Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Rok 2005 w USA (w telegraficznym skrócie)

Esensja.pl
Esensja.pl
Kamila Sławińska
Na zakończenie filmowych podsumowań 2005 roku, Kamila Sławińska wybiera swoje "naj" spośród filmów prezentowanych w amerykańskich kinach.

Kamila Sławińska

Rok 2005 w USA (w telegraficznym skrócie)

Na zakończenie filmowych podsumowań 2005 roku, Kamila Sławińska wybiera swoje "naj" spośród filmów prezentowanych w amerykańskich kinach.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Tylko 80% filmów w tym roku było do kitu – skonstatował optymistycznie we właśnie opublikowanym wstępniaku styczniowego numeru redaktor naczelny Film Comment, mojego ukochanego magazynu filmowego. Coś w tym jest. Może porywających momentów nie było aż tyle co w zeszłym, ale 2005 nie należał do najgorszych: może dlatego, że mój „ulubieniec” Jerry Bruckenheimer był w tym roku zbyt zajęty telewizyjnymi produkcjami, żeby masowo wypuszczać na ekrany kin swoje słynne, stutonowe gnioty – i nie było kolejnego sequela „Strasznego filmu”? W każdym razie – w oko wpadły mi szczególnie:
Najbardziej inspirujący film roku: dokument „Murderball” panów Henry Rubina i Dany Shapiro (rzecz o wyczynowym, brutalnym rugby, uprawianym na wózkach inwalidzkich, przez ludzi sparaliżowanych o d szyi w dół).
Najodważniejszy film roku:„Paradise Now” Hany Abu-Assada- przemyślana, poruszająca i nieszablonowa rzecz o zamachowcach-samobójcach
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Najbardziej zdumiewający film roku: „Gagamboy”, czyli filipińska wersja „Spider-mana”, zrealizowana co prawda za setna część budżetu hollywoodzkiej wersji – ale za to ze stokrotnie większym zaangażowaniem. Konia z rzędem temu, komu szczęka nie wypadnie z wrażenia podczas oglądania finałowego pojedynku Człowieka-Pająka z… gigantycznym karaluchem. Dodać należy, ze gdyby nie Gagamboy, wyróżnienie w kategorii Superbohater Roku niechybnie otrzymałby powracający w wielkim stylu Batman.
Wyróżnienie specjalne „Minimum formy, maximum treści”: fenomenalna krótkometrażówka Mathijsa Geijskesa „Stop!”
Najpiękniejszy filmowy kadr roku: dom w słonecznikach z przepięknej ekranizacji „Everything is Illuminated” Lieva Schreibera.
Najzabawniejszy film roku: „Tristram Shanby: The Cock and Bull Story” Michaela Winterbottoma, ekranizacja niefilmowalnej XVIII-wiecznej powieści postmodernistycznej – do której atrakcji należą m.in. pyszna scena z Steve Cooganem w macicy oraz genialna parodia Ala Pachino w wykonaniu Roba Brydona – za która zresztą ten ostatni otrzymuje wyróżnienie w kategorii najlepszej parodii roku.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Najbardziej żenujący hollywoodzki knot roku: „Czarownica” – czyli koronny dowód na to, że Will Ferrel jest śmieszny tylko wtedy, kiedy reżyser umie go upilnować, a obsesja poniektórych na punkcie urodziwej Nicole Kidman czyni ich kompletnie ślepymi nawet na rzeczy tak oczywiste jak fakt, że nie ma ona za grosz komediowego talentu.
Najlepszy smutny film roku: fenomenalny rumuński obraz „Śmierć pana Lazarescu” (reż. Cristi Puiu), w którym czarna komedia o alkoholiku-mitomanie zmienia się w dramat o kruchości i bezbronności ludzkiego życia.
Najlepszy film przyrodniczy (niekoniecznie o zwierzętach): ex equo „The Grizzly Man” (niesamowity dokument Wernera Herzoga o zbzikowanym przyrodniku, żyjącym wśród alaskańskich niedźwiedzi – swoją drogą najlepszy od dwudziestu lat autora „Aguirre”) i „The Squid and The Whale” (ironiczna analiza nawyków godowych i nie tylko gatunku homo sapiens na przykładzie dysfunkcjonalnej rodziny brooklyńskich intelektualistów w latach 80.)
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Najbardziej irytujący film roku: „Manderley”, w którym Lars van Tier wreszcie udowadnia, że jedynym celem trylogii U.S.A. jest dokopanie Jankesom, a krytyka niewolnictwa prowadzi do… głoszenia poglądów w oczywisty sposób rasistowskich.
Najbardziej irytująca postać drugoplanowa: gitarzysta z „Izo” Takashi Miike
Filmowa katastrofa roku: pożar domu towarowego w „Ferpect Crime” de la Iglesii
Najodważniejsza rola roku: fenomenalny występ Cilliana Murphy’ego jako irlandzkiego transwestyty w „Breakfast on Pluto” Neila Jordana.
Najlepszy nieprofesjonalny aktor roku: cała obsada Bubble Stevena Soderbergha.
Najlepszy nie-ludzki aktor roku: łeb w łeb niezwyciężony Gromit („Wallace i Gromit: Klątwa Królika”) i zbzikowana suka imieniem Sammy Davis Junior, Jr. („Everything is Illuminated”)
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Najbardziej obiecujący trend roku: powrót pasjonującego, myślącego political fiction dla dorosłych (jeden „Wierny ogrodnik” wiosny nie czynił, ale jeśli dodać do tego „Syrianę” i „Good Night and Good Luck” – może jest się już z czego cieszyć…). Drugim z kolei obiecującym zjawiskiem jest wysyp skomplikowanych fabularnie i ideowo filmów z dużą (i doborową) obsadą („Happy Endings”, „Ty i ja, i wszyscy, których znamy”, „Miasto gniewu”, „Syriana”…)
Najlepsza filmowa kwestia roku (bezpowrotnie zagubiona w polskim przekładzie): You’re on the Jersey side! ﷓ czyli mała prezentacja nowojorskiego szowinizmu w animowanym wykonaniu („Madagaskar”)
Największe wydarzenie roku: brak naprawdę wstrząsających wydarzeń (!).
Największy szok roku: scena samobójstwa w „Ukrytym” Michaela Haneke.
Największa radość roku: stosunkowo wysoka pozycja wielu niszowych filmów („Podwodne życie”, „Miasto gniewu”, „Wierny ogrodnik”, „Historia przemocy”, „Good Night and Good Luck”, „Syriana”…) w amerykańskim box office.
Najlepszy filmowy prezent roku: DVD box z genialną telewizyjną seria Erolla Morissa First Person
Filmowa zbrodnia roku: to, co Miramax zrobiło z „Braćmi Grimm” Gilliama.
Świński dowcip roku: ten z „The Aristocrats” (zwłaszcza w interpretacji Whoopie Goldberg!)
Postanowienie noworoczne roku: kategoryczny szlaban na oglądanie kolejnych sequeli „Piły”. A może nawet czegokolwiek z piłą w tytule i winietką Twisted Pictures w czołówce.
koniec
20 stycznia 2006

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Najwięcej rozumu ma papuga
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zderzenie wizji i osobowości
— Marcin Mroziuk

Wielkość i małość rodu Laurentów
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Marzec 2017 (4)
— Piotr Dobry, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Co nam w kinie gra: Obrońcy skarbów
— Marta Bałaga

Esensja ogląda: Luty 2014
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Loretz

Berlinale 2014: Mission: Impossible
— Marta Bałaga

Esensja ogląda: Grudzień 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

I nie opuszczę Cię…
— Kamil Witek

12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień ósmy
— Patrycja Rojek, Kamil Witek

Tegoż autora

Rok 2008 w USA (w telegraficznym skrócie)
— Kamila Sławińska

Rok 2007 w USA (w telegraficznym skrócie)
— Kamila Sławińska

Magiczna latarnia
— Kamila Sławińska

Rok 2006 w USA (w telegraficznym skrócie)
— Kamila Sławińska

Rok 2004 w USA (w telegraficznym skrócie)
— Kamila Sławińska

Żegnaj, Bud
— Kamila Sławińska

Krótkie jest piękne
— Kamila Sławińska

Filmowe Naj... 2003
— Kamila Sławińska

Krew i woda
— Kamila Sławińska

Columbine to my
— Kamila Sławińska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.