Koniec ze słodyczami!Dzisiaj walentynki. Jak co roku jedni grzmią, że po co, że dla kogo, że sztuczne, że dla kasy i że generalnie fu! Inni z kolei wystawiają dzióbki, trzepoczą rzęsami i chodzą do kina na słodkie komedie romantyczne. Pewnie, słodycze są OK. Ale jest jeszcze trzecia grupa: oni też oglądają filmy o miłości, ale jednak ciut inne…
Ewa DrabKoniec ze słodyczami!Dzisiaj walentynki. Jak co roku jedni grzmią, że po co, że dla kogo, że sztuczne, że dla kasy i że generalnie fu! Inni z kolei wystawiają dzióbki, trzepoczą rzęsami i chodzą do kina na słodkie komedie romantyczne. Pewnie, słodycze są OK. Ale jest jeszcze trzecia grupa: oni też oglądają filmy o miłości, ale jednak ciut inne… Ciut inne, bo przecież miłość można przedstawić w różny sposób, niekoniecznie według radosnego schematu używanego w komediach romantycznych. Każde uczucie, nie tylko miłość, ma różne oblicza, odcienie i kształty. Potrafi być zabawne, tragiczne, szczęśliwe, skomplikowane, piękne, niejednoznaczne, żywiołowe, niebezpieczne, niekontrolowane, subtelne, nieodwzajemnione, długie, krótkie, niespełnione, bolesne, unikalne i niejasne. Jedną z wielu dróg zobrazowania miłości wybrał każdy z reżyserów wymienionych poniżej filmów. Każdy z wybranych tytułów jest inny, tak samo jak kształt przedstawionej przez nie miłości, która stanowi jednak dla nich wszystkich paliwo napędowe, ostoję emocjonalną, a nawet ukryty fundament fabuły. Iluzjonista
Wyszukaj / Kup Istotę filmu Burgera określa miłość. Oglądamy historię zdolnego magika scenicznego, ale nie wiemy, gdzie zaciera się granica między wyrafinowanymi technicznie sztuczkami a prawdziwą magią. Bo tę z kolei definiuje uczucie głównego bohatera: piękne, motywujące, silne, poruszająco zagrane przez Edwarda Nortona i magiczne właśnie. Wszystkie wydarzenia przedstawione na ekranie można uznać za tytułową iluzję; wszystkie – oprócz miłości, która stoi u podstaw fantastycznego spektaklu pomysłowości i intryg składających się na fabułę filmu. Uczucie magika Eisenheima przeistacza wizualny majstersztyk Burgera w baśń, w której miłość pary głównych bohaterów wydaje się odległa, wyidealizowana, epicka, bliższa wielkim dziełom literackim o nierozłącznych kochankach jak Tristan i Izolda niż rzeczywistości. Ale mimo to widz rozumie desperację tytułowego iluzjonisty i daje się porwać tej pięknej, nietuzinkowej bajce opowiadającej też o ludzkiej determinacji i eskapistycznych pragnieniach każdego człowieka. Wierny ogrodnik
Wyszukaj / Kup Specyficzna love story Fernando Meirellesa łączy historię głębokiego uczucia ze wstrząsającymi tematami wykorzystywania Afryki przez Zachód i jego wielkie koncerny. Wszystko to podane w formie thrillera dawkującego napięcie rozedrganą kamerą, zmiękczonego siłą miłości głównych bohaterów. W filmie delikatne, wzruszające uczucie zostaje zestawione z niedolami, manipulacjami i wyrachowaniem tego świata. Uzyskany w ten sposób kontrast uderza mocno i znienacka, budząc całą gamę silnych emocji. Pozostawia w filmie również odrobinę nadziei na lepsze jutro, które może nadejść jedynie dzięki miłości. Dlatego można powiedzieć, że uczucie pełni tu rolę symbolu, ideału, podpory. Również narracyjnie Meirelles przedstawia miłość inaczej. Rozwój związku bohaterów oglądamy w retrospekcjach, aby potem lepiej zrozumieć cichą rozpacz i zdecydowanie Justina Quayle’a – rozbitego, ale jednocześnie zmotywowanego do działania morderstwem swojej ukochanej żony Tessy. W prawdziwym, poruszającym przedstawieniu uczucia bohaterów ogromną zasługę mają aktorzy: Ralph Fiennes i Rachel Weisz. Bez nich ta wyjątkowa ekranowa miłość nie chwytałaby tak za serce. A tak jeszcze ściska za gardło. Zakochany bez pamięci
Wyszukaj / Kup W zakręconej historii wymyślonej przez mistrza ekranowych dziwactw Charliego Kaufmana i wyreżyserowanej przez specjalistę od onirycznej konwencji Michela Gondry’ego chodzi przede wszystkim o miłość i związki między ludźmi. Chodzi także o wspomnienia, pamięć o wszystkich dobrych i złych chwilach spędzonych z ukochaną osobą, nawet jeśli ta osoba nie jest już ukochana, a związek okazał się niewypałem. Opowieść o Joelu, który dowiedziawszy się, że jego dziewczyna Clementine wymazała go sobie z pamięci, decyduje się na podobny zabieg, dostarcza nie tylko niesamowitości wizualnych i narracyjnych napędzanych intrygującą mieszanką myśli i wspomnień bohatera, ale także portret miłości jako uczucia niedającego się ot tak wykasować. Każdy związek tworzy część człowieka i staje się elementem jego życia. Tymczasem bohaterowie filmu Gondry’ego traktują swoje emocje i odczucia machinalnie, wręcz brutalnie, tak jakby życie dało się zaprogramować. Reżyser zręcznie operuje oryginalnymi wizjami Kaufmana, by opowiedzieć historię o miłości, ale wychodzącą poza utarte schematy. Także dzięki odtwórcom głównych ról. Kate Winslet i Jim Carrey to jeden z ciekawszych ekranowych duetów ostatniej dekady. Osada
Wyszukaj / Kup Filmy M. Nighta Shyamalana kojarzą się raczej z inteligentnym straszeniem, wszechobecnymi lękami, starannie budowaną atmosferą napięcia i zagadki, wreszcie z zaskakującymi pomysłami fabularnymi i szokującymi twistami w zakończeniu. Tymczasem w „Osadzie” motorem zdarzeń okazuje się miłość. Nie tylko miedzy kobietą i mężczyzną, ale również miłość wewnątrz rodziny, chociażby rodziców do swoich dzieci. W świecie tytułowej osady uczucie pobudza do działania, jak również pozwala pokonać lęki, przekroczyć granice własnych słabości oraz znaleźć siłę, by sprzeciwić się nawet całemu światu i zasadami nim rządzącymi. Niewidoma Ivy gotowa jest na każde poświęcenie dla Luciusa, dla niego przezwycięży swój lęk i opuści bezpieczne schronienie, stawi czoła nieznanemu i zmobilizuje się, by znaleźć drogę do osiągnięcia celu. Tak jak zrobiła starszyzna osady, by chronić swoich bliskich przed cierpieniem, choć wiedziała, że to prawie niemożliwe. Zderzenie atmosfery lęku (charakterystycznej dla filmów Shyamalana) z wyeksponowaniem roli miłości w rezultacie okazuje się nawet bardziej zaskakujące i inteligentne niż sprytnie spreparowane zakończenie. Pamiętnik
Wyszukaj / Kup Można uważać „Pamiętnik” za klasyczny romans. Ale to nieprawda. Film Cassavetesa oparty na bestsellerze mistrza sentymentalnych powieści Nicholasa Sparksa przedstawia losy miłości Allie i Noah od jej zakiełkowania, przez zwątpienie, po pełny rozkwit. Śledzi rozwój uczuć bohaterów, wzrusza i porusza, ale zdobywa widza dopiero drugą warstwą fabularną, w której oglądamy losy miłości starych ludzi, miłości, która nie umarła z upływem czasu i spiętrzeniem problemów, ale pozostała równie silna. Ewoluowała, zmieniła się, a jednak nie osłabła. Nawet wyniszczająca choroba taka jak choroba Alzheimera nie była w stanie jej zabić. To oczywiście ujmujący, wyidealizowany obraz miłości, ale – co najważniejsze – podnoszący na duchu i angażujący wszystkie emocje widza. Ucieleśnia marzenia każdego człowieka o byciu kochanym i kochaniu niezależnie od okoliczności. • • • Jeśli jednak komedie romantyczne to właśnie to, co lubisz najbardziej (zwłaszcza na walentynki), warto zajrzeć na blog Esensji. 14 lutego 2008 |
Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Co zrobić, gdy słyszało się o egipskich hieroglifach, ale właśnie wyłączyli prąd i Internetu nie ma, a z książek jest tylko poradnik o zarabianiu pieniędzy na kręceniu filmów, i nie za bardzo wiadomo, co to te hieroglify? No cóż – właśnie to, co widać na obrazku.
więcej »Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.
więcej »Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Taśmowa robota
— Jarosław Loretz
10 najlepszych filmów science fiction XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów science fiction wszech czasów
— Esensja
Rodzina, ach, rodzina. O filmach M. Night Shyamalana
— Łukasz Żurek
100 najlepszych filmów dekady
— Esensja
50 najlepszych filmów o miłości
— Esensja
M. Night Shyamalan: Tajemnica wyjątkowości
— Ewa Drab
Strach siedzi w nas, czyli kino grozy pod lupą (2)
— Michał Chaciński, Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski
Moleskine: Czy patrzysz uważnie?
— Dominik Herman
Rok 2005 w USA (w telegraficznym skrócie)
— Kamila Sławińska
Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
— Jarosław Loretz
Zderzenie wizji i osobowości
— Marcin Mroziuk
Dobry, zły i łamliwy
— Konrad Wągrowski
Rozszczepieni
— Jarosław Robak
Esensja ogląda: Listopad 2016 (1)
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk
Esensja ogląda: Październik 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Robak, Jarosław Loretz
Esensja ogląda: Maj 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Gabriel Krawczyk, Agnieszka Szady
Esensja ogląda: Grudzień 2013 (5)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Loretz
Esensja ogląda: Czerwiec 2013 (3)
— Jarosław Loretz, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Logika jest dla słabych
— Agnieszka Szady
Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab
Samochody (nie) latają
— Ewa Drab
Kreacja automatyczna
— Ewa Drab
PR rządzi światem
— Ewa Drab
(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab
Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna
Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab
Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab
Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab
Duch z piwnicy
— Ewa Drab
Ja kocham ten film nad życie !!