zestawieniach box office’u wielką hollywoodzką superprodukcję „Avengers”, uznalibyśmy to za żart. „Nietykalni” są bezdyskusyjnie największym wydarzeniem ostatniego kwartału. Ich gigantyczny sukces przypomina trochę historię „Slumdog. Milioner z ulicy” Danny’ego Boyle’a – obie niskobudżetowe produkcje niespodziewanie wzięły szturmem kina. Czarny koń box office’u został także uznany najlepszym filmem ostatnich trzech miesięcy w głosowaniu dziennikarzy Stopklatki i Esensji. Tuż za nim uplasowała się grupa superbohaterów z „Avengers” . Podium uzupełnia rodzimy rodzynek nie mający nic wspólnego z rozrywką- „Lęk wysokości” Bartka Konopki. Na dalszych pozycjach „Mroczne cienie” , „Raid” czy zwariowany „Dyktator”. Pełna lista poniżej! Oto nasza 10 najlepszych filmów II kwartału w polskich kinach: Oparta na faktach historia sparaliżowanego milionera i biednego chłopaka z paryskiego getta. Drissa i Philipp zupełnie do siebie nie pasują, dzięki czemu tworzą parę o ogromnym komediowym potencjale. Cały czas śmiejemy się z bohaterami, a nie z nich. Dawno egoizm nie był tak urokliwy. Nigdy jeszcze pragmatyzm nie miał w sobie tyle szaleństwa, a rubaszność takiej dozy romantyzmu. Gdyby odrzeć „Avengers” z bombastycznej oprawy wizualnej a’la Michael Bay, film Jossa Whedona przypominałby „Wściekłe psy” Tarantino. Whedon mistrzowsko rozgrywa nie tylko siłowe, ale też słowne pojedynki bohaterów. Intymna, świetnie zagrana opowieść o relacjach ojcowsko-synowskich. O przeszłości, która dopada nas niezależnie od tego, jak bardzo chcielibyśmy się od niej odciąć, wychowaniu, które odciska piętno na dorosłym życiu i o rodzicielskich uczuciach, których nie potrafimy okazywać. Fantastyczne role Marcina Dorocińskiego i Krzysztofa Stroińskiego. Znane schematy i postacie, potwory każdej maści i motywy zgrane miliony razy. Nawiązania do tradycji horroru chodzą tu tuzinami. Ale to wcale nie oznacza chaosu na ekranie. Wręcz przeciwnie. Mimo wszechobecnej zgrywy, nie ma wątpliwości, że „Dom w głębi lasu” powstał z miłości twórców do gatunku. Pasja znaczy tu każdy kadr! W „Mrocznych cieniach” Tim Burton znów opowiada o miłości silniejszej niż śmierć („Gnijąca panna młoda”) i śmiertelnej w skutkach („Sweeney Todd”). Potwory odzyskują tu rozmydlony w melodramatycznym sosie powieści Stephenie Meyer campowy image i charakter. Nawet Eva Green, wcielająca się w wiedźmę, wyszła z szuflady długonogiej dziewczyny Bonda. Pierwsze ujęcia filmu witają widza obrazem ciemnej strony Księżyca zasiedlonego przez Nazistów i naukowców. Ci ostatni uciekli tu nieliczną grupą w 1945 roku i rozbudowali w kosmosie bazę wojskową planującą rychły atak na Ziemię. W ich ręce wpadają czarnoskórzy Amerykanie, wysłani przez panią prezydent na podbój odległej planety… Indonezyjskie dzieło podbija serca kolejnych widzów na całym świecie głównie za sprawą widowiskowych sekwencji, wytrawnie budowanego napięcia i olśniewającej strony wizualnej, która nie pozwala oderwać oczu od tego krwawego widowiska. W swojej ekranizacji bestsellerowej powieści autorstwa Jo Nesbø Morten Tyldum zaskakująco zgrabnie połączył ze sobą tradycyjne heist movie, wysokoenergetycznego thrillera i komedię. Nie jest łatwo stworzyć film, który w takim samym stopniu będzie widza bezlitośnie trzymał za gardło, co rozbawiał go do łez. Kolejne filmy Sachy Barona Cohena przypominają ataki terrorystyczne. Wprawdzie niekoniecznie nagłe, zawsze jednak ostre i bezkompromisowe, zostawiające po sobie tylko stosy ofiar. Kontrowersyjny komik nie bierze jeńców, wykańcza wszystkich po kolei. Autor „Śmierci człowieka pracy” znów podróżuje po świecie, by zachodnim okiem podglądać obce kultury. Tym razem puka do drzwi burdeli w trzech zakątkach świata i wchodzi z kamerą tak głęboko jak tylko może, a raczej na tyle, na ile pozwolą mu alfonsi i właściciele klubów. 6 lipca 2012 |
Dziesięć miesięcy po „Końcu gry” Hans Kloss powrócił do Teatru Sensacji. Od października 1966 roku rozpoczęto (comiesięczną) emisję pięciu kolejnych odcinków „Stawki większej niż życie”. Na pierwszy ogień poszedł – ponownie wyreżyserowany przez Andrzeja Konica – „Czarny wilk von Hubertus”, czyli opowieść o tym jak J-23 stara się zlikwidować działający w okolicach Elbląga oddział Werwolfu.
więcej »Wyroby rodzimych browarów trafiają na półki również zagranicznych marketów, ale nie jest wcale tak prosto się o tym przekonać.
więcej »Wielbiciele Hansa Klossa mogli w czwartkowy wieczór 16 grudnia 1965 roku poczuć wielki smutek. W ramach Teatru Sensacji wyemitowano bowiem „Koniec gry”, spektakl zapowiadany jako ostatni odcinek „Stawki większej niż życie”. Jak się niespełna rok później okazało, wcale tak nie było. J-23 powrócił na „mały ekran”. Mimo że jego pierwsze rozstanie z widzami nie należało do szczególnie spektakularnych.
więcej »Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Taśmowa robota
— Jarosław Loretz
Z wątrobą na dłoni
— Jarosław Loretz
Panika na planie
— Jarosław Loretz
Jak nie gryzoń, to może jaszczurka?
— Jarosław Loretz
10 najlepszych slasherów komediowych
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
15 najlepszych filmów superbohaterskich XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych horrorów XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku. Druga setka
— Esensja
50 najlepszych filmów superbohaterskich
— Esensja
Esensja ogląda: Luty 2013 (DVD i BR)
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz
Porażki i sukcesy A.D. 2012
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
30 najlepszych filmów 2012 roku
— Esensja
Esensja ogląda: Grudzień 2012 (DVD i BR)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski
Najlepsze filmy na prezent
— Esensja
Ultimate Goth
— Miłosz Cybowski
Na pogańskim globie
— Sebastian Chosiński
Tylko nazistów mało
— Sebastian Chosiński
Krótko o filmach: Ludzie w hotelu
— Marcin Mroziuk
Esensja ogląda: Styczeń 2018 (2)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Dwa Brzegi 2017
— Konrad Wągrowski
Esensja ogląda: Maj 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk
Na bezludnym statku
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Solidarni z uchodźcami
— Piotr Dobry
Esensja ogląda: Październik 2016 (3)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
50 najlepszych filmów 2018 roku
— Esensja
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów dokumentalnych XXI wieku
— Esensja
20 najlepszych polskich filmów XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów superbohaterskich XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych filmów wojennych XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych westernów XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych horrorów XXI wieku
— Esensja