Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 16 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Weekendowa Bezsensja: Jeszcze więcej filmowych wirusów

Esensja.pl
Esensja.pl
Dla wszystkich, którym mało wirusów, świat filmu przychodzi z odsieczą. Produkcji o tej tematyce jest legion. Poniżej znajdziecie przykład tych, które właśnie ów wirus mają w tytule.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Weekendowa Bezsensja: Jeszcze więcej filmowych wirusów

Dla wszystkich, którym mało wirusów, świat filmu przychodzi z odsieczą. Produkcji o tej tematyce jest legion. Poniżej znajdziecie przykład tych, które właśnie ów wirus mają w tytule.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
  • „Wirus” (1999 r., reż. John Bruno): przyzwoity horror sf rozgrywający się we wraku statku, z niezłymi efektami specjalnymi i znanymi nazwiskami (Jamie Lee Curtis, William Baldwin, Donald Sutherland i Joanna Pacuła, oczywiście w roli rosyjskiej pani naukowiec).
  • „Wirus” (1980 r., reż. Kinji Fukasaku): japoński film katastroficzny zrobiony z imponującym rozmachem.
  • „Wirus” (1996 r., reż. Jan Kidawa-Błoński): polski film żenujący w doborowej obsadzie (Cezary Pazura, Olaf Lubaszenki i inni) zrobiony z imponującą nieudacznością.
  • „Wirus” (2001 r., reż. John Murlowski): tu pacjentem zero jest prezydent Stanów Zjednoczonych i podobno ktoś, gdzieś ma odtrutkę, zaczyna się więc wyścig czasem.
  • „Wirus” (2003 r., reż. Olivier Langlois): trzygodzinny film telewizyjny produkcji szwedzko-francuskiej. Powodzenia!
  • „Wirus X” (2003 r., reż. Andreas Senn): niemiecki film telewizyjny, ale lżej strawny, bo trwa tylko półtorej godziny.
  • „Wirus apokalipsy” (2009 r., reż. Rainer Matsutani): i znów produkcja niemiecka, ale podobno nie taka zła, tytułowa apokalipsa następuje na pokładzie samolotu nad oceanem Indyjskim.
  • „Wirus i Oktan” (2015 r., reż. Michel Gondry): francuska komedia o kumplach, w których jeden nazywa się Oktan, a drugi… zgadnijcie.
  • „Fruwający wirus” (2001 r.; reż. Jeff Hare): to samo, co w „Wirusie apokalipsy”, ale do tego dochodzą zainfekowane pszczoły na pokładzie.
  • „Górski lekarz – Wirus” (2013 r., reż. Dirk Pientka): pełnometrażowy film rozgrywający się w świecie niemieckiego serialu „Górski lekarz”. Trzynaście sezonów, a ja nie widziałem ani jednego odcinka…
  • „Komendant Clare Blake: Wirus” (2005 r., reż. Charles Beeson): kolejna produkcja telewizyjna, powiązana z serialem, tyle, że tym razem brytyjska.
  • „Kosmiczny wirus” (1991 r., reż. Fred Gallo): klasyk czasów wypożyczalni video, dla ułatwienia dodam, że angielski tytuł to „Dead Space”, a na okładce widniał kościotrup w rozerwanym skafandrze kosmonauty – kiedyś to robiło wrażenie!
  • „Kosmiczny wirus” (1999 r., reż. Mark Haber): niskobudżetowe, ale klimatyczne sf, produkcja jest także znana pod tytułami „Znalezisko” i „Alien Cargo”.
  • „Kosmiczny wirus” (1997 r., reż. Lewis Baumander): nieudolny film akcji, w którym wirus pustoszy Ziemię, zaś szalony naukowiec chce ją zaludnić własnymi tworami i wysyła zabójcę by zlikwidował jedyną osobę, która potrafi powstrzymać epidemię.
  • „Pandemic: Wirus zagłady” (2007 r, reż. Armand Mastroianni): miniserial zrealizowany przez Hellmark Channel z Faye Dunaway i niezmordowanym Erikiem Robertsem, w którym wszyscy starają się nie dopuścić do rozprzestrzenienia epidemii na terenie Los Angeles.
  • „Rajski wirus” (2003 r., reż. Brian Trenchard-Smith): przenosimy się na Karaiby, gdzie z wirusem walczy sam Lorenzo Lamas, co jest o tyle trudne, że miejscowi nie uznają tradycyjnej medycyny.
  • „Szatański wirus” (1965 r., reż. John Sturges): najstarszy film w zestawieniu, dowodzący, że wojskowi specjaliści od dawna planowali zarazić ludzkość śmiertelnym wirusem i nie jest to trend zapoczątkowany w latach 90.
  • „Śmiertelny wirus” (1993 r., reż. Sandor Stern): czego tu nie ma! Jest wirus, rokowania pokojowe Palestyny z Izraelem, zamachowcy, Mosad i w końcu tajemniczy wirus. Takie rzeczy tylko na VHS.
  • „Śmiertelny wirus” (2002 r., reż. Terry Cunningham): a tu dla odmiany terroryści wchodzą w posiadanie nie wirusa, a tego w jaki sposób go pokonać. Miła odmiana.
  • „Uciekający wirus” (2000 r., reż. Jeff Bleckner): ciekawy przypadek odkręcania kota ogonem. W Gwatemali wybucha pandemia choroby podobnej do słynnej „hiszpanki”. Nieświadoma niczego, zarażona kobieta przewozi go do Stanów Zjednoczonych. Tymczasem prawdziwa „hiszpanka” do Europy została właśnie przywleczona przez amerykańskich żołnierzy.
  • „Zabójczy wirus” (1998 r., reż. Alan Metzger): ekranizacja książki Patricka Lyncha (pod pseudonimem ukrywa się pisarski duet) u nas znanej pod tytułem „Nosiciele”. Powieść lepsza od filmu, ale szału nie ma.
  • „Zabójczy wirus” (2009 r., reż. David Pastor & Àlex Pastor): I na koniec film drogi, w którym grupka młodych ludzi ucieka przed tytułowym zabójczym wirusem. W porównaniu z większością poprzedników to niemal arcydzieło światowej kinematografii, ponieważ seans nie grozi wypaleniem mózgu.
  • koniec
    22 marca 2020

    Komentarze

    Dodaj komentarz

    Imię:
    Treść:
    Działanie:
    Wynik:

    Dodaj komentarz FB

    Najnowsze

    „Kobra” i inne zbrodnie: Gdzie są naziści z tamtych lat?
    Sebastian Chosiński

    9 IV 2024

    Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.

    więcej »

    Z filmu wyjęte: Wilkołaki wciąż modne
    Jarosław Loretz

    8 IV 2024

    Nikt chyba nie wie, ile tak naprawdę kręci się dziś rocznie filmów z wilkołakami. Jedno jest jednak pewne – za oglądanie większości z nich twórcy powinni wypłacać widzom rekompensatę za ciężkie warunki konsumpcji.

    więcej »

    „Kobra” i inne zbrodnie: Kruck Polakowi oko wykole
    Sebastian Chosiński

    2 IV 2024

    Chcąc zachować chronologię wydarzeń, w drugiej serii teatralnej „Stawki większej niż życie” scenarzyści stanęli przed sporym wyzwaniem. Wojna skończyła się już, co zatem wymyśleć, aby usprawiedliwić pozostawanie Hansa Klossa w mundurze niemieckim? Najpierw uczynili go żołnierzem Werwolfu (vide „Czarny wilk von Hubertus”), a następnie – w „Nocy w szpitalu” – zastosowali retrospekcję, dzięki której akcja przeniosła się do 1942 roku.

    więcej »

    Polecamy

    Wilkołaki wciąż modne

    Z filmu wyjęte:

    Wilkołaki wciąż modne
    — Jarosław Loretz

    Precyzja z dawnych wieków
    — Jarosław Loretz

    Migrujące polskie płynne złoto
    — Jarosław Loretz

    Eksport w kierunku nieoczywistym
    — Jarosław Loretz

    Eksport niejedno ma imię
    — Jarosław Loretz

    Polski hit eksportowy – kontynuacja
    — Jarosław Loretz

    Polski hit eksportowy
    — Jarosław Loretz

    Zemsty szpon
    — Jarosław Loretz

    Taśmowa robota
    — Jarosław Loretz

    Z wątrobą na dłoni
    — Jarosław Loretz

    Zobacz też

    Tegoż twórcy

    Krótko o filmach: W ukryciu (DVD)
    — Sebastian Chosiński

    Esensja ogląda: Luty 2013 (DVD i BR)
    — Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz

    Nie ma Różyczki bez kolców
    — Piotr Pieńkosz

    Tegoż autora

    I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Po komiks marsz: Kwiecień 2024
    — Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

    My i Oni
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Wielki mały finał
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Kim był Józef J.?
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Komiksowe Top 10: Luty 2024
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Ilu scenarzystów potrzea by wkręcić steampunkową żarówkę?
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Magia i Miecz: Siłą rozpędu
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Baldwin Trędowaty na tropie
    — Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

    Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
    Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.