Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

12 najlepszych scen „Władcy pierścieni” i „Hobbita”

Esensja.pl
Esensja.pl
„Widowisko wszech czasów” – tak kiedyś pisaliśmy o filmowym „Władcy pierścieni”. Zwycięzca w naszym rankingu najlepszych filmów fantasy. Dzieło, które zachwyciło miliony widzów na całym świecie. Przypomnijmy dziś 12 pięknych scen z filmów Petera Jacksona, mając nadzieję, że kolejne części „Hobbita” przyniosą nam następne.

Esensja

12 najlepszych scen „Władcy pierścieni” i „Hobbita”

„Widowisko wszech czasów” – tak kiedyś pisaliśmy o filmowym „Władcy pierścieni”. Zwycięzca w naszym rankingu najlepszych filmów fantasy. Dzieło, które zachwyciło miliony widzów na całym świecie. Przypomnijmy dziś 12 pięknych scen z filmów Petera Jacksona, mając nadzieję, że kolejne części „Hobbita” przyniosą nam następne.
Wzburzona rzeka kontra Nazgule (Drużyna pierścienia)
Niektórzy mogli się oburzać, że tego nie było w książce, ale Arwena szepcząca po elficku i jej głos stapiający się z szumem wezbranych fal, które płynnie przeobrażają się w sylwetki koni utkanych z wody składają się na jedną z bardziej zapamiętywalnych scen „Drużyny pierścienia”.
Boromir oglądający pierścień (Drużyna pierścienia)
W całej trylogii Boromir jest jedną z najbardziej ludzkich postaci – na tle heroicznych zmagań dobra i zła, on ma najwięcej wątpliwości, boryka się ze swoimi słabościami. Sean Bean dobrze poprowadził swoją postać a jednym z tego najlepszych przykładów jest scena, w której syn namiestnika Gondoru przygląda się pierścieniowi władzy ze słowami „taka mała rzecz…” – na jego twarzy maluje się wtedy niedowierzanie, gorycz i pokusa.
You Shall Not Pass! (Drużyna pierścienia)
Zdecydowany okrzyk, groźba czy raczej zapewnienie Gandalfa, wykrzyczane na wąskim moście przerzuconym nad przepaścią w opuszczonych przez krasnoludy kopalniach Morii miało zatrzymać Balroga, stwora z ognia i cienia, zagrażającego misji Drużyny Pierścienia. Moment fundamentalny dla bohaterów, chwila ofiary założycielskiej, do kultury popularnej przeniknął bardzo szybko. To jedno zdanie stało się markowym powiedzeniem Gandalfa (choć wypowiada on je tylko raz właśnie w tej scenie!), przetwarzanym i powtarzanym w różnych kontekstach, w których szary (wówczas jeszcze) czarodziej się pojawia – ostatnio w dość nieoczekiwanym kontekście przywołał je także w czasie jednego ze swoich występów scenicznych sir Ian McKellen, czyli filmowy Gandalf.
Galadriela przechodzi próbę pierścienia (Drużyna pierścienia)
Początek tej sceny wygląda, jak ożywione obrazy – noc w Lorien, źródło u splątanych korzeni drzew, królowa elfów w długiej białej szacie z dzbanem w rękach, woda spadająca do misy, do tego wypowiadane niskim, głębokim głosem Cate Blanchett słowa o „rzeczach, które były, które są i które być może nadejdą”. A potem nagła zmiana, wybuch Galadrieli, wciskający niczego nie spodziewającego się widza w fotel.
Monolog/Dialog Golluma (Dwie wieże)
Jeden aktor, jedna rola, a wyszła schizofreniczna kreacja na miarę dramatu psychologicznego. Gollum rozmawia z samym sobą, rozważając za i przeciw wydania hobbitów Szelobie. Doskonały pomysł, mistrzowskie wykonanie i to głównie dzięki tej scenie sam Gollum uznany został za najwybitniejszego aktora wirtualnego.
Elfy przybywają do Helmowego Jaru (Dwie wieże)
Zagorzali fani Tolkiena byli niepocieszeni, co nie zmienia faktu, że jest to jedna z bardziej przejmujących scen filmu. Oddział elfów, przybywający wspomóc ludzi – dla tych drugich to iskierka nadziei, znak, że stare przymierza wciąż są pamiętane, ci pierwsi jednak przyszli z pełną świadomością, że mogli odejść na Zachód a w zamian poszli na śmierć. Maszerujące długim szeregiem pod zwieszającymi się w dół sztandarami elfy bardziej przypominają kondukt żałobny a muzyka towarzysząca tej scenie odpowiednio potęguje to wrażenie.
Enty ruszają na Isengard (Dwie wieże)
Czyli las Birnamski w wersji fantasy. Sylwetki entów wyłaniające się spośród drzew i schodzące wolno w stronę czarnej wieży, słowa, że to być może ich ostatni wielki marsz. Drzewa raczej nikomu nie kojarzą się z wojną, tym bardziej zatem ta scena pozostaje w pamięci.
Denethor spożywający posiłek w trakcie szarży Faramira (Powrót króla)
Namiestnik Gondoru w wielkiej sali, delektujący się wystawnym jedzeniem w czasie, kiedy odtrącony przez niego syn prowadzi jego ludzi do samobójczego ataku. Przeplatające się obrazy tej dziwnej, bo spożywanej niemal w samotności uczty i rzezi, w tle zaś śpiewana przez Pippina na żądanie Denethora piosenka, z dźwięku na dźwięk coraz bardziej brzmiąca jak pieśń żałobna.
Gothmog plujący na upadający obok niego kamień (Powrót króla)
Jeden z ciekawszych przykładów, który powinien być prezentowany aspirującym oficerom w akademiach wojskowych. Oto bowiem dowódca orków nie tylko był w stanie znakomicie wykalkulować tor lotu wielkiego kamienia lecącego w jego stronę, ale też zaprezentował swoich podwładnym zaskakujące pokłady opanowania. Zamiast zamartwiać się kilkunastoma (kilkudziesięcioma?) zmiażdżonymi przez ów kamień żołnierzami, ten tylko pogardliwie splunął, wyrażając tym samym całkowity brak szacunku dla barbarzyńskiej taktyki wykorzystywanej przez przeciwnika.
Stogi sygnalizacyjne (Powrót króla)
Przykład tego, że mozna pokazać na ekranie pełną patosu scenę tak, by istotnie wyglądała ona epicko a nie wywoływała sarkastycznego uśmieszku. Kiedy w oddali zapalają się kolejne ognie, a kamera przelatuje ku nim nad górami widzowi aż serce rośnie – oto krainy Śródziemia jednoczą się w walce z sługami Saurona, wołanie o wsparcie nie pozostanie bez odpowiedzi, wciąż jest nadzieja.
Śmierć! Śmierć! Śmierć! (Powrót króla)
Jedna z najbardziej emocjonalnych scen, piękne wprowadzenie armii Rohanu na Pola Pelennoru. Gdy szala w bitwie o Minas Tirith wydaje się przechylać na korzyść Mordoru, wreszcie nadciąga odsiecz. To właśnie jeźdźcy Rohanu, zgodnie z danym przymierzem, stają do boju. Zanim zetrą się z armiami wroga, zatrzymują się na wzgórzu i uderzają mieczami o tarcze, skandując „Śmierć! Śmierć! Śmierć”. Z jednej strony ma oznaczać to, co czeka ich wrogów, ale z drugiej strony pokazuje, że sami wojownicy Rohanu gotowi są oddać w walce swe życie i z pewnością będą walczyć do samego końca.
Śpiewające krasnoludy (Niezwykła podróż)
Można mieć różne opinie na temat pierwszego filmu z hobbiciej trylogii Jacksona, ale od strony muzycznej wniosła ona do kanonu filmowego świata na podstawie opowieści Tolkiena kilka ciekawych motywów. Jeden z nich to właśnie pieśń w wykonaniu krasnoludów, którą wykonują oni w norce Bilba. Z prostej, skocznej melodii piosenki dla dzieci powstaje melancholijna pieśń o pogrążonym w mgle kraju utraconym, do którego trzeba dążyć za wszelką cenę i pomimo wszelkich przeciwności. Ciarki na plecach gwarantowane!
A my liczymy, że „Pustkowie Smauga” przyniesie jeszcze więcej takich scen, jak te powyższe.
koniec
18 grudnia 2013

Komentarze

18 XII 2013   15:45:22

Moim zdaniem scena walki Gandalfa i Balroga powinna być omówiona w 2 częściach- dotyczącej Drużyny Pierścienia i drugiej dotyczącej 2 Wież, a zwłaszcza wgniatającego w ziemię początku

18 XII 2013   16:57:11

Śpiewający król goblinów z "Hobbita" był jak dla mnie jedną z najlepszych scen ww.

18 XII 2013   22:03:43

Szarża Rohirrimów w dół Helmowego Jaru w Dwóch Wieżach.
Mowa motywacyjna Aragorna u bram Mordoru
Gondor klękający przed czterema hobbitami

22 XII 2013   12:16:42

Gandalf wypowiada to zdanie dwa razy (przynajmniej w wersji reżyserskiej). Drugi raz podczas pojedynku z Królem Nazguli.

10 VIII 2017   11:50:52

Walka skalnych gigantów w Hobbicie? Zagadki z Gollumem? A tak to spoko

07 VII 2023   05:11:51

Soundtrack z przemarszu entów dla mnie mistrzostwem świata, sama przemowa jest skrojona na miarę, ale podkład muzyczny nadaje epickość O ile można użyć takiego sformułowania ;]

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Weekendowa Bezsensja: Jak poradzić sobie z brakiem dostępu do fryzjera, czyli 10 filmów z niesfornymi włosami
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja

Pacjent zmarł, po czym wstał jako zombie
— Adam Kordaś, Michał Kubalski, Jakub Gałka, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jarosław Robak, Beatrycze Nowicka, Łukasz Bodurka

10 najgorszych scen „Władcy pierścieni” i „Hobbita”
— Esensja

„Hobbit” i „Władca pierścieni” w Esensji
— Esensja

Najlepsze filmowe prezenty na Święta 2013
— Esensja

Do kina marsz: Listopad 2013
— Esensja

Esensja ogląda: Kwiecień 2013
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Tomasz Kujawski, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Styczeń 2013 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Piotr Dobry, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Recenzenci kontra „Hobbit”
— Tomasz Markiewka

Tegoż twórcy

Wojna, która zakończy wszystkie wojny
— Konrad Wągrowski

Karuzela wrażeń
— Gabriel Krawczyk

Jak dobrze wyglądać na łosiu, czyli bitwa w Śródziemiu
— Anna Kańtoch

Esensja ogląda: Styczeń 2014 (3)
— Krystian Fred, Michał Kubalski, Daniel Markiewicz, Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (6)
— Sebastian Chosiński, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Kwiecień 2013
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Tomasz Kujawski, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień trzeci
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (14)
— Jakub Gałka

Ckliwość zamiast nostalgii
— Tomasz Rachwald

Nowe szaty króla Konga
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.