Mikropopkulturystyka: Samobójstwo ReksiaKonrad Wągrowski W nowym cyklu kieszonkowej publicystyki słów kilka o ostatnim odcinku „Reksia”.
Konrad WągrowskiMikropopkulturystyka: Samobójstwo ReksiaW nowym cyklu kieszonkowej publicystyki słów kilka o ostatnim odcinku „Reksia”.
Wyszukaj / Kup „Królowie bajek” byli książką, która zapowiadała się nieźle (w końcu kto z mojego pokolenia nie wychowywał się na Reksiu i Bolku i Lolku), a okazała się jeszcze lepsza, wciągająca, przejmująca (jej pełną recenzję przeczytacie TUTAJ). I w sumie strasznie smutna. Bo opowieść o Studiu Filmów Rysunkowych Bielsko Biała ma oczywiście swoje rozdziały triumfów i chwały (lata, w których dobranocki królowały w telewizji, a produkcje zbierały światowe nagrody), mówi o ludziach, którzy w sumie nie trafili źle – realizowali swoje pasje i przyzwoicie przy tym zarabiali jak na swoje czasy – ale jednak każda historia z osobna naznaczona jest jakimś fatalizmem i smutkiem. Samo Studio wchodzi w lata 90., nowe realia i oczywiście tonie wśród złudnych nadziei otrzymywanych od różnych szarlatanów i hochsztaplerów, którzy przychodzą z (rzekomymi) pieniędzmi oraz pomysłami na wspaniałe projekty – z których większość nie dochodzi do skutku. Zdzisław Lachur, pierwszy dyrektor, artysta, w jakiś sposób trwoni swoje życie, a rozdział opowiadający nieszczęśliwe dzieje jego dzieci jest jednym z najbardziej dołujących w książce. Władysław Nehrebecki, twórca „Bolka i Lolka” z jego wieczną, nieszczęśliwą, niespełnioną miłością i przedwczesną śmiercią. Wreszcie Lechosław Marszałek, twórca „Reksia”, człowiek trudny w obyciu, konfliktowy, nie radzący sobie w relacjach, ostatecznie popełniający samobójstwo (zaskakujące, że o tym samobójstwie nie zająknęła się słowem polska Wikipedia). Niesamowita jest w tej książce historia ostatniego odcinka „Reksia” („Reskio i sowa”), który był odzwierciedleniem ówczesnego stanu duszy Marszałka. Reksio w pierwotnym scenariuszu, zaszczuty przez inne zwierzęta, coś wciąż od niego wymagające, porzucony przez swych ludzkich właścicieli, na koniec… popełnia samobójstwo. Ostatecznie na ekrany trafił odcinek w złagodzonej wersji, ale, słowo daję, i tak mogący zaszokować. Obejrzyjcie koniecznie tego „Reksia”. Obejrzycie z wiedzą, że jego twórca niedługo później popełnił samobójstwo. Rany, przecież wszystko tu jest jak na dłoni. Reksio nie daje rady, jedyne co mu pozwala na chwilę odetchnąć jest dobranockowym odpowiednikiem antydepresantów (a może narkotyków) – branych coraz częściej i coraz krócej skutecznych. No i finał, „happy end” – czy tylko mi się wydaje, że spojrzenie Reksia dalekie jest od nastroju ukojenia i pokazuje raczej coś w rodzaju psychodelicznego obłędu? 19 stycznia 2021 |
Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Co zrobić, gdy słyszało się o egipskich hieroglifach, ale właśnie wyłączyli prąd i Internetu nie ma, a z książek jest tylko poradnik o zarabianiu pieniędzy na kręceniu filmów, i nie za bardzo wiadomo, co to te hieroglify? No cóż – właśnie to, co widać na obrazku.
więcej »Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.
więcej »Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Taśmowa robota
— Jarosław Loretz
Rodzina
— Joanna Kapica-Curzytek
Esensja czyta: Sierpień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Esensja czyta: Listopad 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Paweł Micnas, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski
Humor antykoncepcyjny
— Agnieszka Szady
Esensja czyta: Maj-czerwiec 2009
— Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Daniel Markiewicz, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
Nigdy nie pomyślałbym o takiej interpretacji tej bajki.