WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Cykl | Festiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty |
Miejsce | Wrocław |
Od | 19 lipca 2007 |
Do | 29 lipca 2007 |
WWW | Strona |
Wrocławskie klimaty. Relacja z festiwalu filmowego Era Nowe Horyzonty.Przeniesienie festiwalu organizowanego przez Romana Gutka z Cieszyna do Wrocławia nie wyszło Nowym Horyzontom na dobre. Kiedyś był to wakacyjny festiwal, dzisiaj jest to festiwal międzynarodowy. Wszystkiego przybyło: filmów, projekcji, sal kinowych, gości, eventów, ale zgubiono rzecz najważniejszą – atmosferę. Atmosferę letniego spotkania, letniej imprezy filmowej.
Jakub SochaWrocławskie klimaty. Relacja z festiwalu filmowego Era Nowe Horyzonty.Przeniesienie festiwalu organizowanego przez Romana Gutka z Cieszyna do Wrocławia nie wyszło Nowym Horyzontom na dobre. Kiedyś był to wakacyjny festiwal, dzisiaj jest to festiwal międzynarodowy. Wszystkiego przybyło: filmów, projekcji, sal kinowych, gości, eventów, ale zgubiono rzecz najważniejszą – atmosferę. Atmosferę letniego spotkania, letniej imprezy filmowej. ‹7. Festiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty›
Cieszyn był miejscem wymarzonym. Festiwalowicze przejmowali na dziesięć dni całe miasteczko i czuli się w nim swobodnie. Ludzie spotykali się, wymieniali poglądy, a nie jedynie mijali się na gorącym asfalcie. W klubie festiwalowym wszyscy mogli się zmieścić, można było tam zjeść, potańczyć, porozmawiać i posłuchać świetnych koncertów muzycznych. We Wrocławiu tych rzeczy zabrakło. Organizatorzy, tłumacząc brak klubu festiwalowego z prawdziwego zdarzenia, mówili, że nigdzie na świecie, na żadnym festiwalu, takich klubów nie ma, gdyż ludzie na festiwale filmowe przyjeżdżają oglądać filmy, a nie, dajmy na to, słuchać muzyki. Nie jest to chyba do końca fortunne wytłumaczenie. Po pierwsze, to, że na świecie takich miejsc nie ma, nie znaczy, że we Wrocławiu ma ich nie być. Po drugie, jeśli miejsca takie spełniały swoją rolę wcześniej, skoro ludzie chcieli w nich przesiadywać, to chyba nie ma w tym nic złego. Duży wpływ na to, że w tym roku takiego miejsca nie było, miały problemy lokalowe. Ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że we Wrocławiu nie można znaleźć wydzielonego miejsca, w którym ludzie przybywający na festiwal czuliby się bezpiecznie i dobrze. W tym roku natłok pokazów sprawił, że ludzie zwyczajnie znikali sobie z oczu na parę dni. Wybór był tak duży, że trudno było wieczorem usiąść ze znajomymi i skonfrontować wrażenia. Najczęściej okazywało się, że każdy oglądał coś innego. A spotkania z artystami i gośćmi festiwalu? Cóż, nadal nie znaleziono formuły, która pozwoliłaby nadać im choć odrobinę rumieńców. W tym roku starał się poprawić sytuację Paweł Felis, który organizował codzienne ciekawe panele dyskusyjne w Cafe Australia. Tyle że w rozmowach tych uczestniczyli jedynie zaproszeni goście. Pozostali uczestnicy tych spotkań byli tam z przypadku (ot, przyszli sobie na piwo i na gadające głowy nie zwracali uwagi) lub byli małomówni i była ich garstka. Koncerty można policzyć na palcach jednej ręki i – umówmy się – nie były to występy, które rozpalały serca. Jeśli zaś chodzi o same filmy, sposób ich doboru, też mam zastrzeżenia. Nie jestem przekonany, czy akurat była potrzebna retrospektywa Felliniego, reżysera, co by jednak nie mówić, dość znanego i w jakiś sposób obecnego. Niespecjalnie podoba mi się także robienie retrospektyw poszczególnych kinematografii. Trochę pachnie mi to turystyką, a nie chęcią zaprezentowania czegoś rzeczywiście ważnego i wartościowego. No i są jeszcze trzy, jeśli nie więcej, konkursy dla polskich filmów. Konkursy, które pasują do Wrocławia jak pięść do nosa. Rozumiem, że polskie kino trzeba wspierać, ale czy nie ma już wystarczającej liczby festiwali, na których filmy te są wspierane? Do konkursu głównego natomiast nie mam zastrzeżeń. Wiem, że jest to oczko w głowie organizatorów i szanuję ich indywidualną wizję nowych horyzontów kina, która przecież nie musi zgadzać się z moją wizją. Cristian Mungiu |
WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni |
Tytuł oryginalny | 4 luni, 3 saptamini si 2 zile |
Dystrybutor | Gutek Film |
Data premiery | 5 października 2007 |
Reżyseria | Cristian Mungiu |
Zdjęcia | Oleg Mutu |
Scenariusz | Cristian Mungiu |
Obsada | Laura Vasiliu, Anamaria Marinca, Luminita Gheorghiu |
Rok produkcji | 2007 |
Kraj produkcji | Rumunia |
Czas trwania | 113 min |
WWW | Strona |
Gatunek | dramat |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Irina Palm |
Dystrybutor | Gutek Film |
Data premiery | 7 września 2007 |
Reżyseria | Sam Garbarski |
Zdjęcia | Christophe Beaucarne |
Scenariusz | Sam Garbarski, Philippe Blasband, Martin Herron |
Obsada | Marianne Faithfull, Miki Manojlović, Kevin Bishop, Siobhan Hewlett, Jenny Agutter |
Muzyka | Ghinzu |
Rok produkcji | 2007 |
Kraj produkcji | Belgia, Francja, Luksemburg, Niemcy, Wielka Brytania |
Czas trwania | 103 min |
WWW | Strona |
Gatunek | dramat |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Persepolis |
Dystrybutor | Gutek Film |
Data premiery | 25 stycznia 2008 |
Reżyseria | Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi |
Scenariusz | Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi |
Muzyka | Olivier Bernet |
Rok produkcji | 2007 |
Kraj produkcji | Francja, USA |
Czas trwania | 95 min |
WWW | Strona |
Gatunek | animacja, dramat, komedia |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów animowanych wszech czasów
— Esensja
12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Nowe Horyzonty w Esensji
— Esensja
100 najlepszych filmów dekady
— Esensja
Porażki i sukcesy A.D. 2008
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Urszula Lipińska, Kamil Witek, Konrad Wągrowski
Najlepsze filmy, aktorzy, wydarzenia, DVD 2008 roku według dziennikarzy Stopklatki i Esensji
— Esensja
Prezenty świąteczne: 50 wydań DVD, których nie możesz przegapić
— Esensja
„To nie jest kraj dla starych ludzi” filmem I kwartału 2008 r. według redakcji Esensji i Stopklatki
— Esensja
Esensja przyznaje Oscary 2007
— Piotr Dobry, Urszula Lipińska, Kamil Witek
Rewolucja jest jak rower
— Marcin Knyszyński
16. T-Mobile Nowe Horyzonty: Za wszelką cenę
— Kamil Witek
Kolorowa schizofrenia
— Gabriel Krawczyk
Esensja ogląda: Grudzień 2013 (5)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Loretz
Co nam w kinie gra: Za wzgórzami
— Urszula Lipińska, Kamil Witek, Zuzanna Witulska
Bohater postanawia umrzeć
— Sebastian Chosiński
Przeczytaj to jeszcze raz: Tren o niespełnieniu
— Sebastian Chosiński
12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień czwarty
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska
Opowieść ocalałej
— Jakub Gałka
Mała dziewczynka, Karol Marks i Iron Maiden
— Tomasz Markiet
Portret pisarza z czasów młodości
— Jakub Socha