25 WMFF. Dzień ósmy: Jak kręcić szybko, prosto i tanio. Instrukcja w siedemnastu krokachJeśli metaforą festiwalowego widza jest poławiacz filmowych perełek, to chyba mam dziurawe sieci.
Urszula Lipińska25 WMFF. Dzień ósmy: Jak kręcić szybko, prosto i tanio. Instrukcja w siedemnastu krokachJeśli metaforą festiwalowego widza jest poławiacz filmowych perełek, to chyba mam dziurawe sieci. „Krzyk mody” („Rage”, reż. Sally Potter) Ekstrakt: 50%
Wyszukaj / Kup Najpierw było wielkie wydarzenie. Sally Potter napisała sobie manifest pod tytułem „Barefoot Filmmaking”, gdzie w siedemnastu krokach opisuje jak kręcić szybko i tanio (nie wychodząc z domu, aż chce się dodać…). Nawołuje w nim m.in. żeby przestać szukać winnych w producentach, krytykach, braku środków i po prostu pracować, nigdy nie mówić źle o swojej ekipie, uczyć się na błędach i odrzucić cynizm, bo zabija on entuzjazm. Potem był film, kierując się porównaniem zasugerowanym przez artykuł w „Sight and Sound”, przypominający „Shirin” Abbasa Kiarostiamiego. Czyli rzeczy dzieją się po dwóch stronach kamery, ale my widzimy tylko jedną. Obraz rozpoczyna wypadek: modelka ginie na wybiegu. Na ekranie pojawiają się projektanci, publicyści żurnali, blogger i modowi agenci próbujący wyjaśnić zagadkę tej dziwacznej śmierci. Przesłuchania zamieniają się w ironiczną spowiedź o absurdzie panującym w środowisku opartą na charyzmie pojawiających się na ekranie aktorów. A sław przewija się tu wiele: Judi Dench, Steve Buscemi, Bob Balaban czy Diane Wiest. Na końcu była dystrybucja w Wielkiej Brytanii na nowatorską modłę. W ciągu jednego dnia „Krzyk mody” wszedł do kin, na DVD, do internetu i do telefonów komórkowych. Wokół samego filmu zatem działo się dużo i ciekawie. Szkoda, że z niego samego pamięta się tylko Jude’a Lawa w roli kobiety. Nadgryziona kula („Bitten Bullet”, reż. Diego Munoz Vega) Ekstrakt: 20%
Wyszukaj / Kup Niechlujnie snuta historia, nieprzekonujący aktorzy i irytująco niedopracowana strona techniczna powodują, że z seansu filmu ma się ochotę zrezygnować jeszcze nim minie pół godziny. Obraz skorumpowanego Mexico City oglądamy z punktu widzenia młodego, ale już skażonego łapówkarstwem policjanta. Mauro Hernandez wdaje się w zakończony porażką układ z dilerami narkotyków, po którym pozbywa się służbowej broni, będącej dowodem jego winy. Kiedy sprawą zaczyna się interesować telewizja, na gardle policjanta powoli zaciska się pętla, która może go pozbawić nie tylko stanowiska, ale także życia. Podstawową kategorią w świecie Diego Muneza Vegi jest pośpiech. W „Nadgryzionej kuli” postacie biegają, kamera leci za nimi, dźwięk szeleści, całość zaciera się przed oczyma i szumi w uszach. Obrazy spod znaku Dogmy to przy tym kontemplacyjne i wyciszone arcydzieła o niepomiernej filmowej elegancji kadru i słowa. Skoro panu reżyserowi tak bardzo spieszyło się do ukończenia filmu, może warto było zastanowić się nad zrobieniem krótkometrażówki? 16 października 2009 |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
25. WMFF. Dzień dziesiąty: Happy End
— Urszula Lipińska
25 WMFF. Dzień dziewiąty: Świńskie zbrodnie
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień siódmy: Pudełko gorzkich czekoladek
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień szósty: Gdyby ściany mogły mówić
— Urszula Lipińska
25 WMFF. Dzień piąty: Czas połowicznych sukcesów
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień czwarty: Jak Moodysson został Inarittu
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień trzeci: Rumuński samochód i londyński autobus
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień drugi: Trudy i brudy miłości
— Urszula Lipińska
25. WMFF. Dzień pierwszy: Żyj i pozwól umrzeć
— Urszula Lipińska
Transatlantyk 2017: Osiem festiwalowych filmów
— Konrad Wągrowski
007: Wszystkie laski Jamesa Bonda
— Urszula Lipińska
Co nam w kinie gra: „Kopciuszek”, „Gloria”
— Marta Bałaga, Urszula Lipińska
Co nam w kinie gra: Mapy gwiazd
— Marta Bałaga, Urszula Lipińska, Kamil Witek
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 10
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Urszula Lipińska
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 9
— Urszula Lipińska, Karolina Ćwiek-Rogalska
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 8
— Urszula Lipińska, Karolina Ćwiek-Rogalska
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 7
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Urszula Lipińska
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 6
— Urszula Lipińska, Karolina Ćwiek-Rogalska, Gabriel Krawczyk
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 5
— Urszula Lipińska, Karolina Ćwiek-Rogalska
30. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień 4
— Urszula Lipińska, Karolina Ćwiek-Rogalska