Patos w tym filmie za bardzo boli. Więcej humoru by się przydało.

Kilka scen kompletnie zmaszczonych, gdyż twórcy usiłują wywołać w widzach emocje ale za bardzo się śpieszą: ot choćby Loki w Niemczech, czy kwestia wzruszania bohaterów agentem. W ogóle Lokiego mi żal, bo w "Thorze" był bardziej niejednoznaczny, ale po prawdzie spodziewałam się, że tak się to skończy. Hulk fajny wyszedł. Za to koleś z łukiem wywoływał we mnie każdorazowo wybuch głupawego śmiechu.

Beatrycze - widocznie nawet masowy blockbuster to film nie dla ciebie.

Nie do końca rozumiem co ma tu znaczyć "nawet".

Poza tym, nie uważam, że brak zamiłowania do ambitnego kina afgańskiego o dwóch półsierotach pasających kozy na półpustyni i ich skomplikowanej relacji z ciotecznym wujkiem ma oznaczać, iż w kinach czeka mnie jeno nadęta papka z bandą kolesi ubranych w fikuśne stroje, rzucanymi od czasu do czasu pseudonaukowymi bzdurami, które doprowadzają mnie do białej gorączki oraz gromieniem tego złego, którego zło polega głównie na wygłaszaniu drętwych tekstów i prezentowaniu "złowieszczego" uśmiechu.

PS. Nowe Batmany też mi się nie podobały (choć było tam buro-czarno), a pomysł obsadzenia w najnowszym Ann Hathaway uważam za idiotyzm.

"Nowe Batmany też mi się nie podobały"

Weirdo.

Dla mnie super film. Zasłużył na 9/10. Oczywiście w kategoriach blockbustera. Oceniać ten film w porównaniu do ambitnego kina, to jakaś porażka... oceniającego w ten sposób ;) W każdym bądź razie nie zgadzam się, że przydałoby się więcej humoru - w żadnym innym filmie Marvela tyle go nie było. Patosu też nie zauważyłem zbyt wiele - tyle, ile było potrzebne. Generalnie jestem komiksowym maniakiem i może dlatego tak to oceniam. Chociaż osobom nie zainteresowanym komiksem też się film podobno podoba... W każdym razie komiksowy klimat Avengers został w tym filmie zachowany i o to chodzi.

No i dużo traci ten, co nie widział "solowych" filmów każdego z bohaterów. Bez tego ten film też na pewno dużo traci.

Dla komiksowych maniaków to na pewno uczta.
Jeśli chodzi o moją ocenę, to może jeszcze dodam, że oceniam w kontekście "Iron mana 1" oraz "Thora", które to filmy podobały mi się bardziej. Wydaje mi się, że w pierwszej odsłonie przygód Starka było więcej dystansu (choć, przyznaję tuż po ich obejrzeniu, też marudziłam i dopiero po pewnym czasie przyszło mi ten film docenić bardziej). Co do patosu = kwestia gustu, dla mnie bywał on niestrawny. Choć nie powiem, żebym cierpiała podczas oglądania. Tyle, że po seansie nie pozostało mi praktycznie nic poza obrazem metalowych ni-to-ryb demolujących miasto.