Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Noémie Lvovsky
‹Camille redouble›

EKSTRAKT:0%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCamille redouble
ReżyseriaNoémie Lvovsky
ZdjęciaJean-Marc Fabre
Scenariusz
ObsadaNoémie Lvovsky, Samir Guesmi, Judith Chemla, India Hair, Julia Faure, Yolande Moreau, Michel Vuillermoz, Denis Podalydès, Jean-Pierre Léaud
MuzykaJoseph Dahan, Gaëtan Roussel
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania115 min
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Espoo Ciné 2013: Déjà Vu
[Noémie Lvovsky „Camille redouble” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Camille, aktorka w średnim wieku ma problem alkoholowy, po 25 latach małżeństwa jest w trakcie bolesnego rozwodu a jedyna praca, jaką jest w stanie znaleźć to dzień na planie podrzędnego horroru. Podczas noworocznej imprezy u dawno niewidzianych przyjaciółek nagle przenosi się w czasie. Znów ma szesnaście lat, całe życie przed sobą i wiedzę o tym, jakie rezultaty przyniosą jej decyzje. Czy uda jej się nie powtórzyć tych samych błędów?

Marta Bałaga

Espoo Ciné 2013: Déjà Vu
[Noémie Lvovsky „Camille redouble” - recenzja]

Camille, aktorka w średnim wieku ma problem alkoholowy, po 25 latach małżeństwa jest w trakcie bolesnego rozwodu a jedyna praca, jaką jest w stanie znaleźć to dzień na planie podrzędnego horroru. Podczas noworocznej imprezy u dawno niewidzianych przyjaciółek nagle przenosi się w czasie. Znów ma szesnaście lat, całe życie przed sobą i wiedzę o tym, jakie rezultaty przyniosą jej decyzje. Czy uda jej się nie powtórzyć tych samych błędów?

Noémie Lvovsky
‹Camille redouble›

EKSTRAKT:0%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCamille redouble
ReżyseriaNoémie Lvovsky
ZdjęciaJean-Marc Fabre
Scenariusz
ObsadaNoémie Lvovsky, Samir Guesmi, Judith Chemla, India Hair, Julia Faure, Yolande Moreau, Michel Vuillermoz, Denis Podalydès, Jean-Pierre Léaud
MuzykaJoseph Dahan, Gaëtan Roussel
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania115 min
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Znacie? Znamy. No to posłuchajcie.” W przypadku piątego filmu francuskiej reżyserki Noémi Lvovsky słowa Aleksandra Fredry wydają się wyjątkowo trafne. „Camille Rewinds” to francuska odpowiedź na „Peggy Sue wyszła za mąż’ Francisa Forda Coppoli, porównanie to nie wychodzi jednak na korzyść filmu Lvovsky.
Gdzie Peggy Sue wzruszała, Camille tylko irytuje. Film nie tylko bezczelnie kopiuję fabułę, podkrada nawet rozwiązania stylistyczne. W obu filmach zarówno młodszą, jak i starszą wersję tytułowej postaci postanowiono powierzyć tej samej aktorce. O ile bez problemu byliśmy w stanie uwierzyć, że Kathleen Turner to urocza nastolatka, ten sam zabieg w przypadku grającej Camille Lvovsky wypada absurdalnie. „Młoda” Camille wydaje się starsza od większości nauczycielek.
Aktorstwo w ogóle nie stanowi mocnej strony filmu nawet pomimo faktu, że w rolach drugoplanowych udało się obsadzić takie sławy francuskiego kina jak Mathieu Amalric, Yolande Moreau czy Jean-Pierre Léaud. Aktorzy miotają się nie wiedząc, czy grają w dramacie obyczajowym, głupawej komedii czy wręcz filmie niemym.
To samo dotyczy grającej główną rolę Lvovsky. Na początku filmu przekonuje w roli rozdartej, skupionej na sobie diwy zmuszonej do grania w chałturach i upokorzonej młodą kochanką męża, ale po przeniesieniu się w czasie gra widzom na nerwach. Przypomina matkę, która za wszelką cenę próbuje zaprzyjaźnić się z koleżankami córki i udowodnić, że jest jedną z nich.
Jedyną postacią, która wnosi w film trochę życia jest Josepha grana przez przypominająca Romolę Garai Judith Chemla. Jej bohaterka z opadającą na oczy grzywką jest energiczna, zazdrosna, pragnie być jednocześnie licealną femme fatale i delikatną kobietką paląca papierosa „jakby uprawiała z nim miłość.” Tylko dla niej warto pozostać w kinie.
Film nie stara się w przekonywujący sposób ukazać minionej epoki, ścieżka dźwiękowa przypomina sprzedawane za 2,99 składanki „The Best of the 80’s”, ubrania wydają się kostiumami. Zamiast mieć wrażenie, że przenieśliśmy się w czasie czujemy się jak na przebieranej imprezie, na którą wkradli się nasi rodzice.
Nastolatki cytują tu Stendhala i zachwycają się Goldonim, tak jakby próbowano nam wmówić, że za czasów młodości Lvovski młodzież zachowywała się inaczej. Nie przeszkadza jej to jednak w powielaniu wszystkich możliwych klisz kina młodzieżowego z klasykiem gatunku, czyli „nieznoszącą się początkowo parą zmuszoną do zagrania zakochanych w szkolnej sztuce” na czele.
„Przeszłość to przeszłość, nie można do niej wrócić” – mówi w pewnym momencie nauczyciel, którego Camille wtajemniczyła w swój sekret. Mimo, że bohaterka cofa się w czasie nie znajduje w sobie siły żeby zmienić wytyczony wcześniej tor wydarzeń, do teraźniejszości przeniknie tylko jakieś niewidziane wcześniej zdjęcie, nowa znajomość. To, co najważniejsze pozostanie dokładnie takie samo bo zmiana wszystkiego oznaczałaby także rezygnację z wartościowych rzeczy, na przykład z ukochanej córki. Camille nie zdobędzie się na to, żeby zapłacić tak wysoką cenę.
Nawiązując do tematu filmu, gdyby naprawdę można było przenieść się w czasie na pewno lepiej byłoby inaczej spędzić te dwie godziny. Jest to opowieść, którą już wcześniej słyszeliśmy, i to opowiedzianą w o wiele ciekawszy sposób.
koniec
26 sierpnia 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.