WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić |
Konstatacje po OscarachMichał Chaciński, Kamila Sławińska, Konrad Wągrowski
Michał Chaciński, Kamila Sławińska, Konrad WągrowskiKonstatacje po Oscarach
Wyszukaj / Kup W rejony fantastyczne wkraczali też niektórzy przedstawiciele hollywoodzkiego światka, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę stroje. Prowadząca Whoopi Goldberg wyglądała rewelacyjnie w stroju tancerki z ”Moulin Rouge” i jako hobbit z ”Władcy pierścieni”. Za to Gwyneth Paltrow wyglądała dokładnie tak, jakby na ceremonię przyjechała prosto z wiejskiego grilla, oderwana od konsumowania golonki z kapustą. Nie wiem, kto namówił aktorkę na kreację do złudzenia przypominającą siatkowane podkoszulki mojego sąsiada, ale do pełni szczęścia brakowało mi w jej wizerunku jedynie przygaszonego peta zwisającego z kącika ust. Największe zaskoczenia - pomijając wspomniane wyróżnienia pierwszoplanowe, brak Oscarów dla „Amelii” za film zagraniczny i dla Bena Kingsley′a za „Sexy Beast”, Oscar dla Jima Broadbenta za drugoplanową rolę męską w „Iris” (bez wątpienia wynikający również ze świetnej roli aktora w "Moulin Rouge”), niespodziewane pojawienie się Woody Allena i… ogólna słabizna całości ceremonii. To najmniej interesujące Oscary od kilku lat. Miejmy nadzieję, że za rok będzie ciekawiej. • • • Noc niespodzianek Zapowiadało się naprawdę interesująco. Po pierwsze - nie było tym razem zdecydowanego faworyta wśród filmów w walce o najcenniejszą statuetkę - za „Best Picture”. Faworytem bukmacherów był nieznacznie „Piękny umysł”, ale najwięcej nominacji zdobył „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” i nie można było lekceważyć „Moulin Rouge” (aż osiem nominacji), a nie znaliśmy (i nadal nie znamy) w Polsce „Gosford Park” i "In the bedroom”. Do tego dochodziły aż dwie nominacje dla Polaków - Sławomir Idziak za zdjęcia do „Helikoptera w ogniu” Ridleya Scotta i "Meska sprawa” Sławomira Fabickiego w kategorii najlepszego aktorskiego filmu krótkometrażowego. Tym ciekawsza wydaje się decyzja TVP, żeby w tym roku zaprzestać bezpośredniej transmisji z gali. Ale czego wymagać od kierownictwa stacji, która poziomem stara się przebić Polsat, ale czyni to z jeszcze mniejszym wdziękiem? Kinomanom w Polsce pozostała więc telewizja niemiecka Pro7, która transmitowała na żywo i po angielsku. Zapowiadał się więc interesująco, ale było - raczej nudnawo. Przyznam, że dużo bardziej odpowiada mi poczucie humoru Billy′ego Crystala, czy Steve′a Martina, więc żarty Whoopi Goldberg śmieszyły mnie średnio. Zresztą była to raczej ceremonia na poważnie - większość uroczystości zajęła śmiertelnie poważna sekwencja oddawania hołdu Sidneyowi Poitierowi, a poza tym wiele miejsca poświęcano wydarzeniom 11 IX. Po stronie plusów - znakomite zaiste wystąpienie Woody′ego Allena poświęcone ukochanemu miastu Allena, czyli oczywiście Nowemu Jorkowi, ładny tym razem show cyrkowy ilustrujący w oryginalny sposób filmowe efekty specjalne i rewelacyjnie pomyślana ceremonia wręczania Oscarów w nowej kategorii - dla najlepszego pełnometrażowego filmu animowanego. Wygrał „Shrek”, ale trzeba było zobaczyć po tym miny Potworów, którzy, podobnie jak inni nominowani, siedzieli na widowni (przynajmniej w relacji telewizyjnej).
Wyszukaj / Kup Niespodzianką była porażka Russella Crowe′a z Denzelem Washingtonem, aczkolwiek trzeba przyznać, że były to doskonałe role, które trudno porównywać i być może zadecydował tu fakt, że Crowe swego Oscara już ma, a Washington za rolę pierwszoplanową jeszcze nie. Tylko dziwne jest, że najlepszy film nie zostaje uhonorowany za swój najlepszy element… Przepadło „Moulin Rouge” otrzymując ledwie dwie statuetki - a zresztą, czy to nie paradoks regulaminowy, że najlepszy musical nie ma szans na nominacje w kategoriach ′Najlepsza muzyka′ i ′Najlepsza piosenka′? W tej ostatniej wygrał utwór z ”Potworów i s-ki” - nie odbierając nic zasłużonemu Newmanowi, zauważę, że nagrodzona piosenka brzmi jednak jak nowa wersja przeboju z "Toy Story” i na pewno ustępuje utworom Stinga, Paula McCartneya, czy Enyi. Niespodzianką była klęska nominowanej w 4 kategoriach „Amelii”, która przegrała nawet w kategorii najlepszego filmu obcojęzycznego… Przepadli tez Polacy. Z drugiej strony - ciekawe czy doczekamy kiedyś żeby polski film był znów nominowany jako najlepszy film obcojęzyczny - patrząc na stan naszej kinematografii i to, co w tej chwili powstaje - chyba jeszcze długie lata muszą upłynąć. |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Oscary 2019: Esensja przyznaje Oscary
— Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
Oscary 2018: Esensja przyznaje Oscary
— Piotr Dobry, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Oscary 2018: Najlepsze filmy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Oscary 2018: Najlepsi aktorzy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Oscary 2018: Kategorie techniczne
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Esensja typuje Oscary 2017
— Esensja
Dobry i Niebrzydki: Oscary intymne i okruchy życia
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski
Suplement filmowy 2019
— Adam Lewandowski, Marcin Mroziuk, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Wojna, która zakończy wszystkie wojny
— Konrad Wągrowski
Krótko o filmach: Han Solo
— Marcin Osuch
Krótko o filmach: Han Solo
— Sebastian Chosiński
Pozwól Wookieemu wygrać
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Solo, ale w drużynie
— Konrad Wągrowski
Scenarzysta bez Wergiliusza
— Marcin T.P. Łuczyński
A gdyby uczucia miały uczucia?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Po rozum do głowy
— Michał Kubalski
Karuzela wrażeń
— Gabriel Krawczyk
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski