Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

007: Adwersarze, czyli galeria łotrów

Esensja.pl
Esensja.pl
Konrad Wągrowski
1 2 »
Geniusze zbrodni. Bez nich istnienie Bonda nie miałoby sensu. Żądni albo wielkich pieniędzy, albo władzy nad światem, albo obu tych rzeczy naraz. Psychopaci, megalomani, sadyści; zawsze ponadprzeciętnie inteligentni, zwykle nad wyraz malowniczy. Poznajcie poczet przeciwników Jamesa Bonda.

Konrad Wągrowski

007: Adwersarze, czyli galeria łotrów

Geniusze zbrodni. Bez nich istnienie Bonda nie miałoby sensu. Żądni albo wielkich pieniędzy, albo władzy nad światem, albo obu tych rzeczy naraz. Psychopaci, megalomani, sadyści; zawsze ponadprzeciętnie inteligentni, zwykle nad wyraz malowniczy. Poznajcie poczet przeciwników Jamesa Bonda.
Ernst Stavro Blofeld
Najsłynniejszy z arcyprzeciwników Bonda, powracający aż w 7 filmach. Blofeld jest przywódcą (czy też – jak to mają w nomenklaturze – „numerem 1”) przestępczej superorganizacji SPECTRE, czyli WIDMO. SPECTRE oznacza Special Executive for Counter-Intelligence, Terrorism, Revenge and Extortion, czyli Kierownictwo Specjalne ds. Kontrwywiadu, Terroryzmu, Zemsty i Wymuszeń. Podziwu godna szczerość co do zadań i metod.
Niewiele wiemy o Blofeldzie z filmów – pierwsze dwa pojawienia się na ekranie („Pozdrowienia z Moskwy” i „Thunderball) ograniczają się do ukazania ręki głaszczącej perskiego kota. Jednak z powieści wiemy, że Blofeld… pochodzi z Polski. Urodził się w Gdyni w roku 1908: jego ojciec był Polakiem, matka Greczynką. Po I wojnie światowej Blofeld uzyskał polskie obywatelstwo, studiował ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim, a potem inżynierię na Politechnice. Po ukończeniu studiów pracował w Ministerstwie Łączności i na warszawskiej giełdzie. Gdy wybuchła II wojna światowa, Blofeld korzystnie odsprzedał Niemcom szereg tajnych informacji, po czym wyemigrował do Turcji. Stamtąd odsprzedawał wywiadowcze informacje obu stronom globalnego konfliktu. Od Brytyjczyków otrzymał szereg odznaczeń… Po przeprowadzce do RPA założył SPECTRE.
Trzeba przyznać, że Blofeld jest pomysłowy. Poznajemy go w dość skromnej akcji – zemście na Bondzie w odwecie za śmierć doktora No (w połączeniu z przejęciem rosyjskiej maszyny szyfrującej Lektor). Następna znana akcja jest już bardziej spektakularna – kradzieżą dwóch głowic nuklearnych z natowskiego samolotu kieruje co prawda „numer 2”, Emilio Largo, ale Blofeld z daleka śledzi przebieg akcji (i zapewne jego pomysłem jest wysokość okupu za niewykorzystanie tych głowic przeciwko amerykańskim i brytyjskim miastom). Następnie działa już sam, a poziom spektakularności wzrasta. Blofeld buduje ni mniej, ni więcej, tylko własny kosmodrom w wygasłym wulkanie na jednej z japońskich wysp, a jego rakieta porywa z przestrzeni kosmicznej statki rosyjskie i amerykańskie. Cel – skłócenie dwóch supermocarstw. Następna akcja jest już nieco skromniejsza – Blofeld planuje skażenie brytyjskich upraw za pomocą przenoszonych przez zahipnotyzowane „pacjentki” swojej kliniki bakterie. Powraca niedługo później po operacji plastycznej (po której w cudowny sposób odrastają mu też włosy) i znów jest spektakularnie. Umieszczony w kosmosie laser atakuje obiekty należące do USA, Rosji i Chin, znów żądając astronomicznego okupu. Każdą z tych operacji udaremnia James Bond, czasem we współpracy z CIA czy japońską armią ninja na usługach Tajnych Służb. Rozgrywka między Bondem i Blofeldem nabiera bardzo osobistego charakteru, zwłaszcza gdy Ernst staje się odpowiedzialny za śmierć żony 007 (choć akurat sam nie trzyma w rękach karabinu). Bond dopada wreszcie Blofelda kilka lat później (gdy ten już jeździ na wózku inwalidzkim), zabijając go w groteskowy sposób: poprzez zrzucenie z helikoptera do komina przemysłowego. Smutny koniec.
W filmach postać szefa SPECTRE odtwarzali Anthony Dawson (te ręce głaszczące kota), Donald Pleasance, Telly Savalas, Charles Gray i John Hollis. Kilka lat po własnej śmierci Blofeld powraca w niekanonicznym „Nigdy nie mów nigdy więcej”, a tam odtwarza jego rolę sam Max von Sydow.
Dr Julius No
Syn niemieckiego misjonarza i Chinki z dobrego domu, mający zawsze problem ze swym mieszanym pochodzeniem. Błyskotliwy naukowiec. Stracił obie ręce – zastępują mu je metalowe protezy. Zdobywa majątek przez okradzenie chińskiej mafii (której przez pewien czas był skarbnikiem), po czym osiada na Karaibach. Jest członkiem SPECTRE, do której wstąpił po tym, jak jego usługi odrzuciły USA i ZSRR. Na Wyspie Krabów organizuje ośrodek przejmujący kontrolę nad amerykańskimi rakietami. Zimny, wyrachowany, o dobrych manierach. Zabity przez Bonda poprzez wrzucenie do wrzącej wody w nuklearnym reaktorze we własnej siedzibie.
W tej roli wcale nie skośnooki Joseph Wiseman.
Auric Goldfinger
Opętany manią na punkcie złota handlarz tego cennego kruszcu, najprawdopodobniej niemieckiego pochodzenia (w książce Łotysz z Rygi). Swoją potęgę buduje poprzez różnorodne pomysły na przemyt złota. Oszust karciany i golfowy (nie wiedzieliście, że w golfie też można oszukiwać?). Zasłynął oryginalnym wyrokiem śmierci – pomalowaniem całego ciała dziewczyny złota farbą. Planuje skok stulecia, ba – tysiąclecia! Włamuje się ni mniej, ni więcej, tylko do Fortu Knox, miejsca przechowywania amerykańskich zapasów złota. Nie ma zamiaru go stamtąd wynosić, chce je nieco napromieniować poprzez wybuch bomby atomowej, by jego aktywa poszły w górę. Po fiasku swej akcji wyssany przez okno samolotu. Bez spadochronu.
W tej roli charakterystyczny niemiecki aktor Gerd Frobe.
Emilio Largo
„Numer 2” organizacji SPECTRE, dyrektor komórki wymuszeń. Wcześniej – neapolitański mafioso, dla którego organizacja Blofelda była szansą na dalszy rozwój kariery. Jego kwatera główna mieści się na malowniczych Wyspach Bahama; jego pierwsze samodzielne zadanie polegało na przechwyceniu dwóch bomb atomowych, transportowanych przez amerykański bombowiec Vulcan. Bomby zostały przechwycone, ale już ich wykorzystanie okazało się niemożliwe – oczywiście za sprawą Jamesa Bonda i spółki. Sam Largo został zabity przez swą byłą kochankę, która strzeliła mu harpunem w plecy. Czego nas uczy ta historia? Ano tego, że zabijanie brata swojej kobiety może nie być przez nią dobrze odebrane.
W roli Emilio Largo Adolfo Celi. W remake’u zagrał tę rolę (choć z imieniem Max) Klaus Maria Brandauer.
Dr Kananga/Mr. Big
Jedyny czarnoskóry adwersarz Bonda. W filmie pokazuje swe dwa oblicza – z jednej strony jest przywódcą małego karaibskiego kraiku San Monique, z drugiej amerykańskim handlarzem narkotyków zwanym Mr. Big, działającym pod przykrywką sieci restauracji „Fillet of Soul” w Nowym Orleanie i Harlemie (ciekawe, czy pierwowzór postaci z „American Gangster” czasem nie był również pierwowzorem filmowego Mr. Biga?). Jego plan to zalanie darmowymi narkotykami USA, co spowodowałoby wyniszczenie konkurencji i dramatyczny wzrost liczby uzależnionych, dzięki czemu biznes mógłby się bardzo rozwinąć. Ma dość nietypową pomoc – będąca na jego usługach wróżka Solitaire potrafi przewidywać przyszłość za pomocą kart tarota. Potrafi – ale tylko pod warunkiem, że będzie dziewicą. Niestety, dziewczyna wpada na Jamesa Bonda…
Sam Kananga pęka. Nie ze złości, ale po połknięciu (wymuszonym) pocisku ze sprężonym powietrzem. Należy dodać, że egzekucja Kanangi jest pierwszym zamachem stanu wykonanym przez Bonda – wcześniej nie eliminował przywódców państwowych.
W podwójnej roli wystąpił jeden z mniej znanych pasażerów „Nostromo”, Yaphet Kotto.
Francisco Scaramanga
Scaramanga jest najwyższej klasy zabójcą na zlecenie. Za każde zadanie inkasuje dokładnie milion dolarów, do każdego zadania potrzebuje dokładnie jednej kuli, wystrzelonej z wykonanego na osobne zamówienie złotego pistoletu. Łatwo go rozpoznać (byle tylko zdjął koszulę) – ma trzy sutki. W powieści jest homoseksualistą, który leci na Bonda. W filmie na szczęście z tego pomysłu zrezygnowano. Scaramanga wysoko ceni Bonda – ale jako profesjonalistę. Uważa siebie i jego za najlepszych na świecie specjalistów w sztuce zabijania. Tyle że Bond czyni to dla Anglii, a nie dla głupiego miliona, i właśnie dla Anglii zabije Scaramangę strzałem prosto w serce.
W tej roli sam słynny Dracula i Saruman w jednym, czyli Christopher Lee. Prywatnie kuzyn Iana Fleminga.
Karl Stromberg
Idealista. Pragnie stworzyć nowy świat na gruzach starego. Jego plan obejmuje wywołanie III wojny światowej, po której na powierzchni ziemi nie będzie już po co żyć i ocalali ludzie przeniosą się w głębiny oceanu. Posiada uroczą platformę „Atlantis” i całkiem duży tankowiec, łykający naraz do trzech atomowych łodzi podwodnych wraz z załogami. Po udaremnieniu planu wywołania nuklearnego holokaustu Bond odwiedza Stromberga na jego Atlantydzie i zabija w stylu Hana Solo – strzałem spod stołu.
W tej roli aktor z ogromnym dorobkiem, najczęściej grający niemieckich wojskowych, Curd Jürgens.
Hugo Drax
Idealista. Pragnie stworzyć nowy świat na gruzach starego. Jego plan obejmuje rozpylenie nad ziemią trucizny wytworzonej z czarnej orchidei, by całkowicie wyniszczyć ludzkość. Wtedy władzę nad planetą przejęliby piękni, młodzi (i przeważnie aryjscy) mieszkańcy jego stacji kosmicznej. Hugo Drax swój plan realizuje, będąc jednocześnie właścicielem jednej z największych na świecie korporacji, produkującej między innymi promy kosmiczne „Moonraker” (przy okazji niepostrzeżenie tworząc na orbicie ową stację kosmiczną, której proces produkcyjny został przeoczony przez cały świat). Drax oczywiście nie osiągnie swego celu – zostanie wysłany przez Bonda na kosmiczny spacer bez kombinezonu.
W tej roli Michael Lonsdale.
1 2 »

Komentarze

29 XI 2009   10:02:41

He, he...
`Urodził się w Gdyni w roku 1908'
- w 1908 roku Gdynia nie istniała...

23 X 2012   19:41:53

Nawet jako wioska?

09 XI 2015   09:47:02

Jako wioska istniała. Z Esensją dialog przez wieki:)

09 XI 2015   11:14:32

A skąd ten biedny scenarzysta miał wiedzieć, że największy port na Bałtyku (pod koniec międzywojnia) nie istniał przed pierwszą wojną?

09 XI 2015   14:28:39

Nie scenarzysta, a pisarz - Ian Fleming. To on stworzył historię narodzin Blofelda.

09 XI 2015   14:34:09

"Gdy nadejdzie jego czas, przygniecie go duża antena satelitarna." Ee, serio? To była antena radioteleskopu.

09 XI 2015   15:09:04

@Rory
Nie zmienia to sensu tego co napisałem.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Przyjaciele czyli galeria sprzymierzeńców
— Konrad Wągrowski

Wszystkie laski Jamesa Bonda
— Urszula Lipińska

Och, James!, czyli Bond Bondowi nierówny
— Konrad Wągrowski

Wielki Ranking Filmów z Jamesem Bondem
— Konrad Wągrowski

Strawberry Fields Forever
— Michał R. Wiśniewski

Im więcej Bonda, tym mniej
— Jakub Gałka

Agenci bez licencji
— Kamil Witek

Z gitarą wśród agentów Jej Królewskiej Mości
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Biografia Jamesa Bonda
— Konrad Wągrowski

Biegiem z tym szpiegiem!
— Piotr Dobry

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Listopad 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Alicja Kuciel, Patrycja Rojek

Esensja ogląda: Październik 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Gabriel Krawczyk, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski

Agent na rozstajach
— Jakub Gałka

Mroki przeszłości
— Gabriel Krawczyk

Wszyscy mamy źle w głowach…
— Ewa Drab

Wybrukowana dobrymi chęciami
— Ewa Drab

Wyboista droga
— Michał Chaciński

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.