Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

‹5. Festiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Organizator Český Těsín, Gutek Film, Miasto Cieszyn, Powiat Cieszyński, Silesia-Film, Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Uniwersytet Śląski
CyklFestiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty
MiejsceCieszyn
Od21 lipca 2005
Do31 lipca 2005
WWW

ENH 05 (21.07): Dziecko ze Złotą Palmą na przedzie

Esensja.pl
Esensja.pl
Bartosz Sztybor
Na pierwszy dzień festiwalu Era Nowe Horyzonty czekali wszyscy. W końcu filmy nagrodzone „Palme D’Or” są bezdyskusyjnie historycznym przeżyciem. Nieistotna jest ich wartość czy jakość. Główna nagroda w Cannes wynosi na piedestał nawet największy chłam i czyni go swoistym „must see” dla każdego miłośnika kina.

Bartosz Sztybor

ENH 05 (21.07): Dziecko ze Złotą Palmą na przedzie

Na pierwszy dzień festiwalu Era Nowe Horyzonty czekali wszyscy. W końcu filmy nagrodzone „Palme D’Or” są bezdyskusyjnie historycznym przeżyciem. Nieistotna jest ich wartość czy jakość. Główna nagroda w Cannes wynosi na piedestał nawet największy chłam i czyni go swoistym „must see” dla każdego miłośnika kina.

‹5. Festiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Organizator Český Těsín, Gutek Film, Miasto Cieszyn, Powiat Cieszyński, Silesia-Film, Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Uniwersytet Śląski
CyklFestiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty
MiejsceCieszyn
Od21 lipca 2005
Do31 lipca 2005
WWW
Na pierwszy dzień festiwalu Era Nowe Horyzonty czekali wszyscy. W końcu filmy nagrodzone „Palme D’Or” są bezdyskusyjnie historycznym przeżyciem. Nieistotna jest ich wartość czy jakość. Główna nagroda w Cannes wynosi na piedestał nawet największy chłam i czyni go swoistym „must see” dla każdego miłośnika kina.
Ludzie jak zwykle dopisali. Liczba biletów, karnetów i akredytacji zwiększyła się w stosunku do ubiegłego roku prawie o tysiąc. Ulice jednak świeciły pustkami. Za to kawiarnie, restauracje i bary walczyły ze zmniejszającą się powierzchnią. W końcu dach nad głową przed deszczem chroni lepiej niż mizerne parasolki.
Ale już ten sam deszcz nie zatrzymał ogromnej ilości ludzi maszerującej na uroczyste otwarcie. Warto było. Przed seansem „Dziecka” na scenie pojawił się Don Conreaux, światowej sławy mistrz gry na gongach. Widocznie świat nie jest taki mały jak ludzie mówią, bo o Conreaux wcześniej nie słyszałem. A gongi kojarzyłem tylko z Brucem Lee i drugim „Indianą Jonesem”.
Pamiętacie Lynchowski klub Silencio i wspaniałą Rebekę del Rio? Conreaux osiągnął podobny efekt, także bez orkiestry i muzyki. Uderzając w różnej wielkości gongi i inne niebywale egzotyczne przedmioty wprowadził całą publiczność w zadziwiający trans. Nikt nie trząsł się jak Naomi Watts, ale wszystkim wydawało się, że ta „kąpiel w gongach” jest iluzją.

Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
‹Dziecko›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziecko
Tytuł oryginalnyL' Enfant
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery21 października 2005
ReżyseriaJean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
ZdjęciaAlain Marcoen
Scenariusz
ObsadaJérémie Renier, Fabrizio Rongione, Olivier Gourmet, Déborah François, Jérémie Segard
Rok produkcji2005
Kraj produkcjiBelgia
Czas trwania95 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
DZIECKO
Możliwe, że dźwiękowy trans wpłynął na mnie negatywnie, bo po „Dziecku” została mi tylko zgaga. Tak jest niestety zawsze, gdy po słodkim zjemy kwaśne. Bracia Dardenne powinni wiedzieć, że potomek dwójki mężczyzn, w dodatku spokrewnionych, zbyt dobrego materiału genetycznego mieć nie będzie. Nie neguję faktu, że Jean-Pierre i Luc obdarzyli „Dziecko” wielką miłością, bo jakąś część pasji w ich filmie widać. Zastanawiam się tylko, czy to kalekie stworzenie podobnym uczuciem obdarzą widzowie.
Schematyczna historia, nieautentyczni bohaterowie i kadrowanie do połowy nosa. To najbardziej rzucało mi się w oczy i uszy. Bez emocji oglądałem tę opowieść o złodzieju-egoiście, który nie zmienia nic swoim życiu nawet po narodzinach syna. Natomiast bezpośrednio kojarzy się ona z większością etiud studenckich Katowickiej Szkoły Filmowej. Etiudy są na szczęście krótkie, „Dziecko” niestety trwa około 100 minut. W fabule jest wiele momentów, kiedy człowiek czeka na zwrot akcji. Zwrot, który byłby dowodem albo chociaż usprawiedliwieniem Złotej Palmy. Historia jednak od początku do końca idzie tak, jak już dawno prowadzone były miliony innych. Mam nawet ochotę zdradzić zakończenie, ale wiem, że niektórym może się ten film spodobać, tak jak spodobał się sporej części publiczności. Pytane osoby nie potrafiły jednak powiedzieć, co bracia Dardenne zrobili dobrze. Bo przecież argumentem o świetnym klimacie można skwitować każdą produkcję.
koniec
22 lipca 2005

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Z filmu wyjęte: Bo biblioteka była zamknięta
Jarosław Loretz

15 IV 2024

Co zrobić, gdy słyszało się o egipskich hieroglifach, ale właśnie wyłączyli prąd i Internetu nie ma, a z książek jest tylko poradnik o zarabianiu pieniędzy na kręceniu filmów, i nie za bardzo wiadomo, co to te hieroglify? No cóż – właśnie to, co widać na obrazku.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: Gdzie są naziści z tamtych lat?
Sebastian Chosiński

9 IV 2024

Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.