Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja ogląda: Czerwiec 2012
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Kobieta na skraju dojrzałości
Grzegorz Fortuna [90%]
Jason Reitman i Diablo Cody znowu opowiadają o dojrzewaniu, choć tym razem o dojrzewaniu „wtórnym” – główną bohaterką „Kobiety na skraju dojrzałości” jest blisko czterdziestoletnia freelancerka Mavis Gary, która śpi do południa, noce spędza ze spotkanymi przypadkowo facetami, a w szafie ma głównie koszulki z Hello Kitty. W przypływie desperacji Mavis postanawia wrócić do rodzinnej miejscowości i odzyskać swoją pierwszą licealną miłość, nie bacząc na to, że ów miłość ma obecnie żonę i dziecko. „Kobieta na skraju dojrzałości” – podobnie jak wcześniejsze filmy Jasona Reitmana – nie jest jednak prostą komedyjką, w której poważne życiowe problemy dałoby się przykryć banalnymi rozwiązaniami. To raczej słodko-gorzki komediodramat, zgrabnie przechodzący ze scen komediowych do dramatycznych, rewelacyjnie wyważony, a w dwuznacznym finale bardzo prawdziwy. Cięty język Diablo Cody w połączeniu z lekką ręką reżysera, który swoich bohaterów traktuje ze szczerą empatią (przywołującą momentami na myśl filmy Alexandra Payne’a) daje rezultaty niemal tak samo dobre jak w „Juno”, a Charlize Theron odgrywa tu jedną z najciekawszych ról w karierze.
Małgorzata Steciak [80%]
Wielka szkoda, że „Kobieta na skraju dojrzałości” ukazuje się w Polsce jedynie na rynku DVD/BD. Diablo Cody w duecie z Jasonem Reitmanem po raz kolejny odwalają kawał dobrej roboty, tworząc dość niekonwencjonalną opowieść o spóźnionym dojrzewaniu. Mavis (Charlize Theron, która tworzy tu jedną z ciekawszych kreacji w swojej karierze), trzydziestoparoletnia autorka powieści dla nastolatków, postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka gdzieś w Minnessocie i odzyskać chłopaka, z którym spotykała się w liceum. Fakt, że jej wybranek jest już żonaty i niedawno urodziło mu się dziecko zdaje się jej zupełnie nie przeszkadzać. „Kobieta…” pod płaszczykiem komediowych gagów skrywa w gruncie rzeczy dość gorzką refleksję na temat mitu American Dream. Podczas gdy wszyscy dookoła zmagają się z tzw. „dorosłym życiem”, bohaterka Theron tkwi w błędnym kole nastoletnich zmagań spod znaku „którą sukienkę wybrać na pierwszą randkę”. Mavis łączy w sobie słodycz i wyrachowanie nastoletniej czirliderki i niezależność bohaterek „Seksu w wielkim mieście”, stając się parodią samej siebie z czasów liceum, kiedy święciła triumfy na szkolnych balach. Po raz kolejny Reitman serwuje widzom z pozoru prostą komedię, która uwodzi lekkością dialogów, ale gdzieś między jednym gagiem a drugim zostawia też miejsce na chwilę zadumy.
• • •
Kino świata
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Półksiężyc
Sebastian Chosiński [80%]
To nie jest przypadek, że kinematografia irańska tak dobrze radzi sobie podczas najważniejszych festiwali filmowych na świecie. Deszcz nagród, który spadł na genialne „Rozstanie” Asghara Farhadiego, był jedynie potwierdzeniem pozycji zajmowanej przez reżyserów z tego kraju. A można wymienić jeszcze, nie mniej hołubionych przez światową krytykę, Abbasa Kiarostamiego, Majida Majidiego oraz Kurda z pochodzenia Bahmana Ghobadiego. Ten ostatni dał się poznać dzięki znakomitym dramatom „Czas pijanych koni” (2000), „Gdyby żółwie mogły latać” (2004) i „Nikt nie rozumie perskich kotów” (2009), w których opowiedział historię młodych teherańczyków próbujących, mimo zakazów Strażników Rewolucji, grać w podziemiu ukochaną przez siebie muzykę – heavy metal. Muzyce, choć zupełnie innej, poświęcone było również poprzednie dzieło tego twórcy – nagrodzony między innymi na festiwalach w San Sebastian i Stambule – „Półksiężyc” (2006). To historia z kurdyjskiego pogranicza irańsko-irackiego. Stary Mamo jest, mieszkającym w Iranie, legendarnym kurdyjskim śpiewakiem, który po obaleniu Saddama Husajna stara się o uzyskanie pozwolenia na podróż do krainy swoich przodków, by tam po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat dać koncert. Po wielomiesięcznych przygotowaniach otrzymuje wreszcie zgodę i wraz ze swoimi synami (a ma ich naprawdę wielu) rusza starym, rozklekotanym autobusem w niezwykle niebezpieczną drogę. By jednak jego muzyka mogła zabrzmieć pełną mocą, potrzebny jest żeński głos, co stawia przed Mamo poważne problemy – najpierw trzeba bowiem znaleźć odpowiednią wokalistkę, a następnie nielegalnie przemycić ją do irackiego Kurdystanu. Ten nietypowy film drogi Ghobaniego obfituje w tragikomiczne sekwencje, jakby żywcem wyjęte z obrazów Emira Kusturicy. Gdyby zmienić nazwy geograficzne i imiona bohaterów, jego akcja mogłaby równie dobrze rozgrywać się gdzieś na ogarniętych niepokojami Bałkanach. To powinowactwo Kurda i Serba widoczne jest także w wyeksponowaniu roli muzyki etnicznej, która jest tak naprawdę głównym bohaterem „Półksiężyca”. Uosabia ona odwieczne marzenia o wolności (zarówno tej artystycznej, jak i politycznej), dążenie do życia w świecie bez granic, które de facto jeszcze nie istniały, gdy Mamo był małym chłopcem. Podróż do Kurdystanu jest więc nie tylko spełnieniem jego marzeń, ale i powrotem do Arkadii, krainy wiecznego szczęścia, jest najważniejsza jest Muzyka. Problem w tym, że miejsce takie nie istnieje.
koniec
« 1 2
2 lipca 2012

Komentarze

02 VII 2012   09:46:46

Staroangielski w "Koriolanie"? Można prosić o podanie przykładu?

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Listopad 2012 (DVD i Blu-Ray)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Październik 2012 (DVD i Blu Ray)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Wrzesień 2012 (DVD)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Karolina Ćwiek-Rogalska, Anna Kańtoch, Mateusz Kowalski, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Sierpień 2012 (DVD)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

To jeszcze nie czas
— Joanna Pienio

Upiory przeszłości
— Jarosław Loretz

Tym razem na Gapcia nie liczcie
— Konrad Wągrowski

Buscemi ma norweskiego bliźniaka!
— Konrad Wągrowski

Z tego cyklu

Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Luty 2018 (1)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Styczeń 2018 (1)
— Jarosław Loretz

Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Grudzień 2017 (1)
— Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Listopad 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Kamil Witek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.