Ciekawe, dla mnie to właśnie ta część była znacznie ciekawsza Pamiętam, że oglądając pierwszą część czułam znużenie. Na początku pewną fascynację, ale potem to już głównie czekałam na koniec.

"nie starcza im miejsca na rozwinięcie osobowości"? Nie do końca rozumiem. Wydawało mi się, że to film akcji i na jego potrzeby, moim zdaniem, osobowości rozwijały się akurat wprost proporcjonalnie dla gatunku. Szczerze cieszę się, albowiem film byłby i przydługi i nudny.

Irene A. -> Filmy Ritchiego nie są ekranizacją opowiadań/powieści Conan Doyle'a, dobrze natomiast wykorzystują motywy i postacie z tych dzieł. Znacznie lepiej niż liczne dzieła ukazujące Sherlocka jako nobliwego inteligenta, którego aktywność ograniczała się wyłącznie do sfery intelektualnej.

Ostatnie zdanie miało brzmieć trochę inaczej, ale niech już zostanie to masło maślane...

Nie lubie te rezysera za jego teledyskowa maniere robienia filmow. Przekretu wrecz nienawidze i na pokazie przedpremierowym bardzo chcialam wyjsc i nie ogladac do konca. I wyszlam o ile pamietam. Jednoczesnie wiem, ze wielu to sie podoba, film jest kultowy, pelne zachwytu glosy nad rola Pita. Mnie jedynie spodobala sie scenka przyczynowo-skutkowa z kraksa i innymi epizodami.
A teraz Holmes. Doyla czytalam od podstawowki i bardziej mnie krecil niz Agata. Ba, podejrzewam wrecz, ze SH byl pierwszym meskim bohaterem ksiazkowym, w ktorym sie podkochiwalam jako czytelniczka. Mimo wszystko jednak nie jestem ortodoksem i zabawe konwencja lubie. Jednakze bez przesady. Troche te nobliwoci postaci mozna bylo zostawic. Jakos przejaskrawionego Ironmana w polaczeniu ze Sparrowem ciezko mi strawic. I racja za duzo tego spowolnienia tasmy, przepraszam bardzo ale torsje chwytaja z tym wciskaniem wszedzie ala 300.
Tej dedukcji to ja tam tez nie za bardzo widze... W ksiazkach to jest, zaskakuje, jednoczesnie jest swietnie wytlumaczone skad, prawdopodobne. A tutaj korowod zgrywow oszoloma z ADHD. Dzudzitsu - ciekawy wtret, ale tez przesadyzm, nawet biorac pod uwage zamysl Doyla, ze SH ulomkiem nie byl, boksowac sie umial, acz opiumista czy tam kokainista byl... I zeby jeszcze te walki byly swietnie choreograficznie zrobione, a nie koszmarne skroty montazowe ruchow... bawinie sie w pojedynek w umysle w stylu Hero tez jakos nie przemawia do mnie. Jetem Li to on nie jest. Zdecydowanie wole i chyle glowe przed weteranami choregorafii walk chociazby w postaci dziadka Jackiego i reszty Smokow Biao i Hunga.

Do Garm. Nie twierdzę że kiedykolwiek widziałam DOBRĄ ekranizację Sherlocka. Może Twoim zdaniem jestem dziwna, bo oczekuję, by ekranowy bohater choć w części odpowiadał swemu literackiemu pierwowzorowi? We wspomnianych filmach [zarówno pierwszej jak i drugiej części] zabrakło mi [paradoksalnie] właśnie chłodnej umysłowości Sherlocka, jego logiki i dedukcji oraz klimatu wiktoriańskiego. A już kompletną pomyłką jest Mycroft latający z gołym tyłkiem, gdy w jego domu gości kobieta! Ogólnie film niezły, tylko nie ma kompletnie nic wspólnego z Sherlockiem Holmesem poza nazwiskami bohaterów - więc przyjemniej by się go oglądało [w każdym razie moim zdaniem] gdyby główny bohater nazywał się... Bo ja wiem? Może Aidan Conte? Albo jakkolwiek bądź, nie Sherlock...

Do R :) :*