@Tomek
Ciężko mi konkretnie uzasadnić, wyraz twarzy, sposób w jaki mówił, to jak się zachowywał, no normalnie debil, wypisz wymaluj debil. Jakby dzieckiem będąc wpadł do studni. Wyschniętej. I dalej cytat już znany :) A to podobno jeden z Rady, czarodziej, mocny gość generalnie. No mógł być nieco zwariowany, oderwany od rzeczywistości, ale nie tak jak to pokazano w filmie. Dla mnie niesmak.

Bardzo fajna recenzja bez podniecalstwa, merytoryczna, cierpliwie tłumacząca, właściwie podsumowana. Brawo.

Świetna recenzja, bez kopiowania innych, z własnymi oryginalnymi opiniami i komentarzem, wyważona, bez zachwytów ale i zbędnego "czepialstwa". Brawa!!!

Oglądałem wersję z dubbingiem. Przyznam, że dawno tak dobrego polskiego dubbingu nie słuchałem.
Szyc oczywiście z założenia nie miał szans z Serkisem ale i tak wyszło nadzwyczaj pozytywnie. No może mogłoby być ciut bardziej zrozumiale. W każdym razie nie słychać że to Szyc za to słychać, że to Gollum. Brawo.
Bradzo obawiałem się Zborowskiego w roli Gandalfa, zupełnie mi nie pasował głosowo, ale okazało się że obawy były bezpodstawne, Wiktor był znakomity i przekonujący. Nawet chwile przebitek oryginału zupełnie niezauważalne.
Reszta aktorów, z Bilbo na czele, po prostu znakomita, tu nie miałem uprzedzeń ale było super. W dodatku pieśń krasnoludów po polsku wyszła zadziwiająco magicznie. Nie spodziewałem się, że poza kreskówkami można w Polsce zrobić tak naturalny dubbing. Wielki szacun.

Po drugim obejrzeniu wycofuję się z Radagasta-debila, już mnie tak nie raził. Natomiast stanowczo skróciłbym końcówkę. W sumie skrótu wyszłoby może 10 minut ale walka z goblinami a zaraz potem kolejna walka z orkami to jednak leciutka przesada. No i kamienne olbrzymy też jakoś tak ni z gruszki ni z rzyci. Chyba tylko po to żeby Thorin mógł się wyładować na Bilbo.

A w ogóle to orły strasznie złośliwe są. Zostawić bohaterów w takim miejscu. Połowa drugiej części to będzie relacja schodzenia drużyny :)

Wreszcie udało się zebrać i wybrać na "Hobbita".

Wrażenia mieszane - z jednej strony wizualnie jest pięknie, można się do woli napawać plenerami. Muzyka niezła, aktorstwo również przyzwoite, kilka krasnoludów wcale przystojnych aż miło popatrzeć.

Z drugiej ma się wrażenie, że czegoś brak w kwestii fabuły - jakiegoś punktu kulminacyjnego, mocnego akcentu, a tak - idą, idą, idą, wpadają w kłopoty, idą.
No i nader często krasnoludy wypadają mało heroicznie, by nie rzec głupio - głównie to dają się złapać i uciekają.
W szczególności scena z Radagastem "odciągającym" wroga - czemu zamiast udać się w stronę przeciwną, krasnoludzka gromada biegnie równolegle do czarodzieja (do tego jest to tak filmowane, że odległość pomiędzy krasnoludami a pościgiem zmienia się z ujęcia na ujęcie)?

Chociaż oglądało się bardzo przyjemnie.

Trochę załamywały nas wprawdzie komentarze jakiś dziewuszek siedzących w rzędzie za nami:
(bohaterowie przybywają do Rivendell)
Dz1: A to kto?
Dz2: No przecież mówili, Elrondo... czy jakoś tak...
(Galadriela żegna się z Gandalfem)
Dz1: Ale czy on nie jest dla niej za stary?
Dz2: Cicho, patrzę czy się pocałują... No pocałują się, czy nie? ... Buu

Czy aby "Czarnoksiężnik, czyli Sauron"?

@Yacob
Jeśli dobrze rozumiem zawiłości świata Tolkiena, to Czarnoksiężnikiem z Angmaru jest Wódz Nazguli, ale Czarnoksiężnik z Dol Guldur to Sauron. W Dodatkach do "Władcy" Tolkien pisze wprost, że to Sauron zamieszkał w Dol Guldur. Cytuję: "2850 Gandalf ponownie przybywa do twierdzi Dol Guldur i odkrywa, że jej panem jest w rzeczywistości sam Sauron".