Najlepsze filmy 2009 roku według dziennikarzy Stopklatki i EsensjiEsensjaNajlepsze filmy 2009 roku według dziennikarzy Stopklatki i Esensji„Dystrykt 9” to nowatorska produkcja, która nie tylko zmieni oblicze kina science-fiction ale kina w ogóle. To niesamowicie przemyślany film, którego zamierzone niedoskonałości formalne doskonale budują atmosferę i realizm. Natomiast zaskakująca fabuła sprawia, że „Dystrykt 9” jest bez wątpienia najbardziej intensywnym seansem tego roku. Oby tylko Neill Blomkamp – ten debiutujący wizjoner – nie poprzestał na tak doskonałym filmie. „Strażnicy” to mądra i warta mojego czasu historia dla dorosłych. Nie tylko niesamowicie ciekawe postaci, ale i arcyciekawe relacje między nimi – nie mówiąc o tym, że wizja ludzkości na rozstaju dróg stała się ostatnio jeszcze bardziej na czasie. Jakby mało było psychologicznej wiarygodności scenariusza, świetnego dialogu i kapitalnie rozwiązanych zwrotów akcji, zaprawdę natchniony był casting. Wszyscy grają świetnie, postaci są krwiste, boleśnie prawdziwe i cholernie ludzkie, co jest zapewne clou Moore’owskiej koncepcji antybohaterskich superbohaterów. Próba restartu cyklu J.J. Abramsowi niewątpliwie się udała. Nie eksperymentował zbytnio – postawił na atrakcyjną, dynamiczną, przygodową fabułę, mocno przeplecioną licznymi nawiązaniami do klasycznej serii i ukłonami w kierunku fanów – i wygrał. Film jest wartki, wciągający, nie nuży w żadnym momencie. Aluzje i nawiązania wplecione bardzo zmyślnie. No i humor – naprawdę pierwsza klasa (Chekov! Scotty!). Trzeba pochylić czoła przed pomysłem na to, jak zrestartować Star Treka i pozbyć się bagażu opowieści z oryginalnego serialu i wczesnych filmów. Teraz to dopiero można zmierzać w Nieznane! Siłą „Walca” jest nie to, że to film polityczny, ale to, że osobisty. Odkrywanie pamięci Arieto Folmana wraz z reżyserem jest równie pasjonujące, jak odkrywanie zagadki zbrodni w dobrym kryminale. Ale jednak ta fascynująca animacja, równie sugestywna w scenach „realnych” jak i „fantasmagorycznych”, ten animowany mroczny i porażający Bejrut, te sny bohaterów wypierających z umysłu grozę i koszmar tego konfliktu – to jest coś, co na długo zapada w pamięć. W rytm połamanych, szalonych dźwięków muzyki skomponowanej przez Mikołaja Trzaskę kręci się ekipa Smarzowskiego, tłum męskich bohaterów granych przez polskich aktorów charakterystycznych, ludzi o twarzach, których nie można zapomnieć ani z nikim pomylić: Arkadiusz Jakubik, Marian Dziędziel, Bartłomiej Topa, Lech Dybik, Eryk Lubos i wielu innych. Każdy z nich jest świetny, chociaż przecież przez cały film praktycznie nic tylko piją, palą, pieprzą, kłamią, zdradzają. Prawie wszystkim im przychodzi to niezmiernie łatwo, żyją bowiem w domu złym, złym dlatego, że nikt z jego mieszkańców zła już nie dostrzega. Film, który mógłby wyjść spod ręki Douglasa Sirka: mamy tu dramat odmiennych aspiracji, drobnomieszczańskie zakłamanie, presję zakłamanego społeczeństwa… a wszystko w scenerii, która z pewnością obchodziłaby widzów dużo bardziej, gdyby rzecz działa się współcześnie, a nie w latach 50. Jest na szczęście w filmie jedna rzecz całkiem ponadczasowa i wznosząca całość ponad średnią podobnych stylizowanych dramatów ze społecznym zacięciem – a mianowicie znakomita rola Kate Winslet. „Odlot” to filmowa przygoda w najlepszym wydaniu, jawnie nawiązująca do magicznej ery Hollywood lat 30-tych, ale korzystająca też ze standardów rozrywki współczesnej. Wzbijając się w obłoki, stary Fredericksen porzuca betonową dżunglę na rzecz dzikiej zieleni Ameryki Południowej, a sięgając po dziecięcą potrzebę ekscytacji, staje na czele najbardziej emocjonującej ekspedycji od czasów „Ostatniej krucjaty” Indiany Jonesa czy wyprawy tytułowych „Goonies”. Rozentuzjazmowana przygoda łączy w sobie poszanowanie gatunkowej tradycji z magią dziecięcej wyobraźni. Znakomity scenariusz, świetna reżyseria, pierwszorzędni aktorzy (żadne tam wielkie gwiazdy, przez co opowieść jest tym bardziej wiarygodna) – a w tle Indie, i to nie te z pocztówek i z bollywoodzkich musicali, ale te z alarmujących raportów ONZ i Amnesty International. Jasne, Boyle i jego scenarzysta osładzają gorycz zaiste dickensowskiej nędzy tego kraju tak, żebyśmy mogli patrzeć na nią bez wyrzutów sumienia – ale ciągle jest to jedna z tych opowieści o krajach trzeciego świata, która w zachodnich widzach budzi raczej podziw dla bohaterów, którzy potrafią radzić sobie w tym nieludzkim świecie niż litość i poczucie wyższości. Cameronowi udała się wielka sztuka – zrobił „Gwiezdne wojny” XXI wieku. Wielu przed nim próbowało, ale dopiero teraz zbliżyliśmy się do siły oddziaływania dzieła Lucasa. Do archetypicznej opowieści o rywalizacji dobra i zła, z jasno określonymi stronami, działającej silnie na proste emocje, oszałamiającej pod względem formy. Jeśli macie w sobie jeszcze coś z dziecięcej pasji, z fascynacji fantastycznymi historiami, innymi światami, indiańskimi opowieściami, przygodą, odkryciami, historiami o przyjaźni, miłości, poświęceniu – w „Avatarze” powinniście się zakochać. Prawie można się zgodzić z porucznikiem Aldo Raine’em, gdy twierdzi, że wyszło arcydzieło. I „prawie” w tym przypadku nie robi wielkiej różnicy, bo „Bękarty” śmiało można postawić obok „Jackie Brown” i „Pulp Fiction” . Dorównują im pod każdym względem, czy to mistrzowskiej formy, czy kapitalnych dialogów, czy wreszcie znakomitych, głęboko zapadających w pamięć, nie papierowych bohaterów (tylko taki geniusz jak Tarantino potrafi w jednym ujęciu redefiniować postać!). Ale przede wszystkim „Bękarty” naprawdę potrafią zaskoczyć. Bohaterowie okazują się inni niż się spodziewaliśmy, znikają z planu w momentach co najmniej zaskakujących, końcówka idzie dużo dalej niż moglibyśmy oczekiwać. POZOSTAŁE KATEGORIE Przez cały 2009 rok obserwowaliśmy to, co dzieje się w kilku innych wskazanych przez nas kategoriach. Czas na podsumowanie. Najlepszy Film Polski 1. Dom zły 2. Rewers 3. Wojna polsko-ruska Najlepszy Film Animowany 1. Odlot 2. Walc z Baszirem 3. Koralina i tajemnicze drzwi Najlepsza Aktorka 1. Kate Winslet – Droga do szczęścia 2. Catalina Saavedra – Służąca 3. Penelope Cruz – Vicky Cristina Barcelona oraz Przerwane objęcia Najlepszy Aktor 1. Christoph Waltz – Bękarty wojny 2. Sean Penn – Obywatel Milk 3. Zach Galifianakis – Kac Vegas Wydarzenie 1. Aresztowanie Romana Polańskiego 2. Śmierć Michaela Jacksona 3. Premiera „Avatara” i spektakularny sukces Najlepsza Muzyka 1. Slumdog. Milioner z ulicy 2. Watchmen. Strażnicy 3. Rewers Najlepszy Serial Telewizyjny 1. Dr House 2. Biuro 3. Mad Men Najlepsza Scena Filmowa 1. Finałowa bitwa – Avatar 2. Konfrontacja w piwnicy – Bękarty wojny 3. Katastrofa samolotu – Zapowiedź Czarny Charakter Christoph Waltz jako Hans Landa – Bękarty wojny Marcin Dorociński – Rewers Bezduszny system – Spotkanie Najgorszy Film Dragonball. Ewolucja Premierowy film na DVD 1. Boks z filmami Michelangelo Antonioniego 2. Czarnoksiężnik z krainy Oz 3. Harakiri /Bunt /Kwaidan |
Mamy tu pisać obszerne recenzje, panie Konradzie? Nie będę się rozpisywał co mi nie pasowało w Avatarze czy Star Treku, bo do końca roku bym nie skończył :). Przedstawiłem swoją opinię na dany temat i tyle. Komu zresztą by się chciało czytać tu kolejne recenzje... co? komuś się chce? Cóż, mnie się nie chce ich pisać :P
PS. Dziękujemy za błyskotliwy i jakże obszerny udział w dyskusji na temat listy nalepszych filmów ubiegłego roku.
Obszernych recenzji nie, ale z komentarzami na poziomie Onetu proszę się przenieść na Onet.
look at prada bags 2010 prada handbags 2010 for more detail prada bags 2011 prada bags online online shopping
[url=http://chaussuresdefootballstore.com/]chaussures de football Mercurial Vapor Superfly[/url] en Bien connu de wear snowboard lancement régional de la marque Nike de la dernière [url=http://chaussuresdefootballstore.com/]Nike Mercurial Vapor[/url] chaussures de ski . Ce double-prendre l'patineurs professionnels Gigi Rüf chaussures nommé spew out sa ville natale équipe de football bank SC Bregenz (Bregenz) con?us.[url=http://chaussuresdefootballstore.com/] [b]Mercurial Vapors Pas Cher[/b] [/url]utilisés comme couleurs principales blanc et bleu
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Do sedna: Darren Aronofsky. Zapaśnik.
— Marcin Knyszyński
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów dokumentalnych XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów superbohaterskich XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych filmów wojennych XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych filmów science fiction XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku. Druga setka
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
Penelope Cruz i Johnny Depp najseksowniejszymi!
— Esensja
10 najseksowniejszych aktorek 2009
— Esensja
10 najseksowniejszych aktorów 2009
— Esensja
10 najmniej seksownych aktorów 2009
— Esensja
„Przybysz” Shauna Tana komiksem roku według czytelników „Esensji”
— Esensja
„Pan Lodowego Ogrodu t.3” Jarosława Grzędowicza książką roku według czytelników „Esensji”
— Esensja
Wybieramy komiks roku - nominacje!
— Esensja
Tego słuchaliśmy, czyli najpopularniejsze płyty 2009 roku według OLIS
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
10 najważniejszych koncertów 2009 roku i coś ponadto
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jakub Stępień, Jacek Walewski
Podsumowanie muzyczne roku 2009 (2)
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jacek Walewski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Krótko o filmach: Niesamowitość liczona w gramach
— Sebastian Chosiński
Suplement filmowy 2019
— Adam Lewandowski, Marcin Mroziuk, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Ostateczny Porządek
— Kamil Witek
Skywalker na sterydach
— Konrad Wągrowski
Do sedna: Darren Aronofsky „mother!”
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Darren Aronofsky. Noe: Wybrany przez Boga
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Darren Aronofsky. Czarny łabędź
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Darren Aronofsky. Źródło
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Darren Aronofsky. Requiem dla snu
— Marcin Knyszyński
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
Do kina marsz: Marzec 2020
— Esensja
Do kina marsz: Luty 2020
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
Do kina marsz: Styczeń 2020
— Esensja
Do kina marsz: Grudzień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Listopad 2019
— Esensja
Do kina marsz: Październik 2019
— Esensja
Do kina marsz: Wrzesień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Sierpień 2019
— Esensja
Ha, właśnie dlatego tak oceniam te filmy, bo jestem fanem sf. Problem z nimi jest taki, że są wg mnie beznadziejnym science fiction. Najlepsze filmy 2009 to, moim zdaniem, Moon i Dystrykt 9.