WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Hellboy |
Dystrybutor | UIP |
Data premiery | 17 września 2004 |
Reżyseria | Guillermo del Toro |
Zdjęcia | Guillermo Navarro |
Scenariusz | Guillermo del Toro |
Obsada | Karel Roden, Ron Perlman, John Hurt, Selma Blair, Rupert Evans, Jeffrey Tambor |
Muzyka | Marco Beltrami |
Rok produkcji | 2004 |
Kraj produkcji | USA |
Cykl | Hellboy |
Czas trwania | 132 min |
WWW | Strona |
Gatunek | SF |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Legenda Piekielnego ChłopcaMiał być najpotężniejszą bronią nazistów oraz ostatnią deską ratunku Adolfa Hitlera. Przywołano go z piekielnych czeluści, aby przygotował ścieżkę nadchodzącym siłom chaosu. Jest sukcesorem infernalnej korony oraz posiadaczem najbardziej zagadkowej dłoni w historii komiksu. Sporo pali oraz nie lubi być wyprowadzany z równowagi. W dzieciństwie zajadał się placuszkami serwowanymi w wojskowej kantynie. Czołowy agent Biura Badań Paranormalnych i Obrony. Prywatnie oddany przyjaciel oraz niewzruszony pan własnego losu. Chłopiec trochę inny niż wszyscy. Hellboy…
Przemysław PieniążekLegenda Piekielnego ChłopcaMiał być najpotężniejszą bronią nazistów oraz ostatnią deską ratunku Adolfa Hitlera. Przywołano go z piekielnych czeluści, aby przygotował ścieżkę nadchodzącym siłom chaosu. Jest sukcesorem infernalnej korony oraz posiadaczem najbardziej zagadkowej dłoni w historii komiksu. Sporo pali oraz nie lubi być wyprowadzany z równowagi. W dzieciństwie zajadał się placuszkami serwowanymi w wojskowej kantynie. Czołowy agent Biura Badań Paranormalnych i Obrony. Prywatnie oddany przyjaciel oraz niewzruszony pan własnego losu. Chłopiec trochę inny niż wszyscy. Hellboy… Pierwszy krąg piekieł Hellboy jest czerwonoskórym demonem przywołanym przez Grigorija Rasputina w 1944 roku. Miał posłużyć zdesperowanym nazistom jako okultystyczna broń masowej zagłady („Projekt Ragnarok” – „Zmierzch Bogów”). Na szczęście piekielny przybysz (jak się okazało, chłopiec) został przejęty przez wojska aliantów i trafił pod opiekę profesora Trevora Bruttenholma. Wychowując się pośród ludzi, poznając szerokie spektrum ludzkich zachowań oraz uczuć (o nabywaniu gruntownej wiedzy nie wspominając), Hellboy zyskał Honorowy Status Człowieka oraz wstąpił do Biura Badań Paranormalnych i Obrony (B.B.P.O.) – organizacji zajmującej się rozwiązywaniem racjonalnie niewytłumaczalnych zagadek oraz odkrywaniem okultystycznych tajemnic. W szeregach B.B.P.O. nasz bezrogi piekielnik (spiłowanie poroża interpretowane zarówno w kategoriach świadomego odcinania się od diabelskiego rodowodu, jak również w ujęciu estetyczno-pragmatycznym) odnalazł wiernych druhów, podobnie jak on noszących piętno inności. Abe Sapien jest enigmatycznym człowiekiem-rybą, Roger to stworzony z gliny i ludzkiego tłuszczu homunkulus odnaleziony w krypcie XVI-wiecznego alchemika, Johann Kraus to duchowy ekstrakt niemieckiego medium, szczelnie zamknięty w antropomorficznym skafandrze, natomiast Liz Sherman z trudem nosi brzemię zdolności pirokinetycznych. Przez wiele lat Hellboy z sukcesami rozwiązywał kolejne diaboliczne szarady (kończące się najczęściej wprawieniem w ruch pięści oraz opróżnianiem bębenka rewolweru o imponujących gabarytach), nie rozdrapując przy tym blizn przeszłości. Jednak ta nie pozwoliła mu o sobie zapomnieć. Podczas pozornie rutynowej akcji w posiadłości państwa Cavendish doszło do pierwszego spotkania Hellboya z Rasputinem. To od niego czerwonolicy bohater dowiedział się, że jest potężnym narzędziem, przywołanym w celu wyzwolenia z okowów siedmiogłowego smoka Apokalipsy, Ogdru-Jahada, oraz sprowadzenia go na ziemię. Chociaż w wyniku konfrontacji z Hellboyem rosyjski mnich traci cielesną powłokę (bo jako upiorne widmo powróci jeszcze kilka razy), udaje mu się zasiać w jego sercu ziarno niepokoju. W kolejnym epizodach „Czerwony” odkryje potęgę zaklętą w swej kamiennej ręce oraz częściowo zrozumie rolę korony apokalipsy, której jest formalnym sukcesorem. Jednak opary egzystencjalnych zadum szybko zostaną rozwiane powiewami nowych, fascynujących przygód, podczas których przyjdzie mu się mierzyć z panteonem mitycznych i baśniowych stworzeń oraz z niedobitkami znienawidzonych hitlerowców. Dla porządku dodam, że wśród zagorzałych wrogów Piekielnego Chłopca odnajdziemy Hermana von Klempta (głowa nazistowskiego naukowca zamknięta w latającym słoju), Ilsę Haupstein (uczestniczka wydarzeń na szkockiej wyspie Tarmagant, gdzie Rasputin sprowadzał z zaświatów Hellboya; prywatnie silnie związana z rumuńskim wampirem Giurescu), Karla Ruprechta Kroenena (kolejny nazistowski naukowiec maczający palce w Projekcie Ragnarok, skrywający swe oblicze za maską gazową) czy takie baśniowo-mitologiczne postaci jak Hekate (nieśmiertelna królowa wiedźm), Bog Roosha (zamieszkująca dno oceanu afrykańska bogini-ryba) czy personifikacja rosyjskiego folkloru, Baba Jaga. Serię, będącą hołdem dla Jacka Kirby’ego („Kapitan Ameryka”) oraz literackich dokonań H.P. Lovecrafta, cechuje absolutny eklektyzm kulturowy oraz śmiałość w łączeniu różnorodnych poetyk. W tym miejscu warto się na chwilę zatrzymać przy genezie powstania jednego z najoryginalniejszych bohaterów w historii komiksu. Narodziny Piekielnego Chłopca Kiedy amerykański rysownik Mike Mignola rozpoczął szkicowanie nowego bohatera tzw. shortów, prawdopodobnie nie spodziewał się, że jego plastyczna kreacja nabierze wkrótce znamion kultowości. Według pierwotnych zamierzeń Mignoli czerwonoskóry diabeł z kamienną dłonią oraz spiłowanymi rogami miał już do końca swego rysunkowego żywota pozostać postacią enigmatyczną i niedookreśloną. Na szczęście cudaczny bohater zaintrygował cenionego scenarzystę obrazkowych historii, Johna Byrne’a. To dzięki niemu opowieść o przybyszu z piekła rodem nabrała głębszych znaczeń, rozpoczynając wieloodcinkową podróż przez świat mitologii, okultyzmu, ezoteryki oraz postmodernistycznej parapsychologii. Całość natomiast znalazła dopełnienie w ciekawych portretach psychologicznych, efektownych pojedynkach oraz dużej dawce specyficznego humoru. Jednym słowem, Piekielny Chłopiec został skazany na sukces, z czego skwapliwie skorzystał. Niedługo po swojej albumowej premierze w 1993 roku („Nasienie zniszczenia”) Hellboy rozpoczął swoje infernalne rządy w komiksowym imperium, stając się prawdziwym czarnym koniem wydawnictwa Dark Horse. Początkowo epizody ukazywały się w formie kilkunastostronicowych zeszytów, z czasem przybierając formy grubych, ekskluzywnych tomów. W Polsce seria ukazuje się pod szyldem oficyny Egmont Polska, choć w tym przypadku kolejność emisji albumów nie zawsze pokrywa się ze wzorcem zachodnim. Na szczęście rodzimy fan czerwonoskórego piekielnika miał okazje zapoznać się z najważniejszymi i najciekawszymi odcinkami, urzekającymi różnorodnością mitologicznych motywów, literackich aluzji oraz bogactwem cytatów z baśni oraz klasycznych filmów grozy. Klasyką gatunku, obok „Nasienia zniszczenia” czy „Prawej ręki zniszczenia”, są takie albumy jak „Obudzić diabła” czy „Zdobywca Czerw”. W tym roku na polskim rynku ukazał się kolejny tom przygód Piekielnego Chłopca zatytułowany „Zew ciemności”. Szczególnie ciekawą propozycją są albumowe zbiory krótkich epizodów, będących prawdziwymi komiksowymi majstersztykami („Spętana trumna” czy „Trzecie życzenie”), ukazujące detektywistyczną działalność czołowego agenta Biura Badań Paranormalnych i Obrony na przestrzeni dekad – wszak Hellboy starzeje się bardzo powoli. Nie brakuje w nich opowieści stricte humorystycznych, sensacyjnych, momentami dość upiornych, ale także tych przesyconych aurą głębszej refleksji. Warto nadmienić, że Dark Horse wydaje również serię zatytułowaną „Hellboy: Weird Tales”, będącą graficznym hołdem złożonym postaci czerwonego diabła przez rzeszę cenionych oraz oryginalnych twórców. Cykl ten cechuje olbrzymia dowolność tematyczna (od posępnych, egzystencjalnych opowieści, przez pastisz, na życzliwej parodii kończąc) oraz stylistyczna: szkic, akwarela, pastele – to tylko niektóre metody, dzięki którym powstały intrygujące opowieści utrzymane w stonowanej stylistyce lub wprost przeciwnie, atakujące zmysł wzroku ostrą szatą graficzną. Innym dopełnieniem opowieści o Piekielnym Chłopcu jest seria „B.B.P.O.” (wydawana również u nas), koncentrująca się jednak na detektywistycznej działalności pozostałych członków paranormalnej ekipy. Wydawało się, że do pełni szczęścia brakuje tylko jednego – udanej adaptacji filmowej. Projektem szybko zainteresował się Guillermo del Toro, meksykański twórca kina grozy („Cronos”, „Kręgosłup diabła”, „Mutant”), a prywatnie wielki fan komiksu Mignoli – aby móc przenieść przygody Piekielnego Chłopca na duży ekran, zrezygnował nawet z propozycji nakręcenia trzeciej części Harry’ego Pottera. Kiedy w 2004 roku na ekrany kin weszła fabularna wersja przygód Piekielnego Chłopca, obóz krytyków podzielił się mniej więcej po połowie. Jedni utyskiwali na znaczne uproszczenia w stosunku do oryginału, drudzy mówili o inteligentnej zabawie z komiksowym medium. Jedno jest pewne – o Hellboyu znów zrobiło się głośno. Nie drażnij diabła! Guillermo del Toro |
WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Hellboy |
Dystrybutor | UIP |
Data premiery | 17 września 2004 |
Reżyseria | Guillermo del Toro |
Zdjęcia | Guillermo Navarro |
Scenariusz | Guillermo del Toro |
Obsada | Karel Roden, Ron Perlman, John Hurt, Selma Blair, Rupert Evans, Jeffrey Tambor |
Muzyka | Marco Beltrami |
Rok produkcji | 2004 |
Kraj produkcji | USA |
Cykl | Hellboy |
Czas trwania | 132 min |
WWW | Strona |
Gatunek | SF |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Co zrobić, gdy słyszało się o egipskich hieroglifach, ale właśnie wyłączyli prąd i Internetu nie ma, a z książek jest tylko poradnik o zarabianiu pieniędzy na kręceniu filmów, i nie za bardzo wiadomo, co to te hieroglify? No cóż – właśnie to, co widać na obrazku.
więcej »Barbara Borys-Damięcka pracowała w sumie przy jedenastu teatralnych przedstawieniach „Stawki większej niż życie”, ale wyreżyserować było jej dane tylko jedno, za to z tych najciekawszych. Akcja „Człowieka, który stracił pamięć” rozgrywa się latem 1945 roku na Opolszczyźnie i kręci się wokół polowania polskiego wywiadu na podszywającego się pod Polaka nazistowskiego dywersanta.
więcej »Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Taśmowa robota
— Jarosław Loretz
100 najlepszych filmów XXI wieku. Druga setka
— Esensja
50 najlepszych filmów superbohaterskich
— Esensja
SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (9)
— Jakub Gałka
Najlepsze filmy, aktorzy, wydarzenia, DVD 2008 roku według dziennikarzy Stopklatki i Esensji
— Esensja
Prezenty świąteczne: 50 wydań DVD, których nie możesz przegapić
— Esensja
„Mroczny rycerz” filmem III kwartału 2008 w polskich kinach według Stopklatki i Esensji
— Esensja
Hellboy w Esensji
— Esensja
Do kina marsz: Wrzesień 2008
— Esensja
Piekielnie ładny film
— Jakub Gałka
Dobry i Niebrzydki: Czas zakładać czerwone slipy na niebieskie pończochy!
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski
Trudno uwolnić się od zła
— Joanna Kapica-Curzytek
Esensja ogląda: Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Głęboka czerwień
— Jarosław Robak
Esensja ogląda: Grudzień 2013 (2)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski
Esensja ogląda: Listopad 2013 (3)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka Szady
Apokalipsa według Guillermo del Toro
— Grzegorz Fortuna
Esensja ogląda: Lipiec 2013 (1)
— Jarosław Loretz, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady
Mutacja biologiczno-ludowa
— Anna Kańtoch
Czerwony kapturek z babcią w zębach
— Dorota Chrobak
Prawie magia w prawie świecie
— Łukasz Kustrzyński
Objawienie i piekłowstąpienie
— Przemysław Pieniążek
Pokłon dla zawodnika
— Przemysław Pieniążek
Zaklęte między słowami
— Przemysław Pieniążek
Objazdowa rzeźnia pana B.
— Przemysław Pieniążek
Kroniki O’Connellów
— Przemysław Pieniążek