Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Kevin Smith
‹Dogma›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDogma
Dystrybutor Prestige
Data premiery8 grudnia 2000
ReżyseriaKevin Smith
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaMatt Damon, Ben Affleck, George Carlin, Bud Cort, Linda Fiorentino, Janeane Garofalo, Jason Lee, Alan Rickman, Jason Mewes, Kevin Smith, Chris Rock, Salma Hayek, Alanis Morissette
MuzykaHoward Shore
Rok produkcji1999
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Z religii też można się pośmiać
[Kevin Smith „Dogma” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Niektóre kpinki z religii i jej dogmatów sąna bardzo niskim, raczej skatologicznym poziomie. Przykładem może być tu demon Golgathan i namiętne eksponowanie braku genitaliów u aniołów. Ale film jest w sumie pozytywnym rozczarowaniem, bo po pierwsze śmieszy, a po drugie daje dużo materiału do zastanowienia.

Eryk Remiezowicz

Z religii też można się pośmiać
[Kevin Smith „Dogma” - recenzja]

Niektóre kpinki z religii i jej dogmatów sąna bardzo niskim, raczej skatologicznym poziomie. Przykładem może być tu demon Golgathan i namiętne eksponowanie braku genitaliów u aniołów. Ale film jest w sumie pozytywnym rozczarowaniem, bo po pierwsze śmieszy, a po drugie daje dużo materiału do zastanowienia.

Kevin Smith
‹Dogma›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDogma
Dystrybutor Prestige
Data premiery8 grudnia 2000
ReżyseriaKevin Smith
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaMatt Damon, Ben Affleck, George Carlin, Bud Cort, Linda Fiorentino, Janeane Garofalo, Jason Lee, Alan Rickman, Jason Mewes, Kevin Smith, Chris Rock, Salma Hayek, Alanis Morissette
MuzykaHoward Shore
Rok produkcji1999
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W Kościół katolicki wali się ostatnio jak w bęben, przypisując mu wszelkie zło dzisiejszego świata. Zapowiedź "Dogmy" wskazywała na to, że będzie to następny film z tego nurtu. Częściowo jest to prawda. Rzeczywiście, niektóre kpinki z religii i jej dogmatów były na bardzo niskim, raczej skatologicznym poziomie. Przykładem może być tu demon Golgathan i namiętne eksponowanie braku genitaliów u aniołów. Ale film jest w sumie pozytywnym rozczarowaniem, bo po pierwsze śmieszy, a po drugie daje dużo materiału do zastanowienia.
Pierwszy problem do rozważenia to kwestia dopasowywania Kościoła do potrzeb i wyobrażeń wiernych, czyli zamiana teoretycznie świętych miejsc w rodzaj Disneylandu (patrz Licheń). Rozpaczliwe poszukiwanie klientów (boję się tu użyć słowa ′wiernych′) prowadzi do zamiany krucyfiksu na idący z duchem czasu posąg Kumpla Jezusa, a do uzyskania rozgrzeszenia wystarczy już tylko wejść do nowo postawionej katedry. Kiedy zaś zarzuca się biskupowi posługiwanie się metodami koncernów tytoniowych, wzdycha on z tęsknotą, marząc o podobnej liczbie owieczek.
Niestety, pomysł z prostą i przyjemną likwidacją grzechów ma jedną wadę. Na Ziemię karnie zesłano bowiem w dawnych czasach dwóch aniołów. Jeżeli jednak wejdą oni do katedry, a potem umrą, to będą musieli pójść do nieba. A ponieważ Bóg zabronił im powrotu do raju, to ich pojawienie się tam złamałoby zasadę boskiej nieomylności i doprowadziło do końca świata. Amen.
W celu powstrzymania Lokiego, jedynego w historii anioła śmierci, oraz jego kumpla Bartleby′ego Metatron, Głos Boga, zbiera specjalne komando. W jego skład wchodzi Ostatni Potomek, dwóch proroków (Jay i Silent Bob) oraz trzynasty apostoł - czarny i martwy zarazem. Wspomaga ich okresowo Muza, która zamiast pomagania artystom wybrała pracę na własny rachunek.
Obie strony konfliktu zdążają do katedry - każda na własny sposób. Problemem aniołów jest nadmierny zapał Lokiego w zbożnym dziele karania grzeszników, prowadzący do niewielkich okresowych powtórek z Sodomy i Gomory. Kłopoty Bartleby′ego są jeszcze gorsze... Z drugiej strony Ostatni Potomek, czyli Bethany, ma problemy z wiarą, a reszta jej drużyny bynajmniej jej nie pomaga. Apostoł mądruje się, żądając usunięcia z Biblii uprzedzeń rasowych, a prorocy... no, z nimi jest inna historia. Jay jest seksoholikiem, a Bob nic nie mówi, co nie zmienia jednak faktu, że to ich wskazówki prowadzą drużynę do celu.
I tak to się toczy. Akcja czasem przyspiesza, czasem zwalnia, czasem film jest błyskotliwie dowcipny, a czasem raczej płytki, ale w sumie jest to naprawdę rzecz godna uwagi. Umieszczono tam kilka rzeczy, nad którymi naprawdę warto się zastanowić. W dodatku gra tam wielu znakomitych aktorów, co jeszcze lepiej uwypukla idee scenarzysty. To nie jest film obelżywy (no, może trochę), tylko do śmiechu.
koniec
1 listopada 2000

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Do sedna: Kevin Smith. Dogma
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Najstarsza magia
— Eryk Remiezowicz

Kronika śmierci niezauważonej
— Eryk Remiezowicz

Zamknąć Królikarnię!
— Eryk Remiezowicz

Książka, która nie dotarła do nieba
— Eryk Remiezowicz

Historia żywa
— Eryk Remiezowicz

Na siłę
— Eryk Remiezowicz

Wpadnij do wikingów
— Eryk Remiezowicz

Gdzie korekta to skarb
— Eryk Remiezowicz

Anielski kryminał
— Eryk Remiezowicz

I po co ten pośpiech?
— Eryk Remiezowicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.