10 pamiętnych scen z „Obcych”Powoli docieramy do końca naszego bloku poświęconego Obcemu i jego kumplom. Omawialiśmy już 10 najlepszych śmierci, dziś przyjrzyjmy się najciekawszym, niekoniecznie śmiertelnym scenom. Nie może oczywiście zabraknąć Ripley w majteczkach.
Esensja10 pamiętnych scen z „Obcych”Powoli docieramy do końca naszego bloku poświęconego Obcemu i jego kumplom. Omawialiśmy już 10 najlepszych śmierci, dziś przyjrzyjmy się najciekawszym, niekoniecznie śmiertelnym scenom. Nie może oczywiście zabraknąć Ripley w majteczkach. 1. Space Jockey Statek Space Jockeya był specjalną dekoracją wykonaną na potrzeby filmu. Tak drogą dekoracją, że w czasie realizacji zastanawiano się, czy scen przewidzianych w tym otoczeniu nie wyrzucić ze scenariusza. Sceny na szczęście zostały i robią ogromne wrażenie: monumentalny statek obcego (obcych?), skamieniałe pozostałości pilota (nie wiadomo do końca, czy to sam pilot tam siedzi czy tylko to, co pozostało z jego kombinezonu), a przede wszystkim setki jaj obcych. Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że zagadka tajemniczego statku i jego pilota schodzi na dalszy plan w świetle starcia złogi „Nostromo” z ksenomorfem. Choć wątek Space Jockeya pojawia się w drugiej części, to jednak zrezygnowano z kręcenia scen wewnątrz. Scenę zobaczycie TUTAJ. 2. Ripley rozbiera się do snu O tej scenie pisaliśmy już przy okazji „10 najsłynniejszych scen rozbieranych filmowej fantastyki”, więc chyba wystarczy zacytować: „Ellen Ripley po uratowaniu się z pokładu „Nostromo” szykuje się do snu hibernacyjnego w kapsule ratunkowej. W tym celu – jak każdy, kto ma ochotę na drzemkę – rozbiera się. Kończy ów proces w lekkiej koszulce i małych seksownych majteczkach, późniejszym obiekcie kultu miłośników SF z całego świata. A Obcy przez ten czas, bezczelny podglądacz, po prostu patrzy z ukrycia…”. Przypomnijmy, że według pomysłu Ridleya Scotta, Obcy przy okazji miał się jeszcze obmacywać… 3. Sentry Guns Legendarna scena, o której było głośno, zanim jeszcze pokazała się w wersji reżyserskiej „Aliens”. Jeszcze w latach 80. mówiono: „A wiecie, że podobno” w „Obcych” była taka coolerska (no dobra, w latach 80. nie mówiło się „coolerska”, ale nie pamiętamy, jak się mówiło) scena, w której marines ustawiają automatyczne działka, potem idą Obcy, działka ich szatkują, a my patrzymy tylko, jak kończy się amunicja, a Obcy wciąż nadchodzą… No i właśnie tak wyglądała ta scena, i naprawdę była niesamowicie „coolerska"… 4. Kici, kici! Jak miał na imię Obcy? Dokładnie tego nie wiadomo, ale niektórzy sądzą, że Kici, Kici. W każdym razie na pewno na to imię reaguje. Zauważyliście, że za każdym razem, gdy ktoś szukał kota, zjawiał się właśnie Obcy? Cóż, istnieją również teorie, że Obcy był z Jonesem w zmowie, wiecie, taki sojusz drapieżników. Pożartowaliśmy, pożartowaliśmy, ale trzeba przyznać, że wprowadzanie pierwszy raz dorosłego Obcego za pośrednictwem kota było genialnym pomysłem. Brett rozgląda się w poszukiwaniu małego z pozoru chestburstera, widzi Jonesa. Nagle kot, jakby coś zauważywszy, zaczyna się wycofywać z przestrachem. Brett odwraca sie i… Wszyscy wiemy co. Jak pisaliśmy, Jones tak naprawdę widział psa. Obcego by się nie przestraszył? 5. Obcy w kanale Newt tuląc do siebie główkę laleczki w wodzie czeka aż Hicks przetnie kratownicę, żeby Ripley mogła ją stamtąd wyciągnąć. Ripley uspokaja małą, każąc jej stać spokojnie, jednocześnie poganiając Hicksa, bo ksenomorfy się zbliżają. Newt stoi spokojnie, aż tu nad nią z wody wyłania się prześliczny ksenomorf, Newt się odwraca, krzyczy, Ripley z Hicksem wyrywają kratownicę, Ripley patrzy w dół… a tutaj na wodzie unosi się jedynie głowa laleczki, a po Newt (i ksenomorfie) ani śladu. W zasadzie dzięki temu cichemu zniknięciu mamy przed sobą jeszcze 20 minut filmu ze finałową sceną opisaną poniżej. 6. „Get away from her you bitch!” Finałowa walka dwóch matek: Ripley, której instynkty macierzyńskie wobec Newt mogą razić co poniektórych dyskutantów oraz matki obcych. Ripley mści się za porwanie i zaatakowanie jej przybranej córki, a wielki ksenomorf nie daje za wygraną po zniszczeniu jej leża. Kadry pokazujące podróż grupy marines bardzo wyraźnie zaznaczają występowanie egzoszkieletów na statku tylko po to, by pozwolić Ripley na iście heroiczne starcie mano a mano z królową obcych. 7. Score! Johner wraz z ekipą po raz pierwszy poznają Ripley Nr 8, która gra sobie w kosza. Johner proponuje rozgrywkę jeden na jeden, ale Ripley odmawia. Oczywiście padają różne seksistowskie teksty, Johner zarabia piłką w jaja (ball into balls) i zalicza lot przez salę. Ekipa oczywiście jest oburzona, atak piłką Ripley zatrzymuje dłonią, a cios w nos metalową sztangą nie robi na niej wrażenia (trochę tylko krwawi). Tutaj dowiadujemy się po raz pierwszy, że jej krew ma zdecydowanie kwaśny odczyn. A potem jest, tak jak mawia Celestyna Żak (M. Musierowicz „Szósta klepka”) „Plagiat? Ale to dobry plagiat” czyli scena, w której Ripley odwrócona tyłem, oczywiście z odpowiednio dalekiej odległości (jest coś takiego jak daleka odległość?) nonszalanckim ruchem ręki wyrzuca piłkę, która idealnie ląduje w koszu. Johner (czyli Ron Pearlman, no) oczywiście gubi wówczas szczękę (w przenośni rzecz jasna) z wrażenia, a panowie naukowcy są jakże z Nr 8 dumni. 8. Gadająca głowa Asha Jaki jest najlepszy sposób na przesłuchanie androida? Według recepty załogi „Nostromo” trzeba go najpierw solidnie uszkodzić, doprowadzić do oddzielenia głowy od ciała, a następnie przy pomocy kilku drucików przywrócić sprawność jego wciąż funkcjonującej głowie. Ash, będący obok obcego głównym złym pierwszej części, przy tak brutalnym przesłuchaniu nie zmienia za bardzo swojego podejścia, życząc pozostałej załodze statku wiele szczęścia w walce z ksenomorfem, choć wg niego nie mają zbyt wiele szansa na przeżycie. W ramach odwetu ociekający białą cieczą łeb zostaje potraktowany słuszną dawką płomieni z miotacza ognia. 9. Zabawy Bishopa z nożem Z cyklu: rozrywki androidów. Co robi sztuczny człowiek-maskotka oddziału marines, by rozbawić całą grupę? Bierze nóż i w celu zademonstrowania swojej zręczności, opanowania i celności zaczyna się nim bawić w dość niecodzienny sposób. A wszystkiemu towarzyszy śmiech jego kolegów i krzyk spanikowanego Hudsona, który sam zaproponował androidowi zabawę nożem. Scena niezwykle wymowna nie dlatego, że widowiskowa, ale dlatego, że chwilę później odkrywamy wraz z Ripley, że Bishop nie jest człowiekiem. 10. Bliskie spotkanie czwartego stopnia Może i czwórka nie ma najlepszych notowań, ale jest tam taka krótka scena, kiedy doktor Jonathan Gediman odwiedza królową, która jest co zrozumiałe wkurzona i przez szybę okazuje swoje niezadowolenia, a doktorek ją przedrzeźnia i składa całusa przez szybę (wybitnie obrzydliwe to jest), a potem daje jej nauczkę ciekłym azotem. Kiedy królowa na widok dłoni nad przyciskiem po raz drugi, cofa się, doktorek (wybitnie antypatyczna postać) rzuca „Szybko się uczysz”. Zaiste, królowa szybko się uczy, co udowadnia kilka minut później. 22 lipca 2012 |
Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Co zrobić, gdy słyszało się o egipskich hieroglifach, ale właśnie wyłączyli prąd i Internetu nie ma, a z książek jest tylko poradnik o zarabianiu pieniędzy na kręceniu filmów, i nie za bardzo wiadomo, co to te hieroglify? No cóż – właśnie to, co widać na obrazku.
więcej »Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.
więcej »Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Taśmowa robota
— Jarosław Loretz
Obcy – podsumowanie naszego bloku
— Esensja
H. R. Giger – nie tylko Obcy
— Jakub Gałka, Konrad Wągrowski
Nawiązując do klasyków science fiction
— Jakub Gałka
10 najciekawszych podróbek „Obcego”
— Grzegorz Fortuna, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski
10 najlepszych śmierci w „Obcych”
— Esensja
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Obcym
— Konrad Wągrowski
PoGRYwanie z Obcym
— Ewa Drab
Walka o ogień
— Kamil Witek
„Obcy 5” - niezrealizowane projekty
— Mateusz Kowalski
Kane postanowił się rozerwać i inne głupie podpisy do Obcego
— Esensja
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
Do kina marsz: Marzec 2020
— Esensja
Do kina marsz: Luty 2020
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
Do kina marsz: Styczeń 2020
— Esensja
Do kina marsz: Grudzień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Listopad 2019
— Esensja
Do kina marsz: Październik 2019
— Esensja
Do kina marsz: Wrzesień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Sierpień 2019
— Esensja
mała korekta: bliskie spotkania nie były z królową. Ta jest odwiedzana kiedy indziej, i raczej z wszystkimi należnymi królowej honorami;)