Tylko 70%? Ja dałbym bez kozery (Kozyry?) tysiąc pińćset :)

Do minutemana: od dawna mam wrażenie, że trafiłeś tu przypadkowo, że to stanowczo nie jest portal dla ciebie bo zupełnie inne tematy niż kultura cię interesują. Potraktuj to jako pierwsze poważne ostrzeżenie - albo ograniczysz komentarze do kwestii merytorycznych, związanych z tematem, albo nie będzie więcej komentarzy.

Konrad: co konkretnie nie podoba ci się w powyższym komentarzu? Odnosi się on do oceny, którą otrzymał film od recenzenta. Nie można tego komentować?

I w ogóle co to za straszenie banami? Jak rozumiem, jesteś redaktorem naczelnym tego serwisu. Czy uważasz, że to profesjonalne zachowanie redaktora naczelnego? Straszenie komentujących banami?

I gwoli wyjaśnienia. Jestem waszym czytelnikiem od wielu lat i bardzo cenię Wasz serwis. Czytam np. co miesiąc wszystkie comiesięcznie polecanki książkowe "Do księgarni marsz" i uważam, że to świetny cykl pozwalający wybrać wartościowe pozycje do zakupu.

I BTW, Esensja to serwis internetowy, a nie portal.

"Sasnale w swoim filmie w ogóle nie osadzają bohaterów w konkretnym kontekście [...]"

Chyba Sasnalowie, pani recenzentko? Jak pani nie wie, to w słowniku trzeba sprawdzić!

Ciekawy film - jego wady czy zalety?
1. Nieczytelna narracja. Zaraz po obejrzeniu musiałam przeczytać kilka recenzji, żeby połapać się, o co tutaj chodzi; ten problem od dawien dawna jest typowy dla kina z obszaru kulturowej prowincji. Paweł jest trudno rozpoznawalną postacią, w nurcie monotonii zdarzeń nie zauważa się nawet jego zniknięcia. Ostatnią scenę musiałam dwa razy obejrzeć, bo nie byłam pewna, czy zaniemógł w trakcie jazdy, czy został pchnięty nożem, o czym potem miała świadczyć (jeśli miała) zakrwawiona dłoń jego narzeczonej, nie wiem, trudno powiedzieć, może ta dłoń nie była wcale zakrwawiona, może to był cień?
2. Żenująco ubogi poziom moralny postaci, bez względu na wiek, płeć czy miejsce w hierarchii grupy. Prawie wszyscy uczestnicy tego dramatu są patologicznie odczłowieczeni, uwikłani w mroczne wręcz więzienne schematy, ograniczone do ponurego pragmatyzmu prawa silniejszego w klimacie życiowej tandety. Wyjątkiem - chyba jedynym - jest dziewczynka w kościele, która być może wierzy w jakieś sensowne wartości chrześcijańskie i z tego powodu cierpi. Albo udaje, że cierpi.
3. Czas akcji - chyba są to lata osiemdziesiąte, jeśli nie wczesne dziewięćdziesiąte? Pralka z czasów Gomułki, nakręcany budzik, lampowe telewizory... skąd ta ucieczka w nieokreśloną przeszłość?
Tak jakby autorom zabrakło odwagi, żeby dać tym osobom np. komórki do ręki, czy inne obecnie wszechobecne cyfrowe gadżety, przez co przekaz nabrałby więcej bezpośredniej łączności z rzeczywistością bytowania tak wspaniale w tym filmie namalowanych przykładów upadłej mentalite naszych upiornych rodaków, którzy w ten sam odrażający sposób przecież dzisiaj myślą, czują oraz postępują, zarówno ci biedni, bogaci, niedouczeni czy wykształceni.
4. Itd, itp. Więc dylemat, czy to co powyżej to są wady czy zalety tego filmu, który ma jedną uderzającą cechę: jest swojski,
oglądając go czujesz się naprawdę u siebie, czyli beznadziejnie, obco... i po prostu chujowo, po prostu w Polsce.