Z filmu wyjęte: Asy przestworzyJak to w radzieckim wojennym kinie – za Pantery i Tygrysy robiły mniej popularne czołgi, często bez najmniejszych przeróbek upodabniających do niemieckiego sprzętu pancernego, a za wrogie samoloty robiły maszyny albo małoseryjne, albo po prostu zagraniczne.
Jarosław LoretzZ filmu wyjęte: Asy przestworzyJak to w radzieckim wojennym kinie – za Pantery i Tygrysy robiły mniej popularne czołgi, często bez najmniejszych przeróbek upodabniających do niemieckiego sprzętu pancernego, a za wrogie samoloty robiły maszyny albo małoseryjne, albo po prostu zagraniczne. Dzisiejszy kadr przedstawia kabinę słynnego Messerschmitta Bf 109, zdobytego przez jednego z radzieckich pilotów i startującego do specjalnej misji. Nic to, że kabina ma zupełnie nieodpowiedni kształt, że jest wyposażona w tandetne zawiasy i rzemyczek, a także świeci gargantuicznych rozmiarów szparą, zabójczą w przypadku samolotów rzekomo myśliwskich, latających na dużych wysokościach, z dużym przeciążeniem i ogromnymi (jak na ówczesne czasy) prędkościami. Z pilotem w zwykłej pilotce, bez maski tlenowej. Nie ma się co jednak dziwić, bo niemieckiego myśliwca zagrał lichy, wyeksploatowany, czeski Zlín Z-326, samolot szkolno-treningowy osiągający przy dobrym wietrze 245 km/h, co jest prędkością śmieszną w porównaniu z ponad 600 km/h Messerchmitta późnych serii. Te nieudolne próby udawania, że czeski dychawiczny płatowiec jest agresywnym niemieckim myśliwcem, można obejrzeć w radzieckim dramacie wojennym „W boj idut odni ‘stariki’”, czyli „Tylko „starzy” idą w bój”. Obraz powstał w roku 1974 i opowiada o grupie lotników z jednostki stacjonującej na terenie Ukrainy. Niemcy właśnie są wypychani ze Związku Radzieckiego, ale ciągle się jeszcze odgryzają, więc piloci udający się na loty bojowe mają wysokie straty. Cała fabuła to zacieśnianie więzi poprzez grupowe śpiewy i grę na instrumentach symfonicznych (jest trąbka, harfa, bałałajka, itp), flirt z lotniczką ze stacjonującej niedaleko jednostki rozpoznawczej oraz mamienie nowych rekrutów, że kiedyś też będą latać. Kiedy jednak – nie wiadomo, bo weterani nie dopuszczają ich do maszyn i młodzi zabijają czas rozmowami z mechanikami. Do tego dochodzi wspomniany wątek podkradzionego wrogowi samolotu, którym jeden z weteranów leci na akcję. Mimo że chwilami film jest wzruszający (zwłaszcza w finale), ogólnie jest odczuwalnie nijaki, zrobiony irytująco nowocześnie i zarazem na odwal się (główne samoloty jednostki to… Jaki-18P z końcówki lat 50.). Co gorsza, ponieważ studio filmowe odmówiło wydania ekipie kliszy kolorowej, zarezerwowanej na produkcyjniaki, obraz trzeba było kręcić w czerni i bieli, a potem go sztucznie kolorować. Biorąc to wszystko pod uwagę trudno uznać tę produkcję za szczególnie udaną… ![]() 24 stycznia 2022 |
Chociaż o brytyjskim dramatopisarzu i prozaiku Patricku Hamiltonie dzisiaj już mało kto pamięta, wielbiciele klasycznych thrillerów psychologicznych sprzed dekad powinni kojarzyć przynajmniej dwie z jego sztuk, które dotarły do Hollywoodu – „Gasnący płomień” oraz „Sznur”. Ta pierwsza doczekała się także inscenizacji w ramach Teatru Sensacji „Kobra”, a reżysersko odpowiadał za to… Andrzej Łapicki.
więcej »Zdarza się, że za jednym zamachem twórcy oferują widzowi wizję całkiem trafioną, jak i kompletnie chybioną. Na przykład w kwestii rozwoju motoryzacji.
więcej »Joseph Conrad to – bez wątpienia – najwybitniejszy polski pisarz, który tworzył w innym niż polski języku. Choć przynależy do literatury angielskiej, chętnie podkreślamy jego pochodzenie. Zwłaszcza że po 1918 roku rozważał nawet powrót do ojczyzny, która odzyskała niepodległość. „Tajny agent” to jedna z jego powieści psychologiczno-sensacyjnych. W 1974 roku doczekała się inscenizacji w ramach telewizyjnego Teatru Sensacji.
więcej »Dysonans motoryzacyjny
— Jarosław Loretz
Obrandowani
— Jarosław Loretz
Na wywczasie
— Jarosław Loretz
W kupie raźniej
— Jarosław Loretz
Proszę szanownej wycieczki
— Jarosław Loretz
Och jej, ja tu faktycznie mam tatuaż
— Jarosław Loretz
Proszę oddać mi kapelusz. W środku tkwi połowa mojego czerepu
— Jarosław Loretz
Superman z napędem kobiecym
— Jarosław Loretz
Warzywny dramat
— Jarosław Loretz
Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz
Klasyka kina radzieckiego: I «starcy», i «młodzi» żyją krótko
— Sebastian Chosiński
Dysonans motoryzacyjny
— Jarosław Loretz
Obrandowani
— Jarosław Loretz
Na wywczasie
— Jarosław Loretz
W kupie raźniej
— Jarosław Loretz
Proszę szanownej wycieczki
— Jarosław Loretz
Och jej, ja tu faktycznie mam tatuaż
— Jarosław Loretz
Proszę oddać mi kapelusz. W środku tkwi połowa mojego czerepu
— Jarosław Loretz
Superman z napędem kobiecym
— Jarosław Loretz
Warzywny dramat
— Jarosław Loretz
Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz
Klasyka kina radzieckiego: Dobry wojak Swiatkin
— Sebastian Chosiński
Klasyka kina radzieckiego: Jestem strachliwy, ale się nie boję!
— Sebastian Chosiński
Gąszcz marketingu
— Jarosław Loretz
Majówka seniorów
— Jarosław Loretz
Gadzie wariacje
— Jarosław Loretz
Weź pigułkę. Weź pigułkę
— Jarosław Loretz
Warszawski hormon niepłodności
— Jarosław Loretz
Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz
Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz
Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz
Książki, wszędzie książki, rzekł wół do wieśniaka
— Jarosław Loretz
I robotom bywa smutno
— Jarosław Loretz